به گزارش سرویس اطلاعات دارویی پایگاه خبری ساعدنیوز، آمپول دپومدرول (Depo-Medrol) با نام ژنریک متیل پردنیزولون استات، یکی از داروهای کورتیکواستروئیدی است که به دلیل اثرات ضدالتهابی و سرکوبکننده سیستم ایمنی، در درمان بیماریهای مختلف مورد استفاده قرار میگیرد. این دارو بهصورت تزریقی (عضلانی، داخل مفصلی یا داخل ضایعه) تجویز میشود و برای کاهش التهاب، درد و تورم ناشی از بیماریهایی مانند آرتریت، لوپوس، آلرژیها و اختلالات خودایمنی کاربرد دارد. در این مقاله، به بررسی دقیق موارد مصرف، عوارض جانبی، تداخلات دارویی و نکات مهم در استفاده از آمپول دپومدرول میپردازیم تا اطلاعات جامع و معتبری در اختیارتان قرار دهیم.
آمپول دپومدرول به دلیل خواص ضدالتهابی و سرکوب سیستم ایمنی، در درمان طیف گستردهای از بیماریها استفاده میشود. برخی از مهمترین موارد مصرف آن عبارتند از:
التهاب و بیماریهای مفصلی:
درمان بیماریهایی مانند آرتریت روماتوئید، استئوآرتریت، بورسیت و تاندونیت با کاهش التهاب و تورم در مفاصل و بافتهای نرم.
اختلالات خودایمنی:
کمک به مدیریت بیماریهایی مانند لوپوس اریتماتوز سیستمیک (SLE) و لوپوس نفرایتیس شدید.
آلرژیهای شدید:
درمان واکنشهای آلرژیک حاد مانند آنافیلاکسی یا آلرژیهای پوستی مقاوم به درمانهای موضعی.
بیماریهای پوستی:
استفاده در درمان بیماریهایی مانند پسوریازیس، درماتیت و آلوپسی آرهآتا (ریزش موی سکهای) با تزریق مستقیم در ضایعه.
اختلالات خونی و التهابی:
مدیریت بیماریهای خونی مانند پورپورای ترومبوسیتوپنیک ایدیوپاتیک (ITP) و کمخونی همولیتیک خودایمن.
شوک و آسیبهای نخاعی:
کاهش نواقص حسی و حرکتی ناشی از صدمات حاد نخاعی و درمان شوکهای شدید.
درمان کمکی در عفونتها:
استفاده بهعنوان داروی کمکی در درمان پنومونی پنوموسیستیس ژیرووسی (کارینی) در بیماران مبتلا به HIV.
دردهای مرتبط با دیسک کمر:
تسکین التهاب و درد ناشی از فتق دیسک کمر یا سیاتیک در مواردی که درمانهای دیگر مؤثر نبودهاند
متیل پردنیزولون با اتصال به گیرندههای سیتوپلاسمی و ورود به هسته سلول، رونویسی mRNA را تحریک میکند. این فرآیند منجر به تولید آنزیمهایی میشود که پاسخ التهابی را کاهش داده و سیستم ایمنی را سرکوب میکنند. این دارو با مهار تجمع سلولهای التهابی، کاهش فاگوسیتوز و جلوگیری از آزادسازی واسطههای التهابی، اثرات ضدالتهابی خود را اعمال میکند.
اگرچه دپومدرول در درمان بسیاری از بیماریها مؤثر است، اما مانند هر داروی کورتیکواستروئیدی، ممکن است عوارض جانبی متعددی به همراه داشته باشد. این عوارض به دوز، مدت مصرف و روش تزریق بستگی دارند. برخی از شایعترین عوارض عبارتند از:
اختلالات گوارشی: تهوع، استفراغ، زخم معده و افزایش اشتها.
تغییرات خلقی: سرخوشی، بیخوابی، عصبانیت یا افسردگی.
افزایش قند خون: تشدید دیابت یا ایجاد علائم دیابت در افراد مستعد.
درد یا ضعف عضلانی: بهویژه در استفاده طولانیمدت.
پوکی استخوان: افزایش خطر شکستگی استخوان، بهویژه در افراد مسن و زنان یائسه.
نارسایی غده فوق کلیوی: بهخصوص در قطع ناگهانی دارو پس از مصرف طولانیمدت.
افزایش فشار خون: به دلیل احتباس سدیم و مایعات.
عفونتها: افزایش خطر ابتلا به عفونتهای قارچی، ویروسی یا باکتریایی به دلیل سرکوب سیستم ایمنی.
مشکلات چشمی: کاتاراکت یا گلوکوم در استفاده طولانیمدت.
کولاپس قلبی-عروقی: در صورت تزریق سریع وریدی دوزهای بالا.
واکنشهای آلرژیک مانند جوش، خارش یا تورم صورت و گلو.
تشنج در صورت مصرف همزمان با سیکلوسپورین.
آتروفی پوستی یا آبسه استریل در محل تزریق
دپومدرول با برخی داروها تداخل دارد و ممکن است اثرات آنها را تغییر دهد یا عوارض جانبی را افزایش دهد. برخی از مهمترین تداخلات عبارتند از:
داروهای ضد انعقاد خوراکی: کاهش اثرات ضد انعقادی.
داروهای مدر و آمفوتریسین B: تشدید کاهش پتاسیم خون.
باربیتوراتها، فنیتوئین و ریفامپین: کاهش اثرات کورتیکواستروئیدها.
داروهای ضد التهاب غیراستروئیدی (NSAIDs): افزایش خطر زخم گوارشی.
سیکلوسپورین: افزایش خطر تشنج
دپومدرول در برخی شرایط نباید استفاده شود، از جمله:
حساسیت به متیل پردنیزولون یا سایر کورتیکواستروئیدها.
عفونتهای سیستمیک قارچی.
نوزادان نارس.
همچنین در بیماران با شرایط زیر باید با احتیاط مصرف شود:
دیابت، فشار خون بالا، پوکی استخوان.
بیماریهای روانی یا سابقه تشنج.
عفونتهای ویروسی مانند هرپس چشمی.
بیماریهای گوارشی مانند زخم معده یا کولیت اولسراتیو
دوز دپومدرول بسته به بیماری و شدت آن متفاوت است و باید توسط پزشک تعیین شود. برخی از دوزهای رایج عبارتند از:
التهاب: 10-80 میلیگرم تزریق عضلانی روزانه یا هر 1-5 هفته 4-80 میلیگرم داخل مفصلی یا بافت نرم.
شوک: 250-1000 میلیگرم وریدی هر 2-6 ساعت.
پنومونی پنوموسیستیس: 30 میلیگرم وریدی دو بار در روز برای 5 روز، سپس کاهش تدریجی.
نکته: از تزریق زیرجلدی به دلیل خطر آتروفی پوستی اجتناب کنید. محلول رقیقشده باید ظرف 48 ساعت استفاده شود.
اجتناب از قطع ناگهانی: قطع ناگهانی پس از مصرف طولانیمدت میتواند باعث نارسایی غده فوق کلیوی شود. دوز باید بهتدریج کاهش یابد.
رژیم غذایی: مصرف سدیم را محدود کرده و مکملهای پتاسیم را در نظر بگیرید.
معاینات دورهای: معاینات چشمپزشکی و بررسی تراکم استخوان در درمان طولانیمدت ضروری است.
واکسیناسیون: در طول درمان با کورتیکواستروئیدها از واکسنهای زنده استفاده نکنید.
نگهداری: دارو را در دمای اتاق و دور از دسترس کودکان نگهداری کنید. از نگهداری در یخچال خودداری کنید
بارداری: فقط در صورت ضرورت و با نظر پزشک استفاده شود، زیرا ممکن است به جنین آسیب برساند.
شیردهی: اطلاعات کافی در دست نیست، اما به دلیل احتمال انتقال از طریق شیر مادر، توصیه میشود از مصرف آن اجتناب شود یا با پزشک مشورت کنید
آمپول دپومدرول یک داروی قدرتمند کورتیکواستروئیدی است که در درمان بیماریهای التهابی، خودایمنی و آلرژیک نقش مهمی دارد. با این حال، به دلیل عوارض جانبی احتمالی، باید تحت نظر پزشک و با رعایت دوز مناسب مصرف شود. اگر قصد استفاده از این دارو را دارید، حتماً با پزشک خود درباره سابقه پزشکی، داروهای مصرفی و شرایط خاص مانند بارداری مشورت کنید. رعایت نکات ایمنی و انجام معاینات دورهای میتواند به کاهش عوارض و افزایش اثربخشی درمان کمک کند.
برای مشاهده مطالب مرتبط با اطلاعات دارویی اینجا کلیک کنید
