زخم بستر چیست؟

زخم بستر که زخم های تحت فشار یا زخم های فشاری نیز نامیده می شوند، در واقع آسیب به پوست و بافت زیرین پوست است. زخم بستر ناشی از فشار طولانی مدت روی پوست است. زخم بستر اغلب بر روی پوستی که قسمتهای استخوانی بدن را پوشش می دهد، مانند پاشنه، مچ پا، باسن و دنبالچه اتفاق می افتد. کسانی که بیمار هستند که بیماری آن ها توانایی شان در تغییر موقعیت را محدود کرده و یا کسانی است که بیشتر وقت خود را در تخت یا صندلی سپری می کنند به عنوان مثال، به علت فلج مغزی-نخاعی، بیماری، پیری یا ضعف، افرادی هستند که بیشترین خطر ابتلا به زخم بستر را دارند. زخم بستر می تواند به سرعت توسعه یابد. بسیاری از زخم های بستر با درمان بهبود می یابند، اما بعضی هرگز به طور کامل درمان نمی شوند. شما می توانید اقدامات لازم را برای جلوگیری و کمک به بهبودی زخم بستر انجام دهید. شناسایی زخم های فشاری در مراحل اولیه، درمان را بهبود می بخشد و خطر عوارض را کاهش می دهد. جابجایی مکرر بیماران برای جلوگیری از زخم های فشاری ضروری است.

علائم زخم بستر

تشکیل زخم بستر از چهار مرحله میگذرد. در مراحل اول شدت آن کم بوده و در مراحل بعدی شدت آن بیشتر میشود. این مراحل بترتیب عبارتند از

مرحله اول

پوست سالم است
در کسانی که رنگ پوستشان روشن است پوست قرمز شده و وقتی با انگشت به آن فشار میاوریم سریع سفید نمیشود.
پوست ممکن است دردناک، سفت، نرمتر از معمول، سردتر یا گرم تر از معمول شود.