زخم پای دیابتی چیست؟

زخم پای دیابتی چیست؟

زخم پای دیابتی به عارضه ای اطلاق می شود که در آن قسمتی از پوست در بیماران دیابتی از بین رفته و شما می توانید بافت زیرین آن را ببینید. اکثر زخم های پوستی در قسمت پایین پا ایجاد می شوند. زمانی که پوست بریده می شود، معمولاَ به سرعت التیام می یابد. با این وجود، در برخی از افراد مبتلا به دیابت، پوست ناحیه پا به خوبی التیام نیافته و مستعد ایجاد زخم پای دیابتی می باشند. این عارضه می تواند حتی پس از یک آسیب دیدگی خفیف نظیر قرار گرفتن پای برهنه بر روی یک سنگ گوچک، نیز ایجاد شود. شستن مداوم پاها، گرفتن ناخن ها و … در پیشگیری از زخم پای دیابتی موثر هستند.

چه عواملی باعث ایجاد زخم پای دیابتی می شود؟

اگر مبتلا به دیابت هستید، زخم های پوستی و زخم پای دیابتی در شما بیشتر ایجاد خواهند شد؛ زیرا افراد مبتلا به دیابت یک یا چند مورد از مشکلات زیر را خواهند داشت:

کاهش حس پوست در ناحیه پاها

عصب های شما به خوبی همیشه کار نمی کنند زیرا حتی سطح قند خون نسبتاَ بالا نیز می تواند به مرور زمان برخی از عصب های شما را از بین ببرد. این نوعی عارضه ناشی از دیابت است که ‹ نوروپاتی محيطي ديابتی› نامیده می شود. برای درمان نوروپاتی محیطی باید به پزشک متخصص در این زمینه مراجعه نمایید.

در بیماران دیابتی معمولاَ عصب هایی که دریافت کننده درد و حس از ناحیه پا هستند، آسیب می بینند. اگر حس ناحیه پا را از دست بدهید، متوجه آسیب دیدگی ایجاد شده در ناحیه پا نخواهید شد. برای مثال، زمانیکه پای شما روی چیز تیزی قرار می گیرد یا به دلیل تنگی کفش دچار تاول می شود. این بدین معناست که شما نسبت به مشکلاتی نظیر، بریدگی های جزئی، کبودی یا تاول، مستعدتر خواهید بود. همچنین، اگر نتوانید درد ناحیه پا را حس کنید، قادر نخواهید بود با پرهیز از راه رفتن به بهبود این زخم های کوچک کمک کنید. بنابراین، این جراحت ها به سرعت بدتر شده و به زخم هایی پای دیابتی جدی تبدیل می شوند.

تنگی رگ ها (شریان های) خونی که به پا منتهی می شوند

اگر مبتلا به دیابت هستید، خطر تنگی عروق (بیماری شریانی محیطی) در شما افزایش خواهد یافت. این عارضه که ‹آتروما› نامیده می شود، به دلیل تجمع رسوبات چربی در پوشش داخلی عروق، بوجود می آید (که گاهی تصلب شرایین نیز نامیده می شود).

در این حالت شرایین پا مرتباَ آسیب می بینند. علت این امر می تواند کاهش ذخایر خونی (گردش خون ضعیف) در پا باشد. پوستی که ذخایر خونی کمی دارد به خوبی یک پوست نرمال التیام نمی یابد. بنابراین، اگر دچار یک آسیب دیدگی یا بریدگی جزئی شوید، التیام آن زمان زیادی طول خواهد کشید و جراحت حاصله مستعد بدتر شدن و تبدیل شدن به زخم، خواهد بود، به خصوصی وقتی حس پا تضعیف شده باشد و نتوانید متوجه صدمه وارده شوید.

علائم زخم پای دیابتی

• درد دائمی میتواند علامتی از رگ به رگ شدن، گرفتگی، کوفتگی، خستگی مفرط پاها، نامناسب بودن کفش و وجود عفونت باشد.
• قرمزی می تواند علامت عفونت(بخصوص اگر اطراف زخم باشد) نشانه ی ساییدگی کفش یا دوخت جوراب بروی پا باشد.
• تورم پاهامی تواند علامتی از التهاب یا عفونت، نامناسب بودن کفش یا ضعف گردش خون در سیاهرگ ها باشد.

سایر علائم زخم پای دیابتی

• درد در پاها و کفل که به هنگام راه رفتن افزایش می یابد اما با استراحت از بین می رود.
• عدم رشد مو بروی قسمت های پائینی پاها
• ایجاد پوست سخت و براق بروی پاها
• گرمی موضعیمی تواند علامت وجود عفونت یا التهاب وگاهی به دلیل وجود زخمی باشد که بهبود نیافته یا به کندی بهبود می یابد.
• هر گونه بریدگی یا شکافی بروی پوست باید جدی تلقی شود و می تواند نتیجه ی پوشش نامناسب ، جراحت یا عفونت باشد. پینه ومیخچه می تواند علامتی از ترومای مزمن پا باشد. قارچ های ناخنهای پا، عارضه ی پای ورزشکاری، رشد ناخنهای پا درپوست میتواند به عفونت های باکتریایی جدی تر تبدیل شود.
• خروج چرکاز زخم معمولاً یک علامت واضح از عفونت است. خروج دائمی خون می تواند معمولاً علامت جدی از وجود مشکل در پا باشد.
• لنگیدن یا مشکل در راه رفتنمی تواند علامتی از مشکلات مفاصل، عفونت های جدی یا نامناسب بودن کفش ها باشد.
• تب یا لرزهمراه با وجود زخم بروی پا می تواند علامت عفونت خطرناک باشد.
• قرمزی پوستدرناحیه ای دورتر از زخم علامت تشدید و گسترش عفونت است.
• بی حسیجدید در پاها یا بی حسی طولانی مدت پاها می تواند علامتی از تخریب عصب به دلیل دیابت باشد که خطر ابتلا به مشکلات پای دیابتی را افزایش دهد.

کنترل زخم پای دیابتی

• از پای خود برای جلوگیری از درد و زخم پا محافظت کنید این ،تخلیه کردن نامیده میشود و برای تمام انواع زخم های دیابتی مفید است.
• فشار از راه رفتن ،میتواند عفونت را بدتر کند و زخم را گسترش دهد برای افرادی که دارای اضافه وزن هستند, فشار اضافی ممکن است باعث درد پا شود.
• پزشک تان ممکن است توصیه کند که موارد خاصی را برای محافظت از پای خود استفاده کنید:
• کفش های دیابتی
• تغذیه
• پیچ خوردگی فشرده
• درج کفش برای جلوگیری از میخچه و پینه

پزشکان میتوانند زخم های پای دیابتی را با دبریتمنت ,حذف پوست مرده, اشیاء خارجی یا عفونت هایی که ممکن است باعث زخم شوند، برطرف کنند.عفونت، یک عارضه جدی زخم پا است و نیاز به درمان فوری دارد همه عفونت ها، به همان شیوه درمان نمیشوند. بافت اطراف زخم، ممکن است به یک آزمایشگاه ارسال شود تا مشخص شود کدام یک از آنتی بیوتیک ها کمک خواهد کرد. اگر پزشک مظنون به یک عفونت جدی باشد, ممکن است دستور یک اشعه ایکس برای یافتن علائم عفونت استخوانی را دهد.

جلوگیری از عفونت زخم پای دیابتی

• عفونت زخم پای دیابتی را میتوان پیشگیری کرد با:
• حمام کردن پا
• ضدعفونی کردن پوست در برابر زخم
• زخم را با عوض کردن مکرر پانسمان خشک نگهدارید
• درمان آنزیم ؛ مخلوط حاوی آلژینات های کلسیم، برای جلوگیری از داروهای رشد باکتری ها .
• عدم کشیدن سیگار
• مراجعه به پزشک برای چکاپ کلی بدن از جمله پا (سالی ۱بار)
• کنترل کردن گلوکز خون
• استفاده از جوراب و کفش مناسب
• گرفتن ناخن های پا به صورت یکسان و صاف

داروهای زخم پای دیابتی

پزشک شما ممکن است آنتی بیوتیک ها, ضد پلاکت ها یا داروهای ضد لخته شدن را برای درمان زخم شما تجویز کندحتی اگر عفونت، پس از درمان های پیشگیرانه و ضدفشار پیشرفت کند. بسیاری از این آنتی بیوتیک ها ،به استافیلوکوکوس اورئوس, باکتری های شناخته شده ای که باعث ایجاد عفونت های استاف یا بی همولایتیک استرپتوکوکوس که معمولا در روده های شما یافت میشوند, حمله میکنند. با پزشک خود درمورد سایر شرایط سلامتی خود که احتمالاً عفونت را با این باکتری های مضر افزایش میدهد، از جمله HIV و مشکلات کبدی صحبت کنید.

درمان موضعی زخم پای دیابتی

بسیاری از درمان های موضعی برای زخم های پا دردسترس است شامل:

• پانسمان حاوی نقره یا کرم
• سولفادیازین نقره
• ژل یا راه حل های یدی پلی آنزای متیل بیگانیانید (PHMB)
• ید یا پویدون یا کادکسومر
• عسل پزشکی در فرم پماد یا ژل

روش های جراحی زخم پای دیابتی

پزشک شما ممکن است توصیه کند، که دنبال جراحی برای زخم هایتان باشید ؛ یک جراح میتواند به کاهش فشار در اطراف زخم شما کند، با اصلاح کردن استخوان یا ازبین بردن ناهنجاری های پا ،مانند بونون یا همرتوز شما احتمالا به جراحی نیاز ندارید بااین حال,اگر هیچ روش درمان دیگری نمیتواند، به بهبود زخم شما یابه پیشرفت عفونت بیشتر کمک کند, جراحی میتواند زخم شما را از بدتر شدن یا منجر به قطع عضو جلوگیری کند.

جلوگیری از زخم پای دیابتی

طبق گزارش انجمن پزشکی آمریکا، 14 تا 24 درصد آمریکایی ها در اثر زخم های پای دیابتی قطع عضو می شوند. مراقبت های پیشگیرانه بسیار مهم هستند. گلوکز خون خود را به طور دقیق کنترل کنید، زیرا احتمال ابتلا به عوارض دیابت هنگامی که قند خون شما کنترل شده است، کم می شود.شما همچنین می توانید برای جلوگیری از مشکلات دیابتی پا از روش های زیر کمک بگیرید:

• شستن روزانه پا
• کوتاه نگه داشتن ناخن پا اما نه خیلی کوتاه
• خشک نگه داشتن پاها
• تعویض مرتب جوراب
• مراقبت از پینه ها و میخچه ها
• پوشیدن کفش مناسب

زخم های پا می توانند پس از درمان بازگردانده شوند. بافت اسکار (بافت سیاه شده) می تواند در صورتی که پا آلوده شود تشدید شود، بنابراین ممکن است پزشک به شما پوشیدن کفش های دیابتی را توصیه کند تا از بازگشت مجدد زخم پا و عفونت پیشگیری شود.

نحوه ی درمان زخم پای دیابتی چگونه است؟