درست است که شفق قطبی شبها قابل دیدن است، اما باید بدانید که شفقها در اثر فعالیت خورشید ایجاد میشوند. این پدیده در اثر برخورد ذرات باردار باد خورشیدی و یونیزه شدن مولکولهای موجود در جو زمین به وجود میآید. خورشید یک چرخهی ۱۱ ساله دارد که شامل نقاط عطف حداکثر و حداقل سه یا چهار ساله میشود و در این زمان است که فعالیت شفقهای قطبی به اوج یا حداقل میرسد. اگر برنامهای برای سفر به کشورهای نزدیک قطب شمال دارید و میخواهید بدانید چقدر امکان دارد شفقها را ببینید، واقعیت این است که در سال ۲۰۱۹ ، احتمال دیدن این پدیدهی طبیعی کم است، چراکه فعالیت شفقهای قطبی در این سال، بسیار کم است.
این روند کاهش تا چند سال آینده ادامه دارد و در یک سال آینده هم احتمال شانس کمی برای تماشای شفق قطبی وجود دارد. البته مزیت دوران کاهش شفقهای قطبی این است که بهتر میتوان آنها را پیشبینی کرد. در نقاط افزایش چرخه، امکان پیشبینی کمتر است چون شفقها بیشتر تحت تاثیر فعالیتهای سطح خورشید هستند و در نتیجه عمر کوتاهتری دارند. اما وقوع پدیدهی حفره کرونالی (coronal) میتواند باعث شود شفقهای قطبی برای چند ماه ادامه پیدا کنند.
خورشید هر ۲۷ روز یک بار به دور خود میچرخد و در هر چرخش وقتی به نقطهی انتشار بادهای خورشیدی میرسد، تاثیرش روی زمین بیشتر میشود. این پدیده مثل نگه داشتن یک شلنگ پر فشار آب در دست و چرخیدن به دور خود است. به عبارت سادهتر اگر در دورهی حداقل فعالیت خورشیدی، شفقهای قطبی در شبهایی تحت تاثیر حفره کرونالی دیده شود، به احتمال قوی ۲۷ روز بعد این پدیده دوباره اتفاق میافتد.
بهترین مناطق دنیا برای تماشای شفق قطبی در سال جدید میلادی، شمال کانادا، نروژ و ایسلند است. البته ایسلند منطقهی پرطرفدارتری است چون همزمان میتوان آتشفشانها را هم در اینجا تماشا کرد.
سایت سازمانهای پیشبینی هوا و مطالعات جو زمین مثل (National Oceanic and Atmosphere Administration (NOAA به طور مرتب درباره مکانهایی که امکان تماشای شفق قطبی وجود دارد جداولی را منتشر میکنند. شرط اولیه برای تماشای شفق قطبی پیدا کردن آسمان صاف و بدون ابر و انتظار و صبوری است. در اکثر کشورهای نزدیک به قطب شمال، تورهای مخصوص شفق قطبی راهاندازی شدهاند که کار را برای گردشگران آسان میکنند، چون آنها زمان درست را انتخاب میکنند و کابینهای شیشهای برای سکونت و استراحت را نیز به مشتریان خود ارائه میکنند.