واکسن های ضروری برای زنان باردار 

به گزارش سایت خبری ساعد نیوز،بارداری سیستم ایمنی بدن را برای حمایت و رشد جنین تضعیف می کند، به این معنی که به عنوان یک مادر، بیشتر در معرض خطر ابتلا به امراض وبیماری ها هستید.

بعلاوه، برخی از بیماری های قابل پیشگیری با واکسن، مانند سیاه سرفه می تواند برای نوزادان تازه متولد شده بسیار خطرناک باشد اما واکسن های دیگر برای بارداری نامناسب و بعضا ناامن تلقی می شوند.

واکسیناسیون به موقع می تواند از بروز بسیاری از بیماری های عفونی قابل انتقال به جنین پیشگیری کند.

واکسن آنفلوآنزا

ویروس آنفلو آنزا باعث مرگ 36 هزار نفر در ایالات متحده به طور سالیانه می شود.

بیماری آنفلوآنزا به طور کلاسیک با تب، سوزش گلو، درد عضلانی و سردرد تظاهر می کند که این علائم حداقل دو تا سه روز ادامه خواهند داشت.

ویروس آنفلوآنزا می تواند در تمام گروه های سنی بیماری ایجاد کند اما شمار موارد بستری و مرگ ناشی از آن در افرادی که در معرض خطر ابتلا به عوارض آنفلوآنزا هستند بیشتر است.

از جمله این افراد زنان باردارند.

بر این اساس کمیته ایمن سازی توصیه کرده است که در طول فصل ابتلا به آنفلو آنزا تمام زنان باردار در سه ماهه دوم و سوم بارداری با واکسن آنفلو آنزای غیر فعال واکسینه شوند.

به علاوه زنان باردار مبتلا به بیماری خاص مانند دیابت، بیماری های قلبی و عروقی، آسم یا نقص دستگاه ایمنی باید صرفنظر از زمان بارداری یا فصل واکسینه شوند.

توصیه شده است که تمام زنان باردار که در فصل آنفلو آنزا هستند فقط از فرم غیر فعال واکسن استفاده کنند.

به نظر می رسد واکسیناسیون با واکسن آنفلو آنزای غیر فعال برای زنان و جنین آنها بی خطر باشند.

در دومطالعه بالینی که روی 2250 زن باردار انجام شده است هیچ عارضه ای به دنبال واکسیناسیون آنفلو آنزا مشاهده نشده است.

تزریق این واکسن به سن بارداری ارتباطی ندارد و به صورت عضلانی تزریق می شود.

واکسن دیفتری و کزاز (واکسن دوگانه)

هر چند امروزه کزار و دیفتری در بسیاری از کشورهای پیشرفته مانند ایالات متحده کمتر به چشم می خورد اما هنوز هم سالیانه مواردی از ابتلا به آنها گزارش می شود.

واکسن دوگانه اثر محافظتی در برابر هر دو بیماری دارد.

بیماری کزاز به دنبال آلودگی زخم های عمیق یا حتی بریدگی های جزئی پوست با باکتری به نام کلستریدیوم تتانی ایجاد می شود باکتری نامبرده نوروتوکسینی تولید میکند که نتیجه آن سفتی غیر قابل کنترل عضله ناحیه فک و گردن است (قفل شدن دندانها).

به دنبال آن سفتی و سختی عمومی کل عضلات بدن اتفاق خواهد افتاد و در نهایت به فلج عضلات تنفسی و مرگ می انجامد.

احتمال وقوع مرگ به دنبال ابتلا به کزاز در افرادی که واکسینه نشده اند با آنها که دوز یاد آور واکسن را دریافت نکرده اند در دوسال گذشته 25 درصد بوده است.

دیفتری عفونت دستگاه تنفسی فوقانی است که به طور معمول لوزه ها و حلق را گرفتار می کند اما می تواند حنجره و لایه مخاطی بینی را هم درگیر کند.

به دنبال ابتلا به این بیماری در بیشتر بیماران عوارضی مثل نوریت (یا التهاب رشته های عصبی) و میوکاردیت (التهاب ماهیچه قلب) رخ می دهد.

میزان مرگ و میر بیماران در میان افرادی که علیه دیفتری واکسینه نشده اند 5 تا 10 درصد است.

تزریق توکسوئید دیفتری و کزاز در طول بارداری در زنانی که قبلا واکسینه شده اند اما در طول 10 سال گذشته دوز یاد آور را دریافت نکرده اند توصیه شده است که در هفته 28 تزریق انجام شود.

هر چند شواهد چندانی مبنی بر ناهنجاری زا بودن واکسن دوگانه بزرگسالان وجود ندارد اما بهتر است در زنان بارداری که دوز اولیه واکسن دوگانه را دریافت نکرده اند برنامه واکسیناسیون آنها تا سه ماهه دوم به تعویق انداخته شود تا خطر آسیب های احتمالی به حد اقل برسد.

واکسن هپاتیت B

از آنجا که واکسیناسیون هپاتیت ب در نوزادان از سال 1991 در برنامه واکسیناسیون اجباری در ایران قرار گرفته است، بنابراین بیش از 80 درصد موارد عفونت هپاتیت B در بزرگسالان مشاهده می شود.

واکسن هپاتیت B شامل اجزای غیر بیماری زای آنتی ژن سطحی ویروس هپاتیت B است.

در نتیجه خطری جنین مادران را تهدید نمی کند.

به علاوه اکیدا توصیه شده است که زنان باردار در معرض خطر ابتلا به عفونت هپاتیت B حتما واکسن آن را دریافت کنند.

اگر سری واکسیناسیون هپاتیت قبل از بارداری آغاز شده باشد، می توان تزریق آن را در دوران بارداری ادامه داد.

اگر همسر خانمی دچار بیماری هپاتیت B باشد، این خانم در معرض ابتلا به این بیماری قرار دارد و باید قبل و بعد از مواجهه با ویروس، 3 دوز واکسن عضلانی را در ماه های صفر، یک و ۶ تزریق کند.

بعد از مواجهه با ویروس، علاوه بر واکسن هپاتیت B باید پادتن های اختصاصی ضد هپاتیت B هم دریافت شود.