به گزارش سرویس دانستنیهای جنسی و زناشویی پایگاه خبری ساعدنیوز، انزال زودرس (Premature Ejaculation) یکی از شایعترین اختلالات جنسی در مردان است که به انزال غیرقابل کنترل، زودتر از زمان مطلوب فرد یا شریک جنسی او، اطلاق میشود. این مسئله میتواند منجر به استرس، اضطراب و نارضایتی در روابط زناشویی شود. خوشبختانه، امروزه راهکارهای علمی و اثباتشدهی فراوانی برای مدیریت و کنترل این وضعیت وجود دارد. درک علل زمینهای و شناخت روشهای درمانی مناسب، اولین و مهمترین گام برای غلبه بر این چالش و بهبود کیفیت زندگی جنسی است.
مشکل زود انزالی میتواند ناشی از ترکیبی از عوامل روانی و بیولوژیکی باشد. شناسایی این عوامل به انتخاب بهترین رویکرد درمانی کمک شایانی میکند.
عوامل روانی: اضطراب در مورد عملکرد جنسی، استرسهای روزمره، افسردگی، احساس گناه، مشکلات عاطفی در رابطه و تجربیات منفی جنسی در گذشته از مهمترین دلایل روانی هستند. این عوامل میتوانند یک چرخهی معیوب ایجاد کنند؛ به طوری که نگرانی از انزال زودرس، خود باعث تشدید آن شود.
عوامل بیولوژیکی: برخی شرایط فیزیکی نیز در بروز این مشکل دخیل هستند. سطوح غیرطبیعی هورمونها، اختلال در عملکرد مواد شیمیایی مغز (انتقالدهندههای عصبی مانند سروتونین)، التهاب یا عفونت در پروستات یا مجاری ادراری و عوامل ژنتیکی از جمله دلایل بیولوژیکی محسوب میشوند.
روشهای درمانی متنوعی برای کنترل انزال زودرس وجود دارد که میتوان آنها را به چند دسته اصلی تقسیم کرد. اغلب، ترکیبی از این روشها بهترین نتیجه را به همراه دارد.
این تکنیکها بر آموزش کنترل بدن و ذهن برای به تاخیر انداختن انزال تمرکز دارند و نیاز به تمرین و ممارست دارند.
تکنیک "شروع و توقف" (Start-Stop): در این روش، فعالیت جنسی تا نزدیکی لحظه انزال ادامه مییابد و سپس متوقف میشود تا حس انزال فروکش کند. این فرآیند چندین بار تکرار میشود تا فرد به تدریج کنترل بیشتری بر زمان انزال خود پیدا کند.
تکنیک "فشار" (Squeeze): این روش شبیه به تکنیک قبلی است، با این تفاوت که در لحظهی نزدیک به انزال، فرد یا شریک جنسی او، سر آلت تناسلی را برای چند ثانیه به آرامی فشار میدهد تا میل به انزال کاهش یابد. این کار به افزایش آگاهی از حسهای قبل از ارگاسم کمک میکند.
تقویت عضلات کف لگن نقش بسیار مهمی در کنترل انزال دارد. تمرینات کگل (Kegel) بهترین و شناختهشدهترین ورزش در این زمینه است.
نحوه انجام تمرینات کگل: برای شناسایی عضلات صحیح، سعی کنید در هنگام ادرار، جریان آن را متوقف کنید. عضلاتی که برای این کار منقبض میکنید، همان عضلات کف لگن هستند. این عضلات را برای 3 تا 5 ثانیه منقبض کرده و سپس برای 3 تا 5 ثانیه رها کنید. این حرکت را روزانه در چند نوبت و هر بار 10 تا 15 مرتبه تکرار نمایید. انجام منظم این تمرینات به مرور زمان قدرت و کنترل شما را به شکل چشمگیری افزایش میدهد.
در مواردی که روشهای رفتاری و ورزشی به تنهایی کافی نباشند، مراجعه به پزشک و استفاده از درمانهای دارویی میتواند بسیار موثر باشد.
کرمها و اسپریهای بیحسکننده موضعی: این محصولات حاوی موادی مانند لیدوکائین یا بنزوکائین هستند که با کاهش حساسیت آلت تناسلی، به تاخیر در انزال کمک میکنند. باید توجه داشت که استفاده صحیح از آنها طبق دستور پزشک برای جلوگیری از بیحسی بیش از حد یا انتقال آن به شریک جنسی ضروری است.
داروهای خوراکی: برخی از داروهای ضدافسردگی، به ویژه دستهی مهارکنندههای بازجذب سروتونین (SSRIs) مانند داپوکستین، سرترالین و پاروکستین، به عنوان یکی از عوارض جانبی خود، انزال را به تاخیر میاندازند. این داروها حتماً باید با تجویز و تحت نظارت پزشک مصرف شوند.
اصلاح سبک زندگی و استفاده از برخی درمانهای خانگی نیز میتواند به عنوان یک رویکرد کمکی مفید باشد.
مدیریت استرس و اضطراب: تکنیکهای آرامسازی مانند یوگا، مدیتیشن و تنفس عمیق میتوانند به کاهش استرس عمومی و اضطراب ناشی از عملکرد جنسی کمک کنند.
تغذیه مناسب: مصرف برخی مواد غذایی حاوی روی (Zinc) و منیزیم (Magnesium) مانند آجیلها، دانهها و شکلات تلخ میتواند برای سلامت جنسی مفید باشد.
استفاده از کاندوم: استفاده از کاندوم، به ویژه کاندومهای تاخیری، با کاهش اندکی از تحریک، میتواند به افزایش مدت زمان رابطه کمک کند.
انزال زودرس یک بیماری نیست، بلکه یک وضعیت قابل کنترل و درمان است. مهمترین قدم، پذیرش مشکل و اقدام برای حل آن است. ترکیبی از تکنیکهای رفتاری، تمرینات ورزشی منظم مانند کگل، و در صورت لزوم، مشورت با پزشک برای استفاده از درمانهای دارویی، میتواند به طور موثری این مشکل را برطرف کند. به یاد داشته باشید که صبر، تمرین و ارتباط صادقانه با شریک جنسی، کلید دستیابی به یک رابطهی جنسی سالم، طولانی و رضایتبخش برای هر دو طرف است.
برای مشاهدهی مطالب بیشتر حوزهی دانستنی های جنسی و زناشویی اینجا کلیک کنید
