توافقنامه ی طلاق
برخی ها گمان می کنند که همه چیز از قبل تعیین شده و نیازی به بحث در این مورد نیست. اما در بسیاری از مواقع یکی از زوج ها یا شاید هر دو، نسبت به یک سری تصمیمات اعتراض کرده و دعوا پیش می آید، اگر به این اختلافات رسیدگی نشود ممکن است به دخالت دادگاه و خرج و مخارج اضافی بینجامد.
چگونه می توان از این اختلافات جلوگیری کرد؟
در نوشتن متن توافقنامه دقت کنید. توافقنامه ی طلاق یک مدرک قانونی است که حقوق و حدود دو زوج را مشخص می کند و تکلیف اموری مانند حقوق فرزندان و همسر سابق، میزان ارتباط میان زوج پس از طلاق و تقسیم اموال را روشن می نماید. توافقنامه ی طلاق اثباتی است برای مسائلی که در مورد آنها با همسر سابق خود به تفاهم رسیده اید. این باعث می شود که هیچکدام از طرف های قرارداد، بعدها زیر حرف خود نزنند.
قواعد تنظیم یک توافقنامه ی طلاق
به منظور قانونی و قابل اجرا بودن توافقنامه ی طلاق تعدادی قاعده وجود دارند که به شرح زیر هستند
هر دو زوج باید:
۱) دارایی های خود (اعم از املاک و درآمد) را به طور کامل قید کنند.
۲) تمام شرایط توافقنامه را بدانند.
۳) اجازه دهند تا توافقنامه به صورت عادلانه تنظیم شود.
علاوه بر این، دو طرف باید در حضور شاهد توافقنامه را امضا کنند. اگر توافقنامه را ضمیمه ی پرونده ی طلاق خود کرده اید، حداقل یک نسخه کپی از آن بگیرید. در صورتی که شما و همسر سابقتان راجع به مسئله ای تغییر نظر دادید، می توانید یک توافقنامه ی جدید تنظیم نمایید.
توافقنامه ی طلاق باید حاوی چه اطلاعات و شرایطی باشد؟
هنگام نوشتن متن توافقنامه، پارامترهایی که از این به بعد (پس از طلاق) برای شما مهم هستند در نظر بگیرید. اگر فرزند دارید، می توانید شرایط حضانت، تحصیلات و امور مالی مربوط به آن ها را قید کنید. راجع به تقسیم دارایی هایتان و همچنین دارایی هایی که نمی خواهید تقسیمشان کنید، تصمیم گیری نمایید. باید مشخص کنید که خانه ی مشترکتان چگونه تقسیم می شود و اگر یکی از زوج ها موظف به پرداخت مبلغی به همسرش است، تا چه زمانی باید این کار را ادامه دهد. حتی می توانید بدهی هایی که قبل از طلاق داشتید نیز در این توافقنامه ذکر کنید.
به عنوان مثال، یک زوج با دو فرزند زیر هفت سال، ممکن است تصمیم بگیرند که پدر تمام هزینه های فرزندان را تا زمانی که فرزند کوچکتر به مدرسه برود، پرداخت کند و مادر از آنها نگهداری نماید. یک زوج دیگر نیز امکان دارد پس از فروش خانه ی مشترکشان، کاملا زندگی خود را از هم جدا و قطع ارتباط کنند.
درست است که نوشتن یک توافقنامه ی طلاق بدون مراجعه به مشاور حقوقی نیز امکان پذیر است، اما پیشنهاد می شود که قبل از امضای توافقنامه ی طلاق حتما به وکیل مراجعه کنید. یک متخصص در حوزه ی حقوق خانواده با مطالعه ی متن توافقنامه می تواند شما را از صحت شرایط نوشته شده مطمئن سازد تا مبادا حقوقتان پایمال شوند. یک توافقنامه ی معتبر می تواند آینده ی شما را تضمین کند، پس در رعایت تمام شرایط دقت لازم را داشته باشید.
اگر موافقت نکنید چه می شود؟
دادگاه از زوج می خواهد که خودشان درباره ی جدایی و توافقنامه ی طلاق کنند. اگر به نتیجه نرسند، جلسات دادگاه طول خواهد کشید و وقت و هزینه ی زیادی صرف خواهد شد. برای زوج هایی که در مسئله ی توافق با مشکل رو به رو هستند، یک راه حل وجود دارد.
هر کدام از دو زوج می توانند یک وکیل متخصص در امور خانواده استخدام کنند. وکیل به آنها کمک خواهد کرد که حقوق خود را بشناسند و همچنین در مذاکره های مربوط به توافقنامه ی طلاق می تواند نماینده ی آنها باشد. بسیاری از زوج ها ترجیح می دهند که بحث راجع به شرایط طلاق را به طور مستقیم انجام ندهند. با دخالت وکلا نقش احساسات در تصمیم گیری ها از بین رفته و شرایط طلاق با دقت بیشتری تعیین خواهد شد.
به جز وکیل، یک فعال اجتماعی، روانشناس یا هرگونه متخصص در زمینه ی حقوق خانواده نیز می تواند در این زمینه شما را یاری دهد. چنین افرادی با زوج صحبت کرده و به آن ها کمک می کنند تا تصمیماتی بگیرند که برای هر دوی آنها مفید و در عین حال عادلانه باشند. منظور از مراجعه به یک واسطه، مرور اختلافات گذشته یا تعیین مقصر نیست، بلکه هدف نهایی رسیدن به یک طلاق توافقی می باشد.
