به گزارش سرویس دانستنیهای جنسی و زناشویی پایگاه خبری ساعدنیوز، بسیاری از افراد تصور میکنند که بیماریهای مقاربتی (STIs) تنها از طریق رابطه جنسی همراه با دخول منتقل میشوند. این یک باور اشتباه و خطرناک است که میتواند سلامت افراد را به خطر اندازد. حقیقت این است که انواع مختلفی از عفونتهای مقاربتی میتوانند از طریق تماسهای جنسی بدون دخول نیز سرایت کنند. درک روشهای مختلف انتقال این بیماریها، اولین و مهمترین قدم برای محافظت از خود و شریک جنسیتان است. این مقاله به بررسی جامع و دقیقی از نحوه انتقال STIs بدون دخول، علائم شایع و راههای پیشگیری مؤثر میپردازد تا با آگاهی کامل، سبک زندگی سالمتری را تجربه کنید.
آگاهی از این نکته که فعالیتهای جنسی فراتر از دخول نیز میتوانند عامل انتقال بیماری باشند، برای همه افراد فعال از نظر جنسی ضروری است. این بیماریها نه تنها ناحیه تناسلی، بلکه دهان، گلو و سایر نواحی پوست را نیز میتوانند درگیر کنند. بنابراین، داشتن اطلاعات صحیح و کنار گذاشتن تصورات غلط، کلید اصلی در پیشگیری و مدیریت این عفونتها است. هدف ما ارائه اطلاعاتی معتبر و کاربردی است تا بتوانید با دیدی بازتر و مسئولانهتر در مورد سلامت جنسی خود تصمیمگیری کنید.
یکی از شایعترین راههای انتقال بیماریهای مقاربتی بدون دخول، تماس مستقیم پوست با پوست آلوده است. بیماریهایی مانند ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) که عامل اصلی زگیل تناسلی است و ویروس هرپس سیمپلکس (HSV) که باعث تبخال تناسلی میشود، به راحتی از این طریق منتقل میگردند. این ویروسها میتوانند در پوست نواحی تناسلی، رانها، باسن و حتی دهان وجود داشته باشند. هنگامی که پوست سالم با ناحیه آلوده به ویروس تماس پیدا میکند، حتی بدون وجود زخم باز، ویروس میتواند منتقل شود. به همین دلیل، کاندوم نمیتواند به طور صد در صد از انتقال این نوع بیماریها جلوگیری کند، زیرا تمام نواحی آلوده را پوشش نمیدهد.
بنابراین، هرگونه تماس نزدیک و صمیمی با فرد آلوده، حتی در حین پیشنوازی، میتواند ریسک انتقال را به همراه داشته باشد. بیماری سیفلیس نیز در مرحله اول خود با زخمی به نام "شانکر" مشخص میشود که بسیار مسری است. تماس با این زخم، حتی اگر در نواحی خارج از اندام تناسلی اصلی باشد، میتواند منجر به انتقال باکتری عامل سیفلیس شود. آگاهی از این روش انتقال بسیار مهم است، زیرا افراد ممکن است به اشتباه تصور کنند که تا زمانی که دخولی صورت نگرفته، در امان هستند، در حالی که ویروسها و باکتریها میتوانند از طریق تماسهای پوستی ساده نیز گسترش یابند.
رابطه جنسی دهانی (Oral Sex) یکی دیگر از مسیرهای اصلی انتقال برخی از بیماریهای مقاربتی است که اغلب نادیده گرفته میشود. عفونتهایی مانند سوزاک، کلامیدیا، سیفلیس و تبخال تناسلی میتوانند از ناحیه تناسلی به دهان و گلو و یا برعکس منتقل شوند. برای مثال، اگر فردی با دهان خود با اندام تناسلی فرد مبتلا به سوزاک یا کلامیدیا تماس داشته باشد، باکتریهای عامل این بیماریها میتوانند گلوی او را آلوده کرده و باعث عفونت شوند که به آن "فارنژیت گنوکوکی" یا "کلامیدیایی" میگویند. این عفونتها در گلو اغلب بدون علامت هستند یا علائم خفیفی مانند گلودرد دارند که با سرماخوردگی اشتباه گرفته میشود.
به همین ترتیب، ویروس هرپس (HSV) میتواند از طریق رابطه دهانی باعث ایجاد تبخال دهانی (Cold Sores) یا تبخال تناسلی شود. اگر فردی که تبخال دهانی فعال دارد، رابطه جنسی دهانی با شریک خود برقرار کند، میتواند ویروس را به ناحیه تناسلی او منتقل کند و بالعکس. سیفلیس نیز از طریق تماس دهان با زخم شانکر سیفلیسی که ممکن است روی اندام تناسلی یا حتی در دهان فرد مبتلا وجود داشته باشد، به راحتی قابل انتقال است. استفاده از محافظهای دهانی (Dental Dams) یا کاندوم در حین رابطه دهانی میتواند به شکل مؤثری ریسک انتقال این بیماریها را کاهش دهد.
اگرچه انتقال بسیاری از STIs نیازمند تماس مستقیم جنسی است، اما برخی از آنها میتوانند از طریق تماس با مایعات بدن آلوده (غیر از منی و ترشحات واژن) یا استفاده از وسایل مشترک نیز منتقل شوند. به عنوان مثال، شپش عانه (Pubic Lice) که به "خرچنگ" نیز معروف است، و همچنین جرب (Scabies)، انگلهای کوچکی هستند که در موهای ناحیه تناسGali یا پوست زندگی میکنند و از طریق تماس نزدیک بدنی یا استفاده از حوله، ملحفه و لباس زیر مشترک با فرد آلوده، قابل انتقال هستند. این موارد الزاماً نیازی به فعالیت جنسی ندارند و تماس نزدیک غیرجنسی نیز میتواند برای انتقال آنها کافی باشد.
علاوه بر این، ویروسهایی مانند هپاتیت B و C و HIV عمدتاً از طریق خون و مایعات جنسی منتقل میشوند. اگرچه انتقال آنها بدون دخول کمتر شایع است، اما وجود زخم یا بریدگی در پوست یا دهان میتواند راهی برای ورود ویروس به جریان خون باشد. استفاده مشترک از اسباببازیهای جنسی (Sex Toys) بدون شستشوی مناسب و پوشاندن آنها با کاندوم جدید برای هر فرد، یکی دیگر از راههای پرخطر برای انتقال انواع STIs است. این وسایل میتوانند آلوده به باکتریها و ویروسها شوند و آنها را بین شرکای جنسی منتقل کنند.
این تصور که بیماریهای مقاربتی تنها با دخول منتقل میشوند، یک افسانه خطرناک است. همانطور که بررسی شد، راههای متعددی برای انتقال این عفونتها بدون دخول وجود دارد. تماس پوست با پوست میتواند منجر به انتقال HPV و تبخال تناسلی شود، رابطه جنسی دهانی مسیر را برای سرایت سوزاک، کلامیدیا و سیفلیس هموار میکند و استفاده مشترک از وسایل آلوده میتواند انگلهایی مانند شپش عانه را منتقل کند.
بهترین راه برای حفظ سلامت جنسی، آگاهی، پیشگیری و انجام آزمایشهای منظم است. همیشه در مورد تاریخچه سلامت جنسی با شریک خود صادقانه صحبت کنید. استفاده از کاندوم و محافظهای دهانی را حتی در روابط جنسی بدون دخول جدی بگیرید و از به اشتراک گذاشتن وسایل شخصی و جنسی خودداری کنید. اگر مشکوک به علائمی هستید یا رابطه پرخطری داشتهاید، بدون خجالت و در اسرع وقت به پزشک مراجعه کنید. تشخیص و درمان به موقع میتواند از عوارض جدی و انتقال بیماری به دیگران جلوگیری کند.
برای مشاهدهی مطالب بیشتر حوزهی دانستنی های جنسی و زناشویی اینجا کلیک کنید
