به گزارش سایت خبری ساعد نیوز به نقل از ایسنا، شواهد به دست آمده از پژوهش ها نشان می دهند که ویتامین D و احتمالا ویتامین های K و A ممکن است بر کووید-۱۹ غلبه کنند. پژوهشگران "دانشگاه بریستول"(University of Bristol) انگلستان در پروژه جدیدی، به بررسی این موضوع پرداخته اند که این ویتامین ها و داروهای ضدویروسی دیگر چگونه کار می کنند. پژوهش آنها نشان می دهد که این ترکیبات و مکمل های غذایی می توانند به پروتئین های خوشه ای کروناویروس متصل شوند و عفونت ناشی از آن را کاهش دهند. در مقابل، کلسترول ممکن است باعث افزایش عفونت شود و همین موضوع می تواند توضیح دهد که چرا داشتن کلسترول بالا، یک عامل خطر برای بیماری جدی در نظر گرفته می شود.
پژوهشگران دانشگاه "بریستول" اخیرا نشان داده اند که "اسید لینولئیک"(linoleic acid)، به قسمت خاصی از پروتئین خوشه ای کروناویروس متصل می شود و با این کار، آن را از نظر عفونی قفل می کند. اکنون این گروه پژوهشی، از روش های محاسباتی برای جستجوی سایر ترکیباتی که ممکن است همان اثر درمان های بالقوه را داشته باشند، استفاده کرده اند.
آنها امیدوارند با پیشگیری از باز شدن پروتئین خوشه ای برای تعامل با پروتئین انسانی "ACE۲"، از آلودگی سلول های انسانی جلوگیری کنند. طراحی، توسعه و آزمایش داروهای جدید ضد ویروسی، سالها زمان می برد. بنابراین پژوهشگران، سوابق داروها و ویتامین های تایید شده برای شناسایی گزینه هایی که ممکن است به پروتئین خوشه ای کروناویروس متصل شوند، مورد بررسی قرار دادند.
پژوهشگران ابتدا با استفاده از شبیه سازی های محاسباتی، اثرات اسید لینولئیک را روی پروتئین خوشه ای بررسی کردند. شبیه سازی های بیشتر نشان داد که شاید دگزامتازون بتواند به پروتئین خوشه ای متصل شود و علاوه بر تحت تاثیر قرار دادن سیستم ایمنی بدن، به کاهش عفونت ویروسی کمک کند.
پژوهشگران سپس بررسی هایی را انجام دادند تا ببینند که کدام ترکیبات، به محل اسیدهای چرب متصل می شوند. این کار، به شناسایی برخی از داروها کمک کرد که آزمایش ها نشان داده اند می توانند در برابر ویروس فعال باشند. نتایج بررسی ها نشان می دهند که شاید این مکانیسمی باشد که داروها به واسطه آن از تکثیر ویروس پیشگیری می کنند. آنها این کار را با روش هایی مانند قفل کردن ساختار پروتئین خوشه ای به روش اسید لینولئیک انجام می دهند.
یافته های این پژوهش، چندین گزینه دارویی را در میان داروهای در دسترس و مکمل های غذایی نشان می دهند؛ از جمله آن دسته از داروها که می توانند سرعت تکثیر کروناویروس را کاهش دهند. این داروها، توانایی اتصال به پروتئین خوشه ای کروناویروس را دارند و ممکن است به پیشگیری از ورود پروتئین به سلول کمک کنند.
همچنین این شبیه سازی ها پیش بینی کردند که ویتامین های محلول در چربی D، K و A با همان روش به پروتئین خوشه ای متصل می شوند و توانایی آلوده کردن سلول را از آن می گیرند.
دکتر "دبورا شومارک"(Deborah Shoemark)، از پژوهشگران این پروژه گفت: یافته های ما توضیح می دهند که چگونه برخی از ویتامین ها می توانند نقش مستقیم تری در مقابله با کووید-۱۹ داشته باشند.
وی افزود: چاقی، یکی از عوامل اصلی خطر ابتلا به کووید-۱۹ شدید است. ویتامین D، محلول در چربی است و به تجمع در بافت چربی تمایل دارد. این موضوع می تواند میزان ویتامین D موجود در افراد چاق را کاهش دهد.
کشورهایی که برخی از این کمبودهای ویتامین در آنها بیشتر دیده می شود، طی دوره همه گیری، در شرایط بدی بوده اند. پژوهش ما نشان می دهد که برخی از ویتامین های ضروری و اسیدهای چرب از جمله اسید لینولئیک ممکن است در پیشگیری از تعامل پروتئین خوشه ای با ACE۲ نقش داشته باشند. کمبود هر یک از آنها ممکن است انتقال عفونت را برای ویروس ساده تر کند.
سطح بالای کلسترول می تواند خطر ابتلا به نوع شدید کووید-۱۹ را افزایش دهد. گزارش های مبنی بر این موضوع که پروتئین خوشه ای کروناویروس، به کلسترول متصل می شود، پژوهشگران را بر آن داشتند که امکان اتصال آن را به محل اتصال اسیدهای چرب بررسی کنند. شبیه سازی ها نشان می دهند که پاسخ مثبت است اما امکان دارد که این موضوع بر ساختار قفل شده پروتئین خوشه ای اثر بی ثباتی بگذارد.
شومارک گفت: ما می دانیم که استفاده از استاتین های کاهش دهنده کلسترول، خطر ابتلا به کووید-۱۹ شدید را کاهش می دهد و به بهبودی مواردی منجر می شود که شدت کمتری دارند. نتایج ما نشان می دهند که شاید ویروس به واسطه تعامل مستقیم با پروتئین خوشه ای بتواند کلسترول را جدا کند تا به تراکم مورد نیاز برای ورود به سلول برسد.
پروفسور "آدریان مولهولند"(Adrian Mulholland)، از پژوهشگران این پروژه گفت: شبیه سازی های ما نشان می دهند که چگونه برخی از مولکول هایی که به محل اسید لینولئیک متصل می شوند، بر پویایی پروتئین خوشه ای اثر می گذارند. همچنین این پژوهش ها نشان می دهند که داروها و ویتامین های فعال در برابر ویروس ممکن است به همان روش کار کنند. هدف قرار دادن این قسمت ممکن است راهی برای ارائه داروهای ضد ویروسی جدید باشد. گام بعدی این پژوهش، بررسی اثر مکمل های غذایی و آزمایش تکثیر ویروس در سلول ها باشد.
