به گزارش پایگاه خبری ساعدنیوز به نقل از راشا تودی، در یکی از جنجالیترین موضعگیریهای اخیر در کنگره آمریکا، یک نماینده جمهوریخواه خواستار آن شده است که جورج سوروس در برابر کمیتهای ویژه شهادت دهد؛ کمیتهای که به ادعای برخی جمهوریخواهان، در حال بررسی توطئهی برنامهریزیشدهای از سوی نهادهای امنیتی و مالی برای تضعیف دونالد ترامپ در ماجرای موسوم به «روسیهگیت» است.
این اقدام بار دیگر پای یکی از چهرههای جنجالی جهان سیاست و سرمایهگذاری – جورج سوروس – را به معرکهای سیاسی در واشنگتن باز کرده است.
جورج سوروس، بنیانگذار بنیاد Open Society و یکی از چهرههای برجسته لیبرالیسم جهانی، همواره مورد حمله جناح راست آمریکا و اروپا بوده است. وی بهطور گستردهای به تأمین مالی جنبشهای دموکراسیخواهانه، رسانههای مستقل و سازمانهای حقوق بشری متهم میشود – اتهاماتی که او بارها رد کرده و آنها را بخشی از «کارزارهای ضددموکراتیک» دانسته است.
با این حال، برای بسیاری از هواداران ترامپ، سوروس نمادی از آن چیزی است که آنان «دولت پنهان» یا «الیت جهانی» مینامند؛ کسانی که بهزعم آنها علیه اراده مردم و ناسیونالیسم آمریکایی توطئه میچینند.
ماجرای روسگیت به اتهام دخالت روسیه در انتخابات ریاستجمهوری 2016 ایالات متحده بازمیگردد؛ انتخاباتی که منجر به پیروزی ترامپ بر هیلاری کلینتون شد. تحقیقات رابرت مولر و چند نهاد فدرال تلاش کردند تا ابعاد این دخالت را بررسی کنند و پیوندهای احتمالی میان ستاد ترامپ و مقامات روس را آشکار سازند.
اگرچه این تحقیقات در نهایت منجر به اثبات «تبانی مستقیم» نشد، اما منجر به چندین محکومیت، افشای روابط غیررسمی، و تضعیف اعتبار سیاسی ترامپ شد — موضوعی که همچنان در ذهن او و هوادارانش به عنوان «توطئهای ساختگی» نقش بسته است.
درخواست اخیر توسط نمایندهای جمهوریخواه از جناح راست افراطی حزب مطرح شده است؛ کسی که سابقهای در پشتیبانی از «تئوریهای توطئه»، شکایتهای بیپایه از نهادهای فدرال، و حمایت تمامقد از ترامپ دارد.
او در سخنانش ادعا کرده است:
«نهادهای تحت نفوذ سوروس در جریان روسگیت نقش داشتهاند؛ وقت آن رسیده که حقیقت روشن شود.»
البته تاکنون هیچ سند معتبر یا تحقیقی مستقل، سوروس را در ارتباط با پرونده دخالت روسیه یا دامنزدن به آن معرفی نکرده است.
کارشناسان سیاسی معتقدند هدف از این فراخوانی نه کشف حقیقت، بلکه موارد زیر است:
تحریک پایگاه هواداران ترامپ:
احیای پرونده روسگیت بهعنوان «توطئهای ساختگی» میتواند انرژی مجددی به کارزار انتخاباتی 2024 ترامپ بدهد.
اهداف انتخاباتی جمهوریخواهان در کنگره:
تقویت روایت «فریب افکار عمومی توسط نخبگان» به نفع نامزدهای راستگرا در انتخابات میاندورهای و محلی.
انحراف افکار عمومی از پروندههای قضایی ترامپ:
با بازگشت تمرکز رسانهها به روسگیت، پروندههایی چون شورش 6 ژانویه یا تخلفات مالی ترامپ کمتر دیده خواهند شد.
دموکراتها این اقدام را «حرکتی عوامفریبانه و بیاساس» خواندهاند. نانسی پلوسی در واکنش غیرمستقیم گفت:
«برخی همکاران ما ظاهراً ترجیح میدهند وقت کنگره را صرف افسانهها کنند، نه حل مشکلات مردم.»
در مقابل، چهرههای تندرو مانند مارجری تیلور گرین، از این اقدام دفاع کرده و آن را «گامی مهم برای شفافسازی پشتپرده دسیسهها علیه رئیسجمهور مشروع آمریکا» دانستهاند.
سخنگوی بنیاد Open Society نیز در بیانیهای کوتاه گفت:
«ما هیچ نقشی در تحقیقات روسگیت نداشتیم. این ادعاها، بار دیگر سوءاستفاده از تئوریهای توطئه برای اهداف سیاسی است.»
رسانههای محافظهکار مانند Fox News و Breitbart از این درخواست استقبال کردهاند و آن را «آغاز پاسخگویی» دانستهاند. در مقابل، رسانههای لیبرال مانند CNN و Washington Post تأکید کردهاند که چنین ادعاهایی فاقد هرگونه مدرک قابل اتکا هستند.
نشریه Politico نیز در تحلیلی نوشته است:
«دعوت سوروس به کنگره بخشی از جنگ سرد جدیدی است که نه با روسیه، بلکه درون ساختار سیاسی آمریکا در جریان است.»
احضار سوروس ممکن است تأثیرات بینالمللی نیز داشته باشد:
در اروپای شرقی، رهبران پوپولیست مانند ویکتور اوربان، پیشتر سوروس را دشمن معرفی کردهاند. این اقدام در آمریکا میتواند به مشروعیت این دیدگاهها دامن بزند.
در محافل دیپلماتیک غربی، تلاش برای استفاده سیاسی از نهادهای تحقیقاتی و قضایی، اعتماد به شفافیت سیاست آمریکا را تضعیف میکند.
برای نهادهای مدنی و حقوق بشری، افزایش حملات به چهرههای حامی دموکراسی تهدیدی برای استقلال و امنیت آنهاست.
پرونده روسگیت، با وجود گذشت سالها، همچنان ابزار مهمی در نبرد روایتها میان جناحهای سیاسی آمریکاست. تلاش برای احضار جورج سوروس نشان میدهد که جناح راست افراطی نه فقط به دنبال تسویهحساب سیاسی با دموکراتها، بلکه درصدد بازنویسی تاریخ معاصر آمریکاست.
در این جدال، حقیقت جای خود را به روایتهایی داده که به احساسات عمومی دامن میزنند. سوروس، چه درگیر باشد و چه نه، بار دیگر قربانی جنگی شده که بیش از آنکه به عدالت نزدیک باشد، به نبرد ایدئولوژیها شباهت دارد.
برای پیگیری اخبار سیاسی اینجا کلیک کنید.
