به گزارش پایگاه خبری ساعدنیوز به نقل از راشا تودی، ایالات متحده یکی از شاخصترین چهرههای امنیتی و قضایی قرن اخیر خود را از دست داد. ویلیام اچ. وبستر، که به دلیل مدیریت همزمان دو نهاد مهم و قدرتمند اطلاعاتی و انتظامی کشور شهرتی تاریخی یافت، در 101 سالگی چشم از جهان فروبست. این ترکیب مسئولیتها در تاریخ ایالات متحده بینظیر بود و او را به نمادی از اعتماد کامل مقامات عالی به تواناییهای مدیریتی و حرفهای بدل کرد.
وبستر پیش از ورود به بالاترین سطوح امنیتی، مسیر شغلی موفقی را در دستگاه قضایی پیمود. او بهعنوان قاضی دادگاه منطقهای و سپس قاضی دادگاه استیناف فدرال فعالیت داشت. نگاه حقوقی دقیق و رویکرد متعادلش به پروندههای حساس، در نهایت او را در سال 1978 به سمت ریاست افبیآی رساند. او در این جایگاه، همزمان با دوران جنگ سرد، با چالشهایی چون مقابله با جاسوسی شوروی، تروریسم داخلی، و گسترش جرایم سازمانیافته روبهرو بود.
مدیریت افبیآی در آن زمان نیازمند توازن میان امنیت ملی و رعایت آزادیهای مدنی بود—مسئلهای که وبستر به دلیل پیشینه قضاییاش بیش از هرچیز به آن توجه داشت. او تلاش کرد که ضمن ارتقای ظرفیتهای فنی و عملیاتی، استانداردهای نظارتی و پاسخگویی درونسازمانی را نیز بهبود بخشد. این رویکرد باعث شد وجهه افبیآی پس از دورههای پرتنش پیشین، تا حدی در افکار عمومی ترمیم شود.
در سال 1987، وبستر به نقطه اوج دیگری در کارنامهاش رسید: ریاست سازمان اطلاعات مرکزی آمریکا (سیا). انتصاب او در این جایگاه حساس، پس از رسوایی «ایران–کنترا»، نشانهای از تمایل دولت وقت به بازگرداندن اعتبار و انسجام به سیا بود. وبستر، با اتکا به سابقهاش در افبیآی و دستگاه قضایی، مأموریت یافت که ساختارهای نظارتی و انضباطی این نهاد را تقویت کند و روابط آن را با کنگره و دیگر بخشهای دولت ترمیم بخشد.
دوران مدیریت او در سیا با تحولات عمدهای در عرصه جهانی همزمان شد: فروپاشی تدریجی بلوک شرق، کاهش تنشهای ایدئولوژیک جنگ سرد، و تغییر ماهیت تهدیدات امنیتی. وبستر در این دوره تلاش کرد تمرکز سیا را از صرف مقابله با شوروی، به طیفی وسیعتر از چالشهای امنیتی—از گسترش سلاحهای کشتارجمعی تا تروریسم بینالمللی—گسترش دهد.
با وجود این، منتقدان برخی از سیاستها و تصمیمات او را بیش از حد محافظهکارانه میدانستند و معتقد بودند که سیا در دوران او گاهی در واکنش به بحرانها کند عمل میکرد. با این حال، حامیانش بر این باورند که آرامش و ثبات مدیریتی که او به این سازمان آورد، برای بازسازی اعتماد داخلی و خارجی بهشدت ضروری بود.
وبستر پس از کنارهگیری از ریاست سیا در سال 1991، همچنان در عرصه عمومی فعال ماند و در کمیسیونها و شوراهای مشورتی امنیت ملی و حقوقی ایالات متحده حضور یافت. او تا سالهای پایانی عمرش درباره موضوعاتی مانند امنیت سایبری، تهدیدات نوظهور و اهمیت حفظ توازن میان آزادیهای مدنی و امنیت ملی سخنرانی میکرد.
زندگی طولانی و کارنامه بیسابقه او بازتابی از فصلهای مهم تاریخ معاصر آمریکا است—از تنشهای جنگ سرد و رقابت ابرقدرتها تا دگرگونیهای امنیتی پس از آن. حضور وبستر در رأس هر دو نهاد اصلی امنیتی آمریکا، تجربهای نادر و پرچالش بود که هم تحسین و هم نقد برانگیخت.
واکنشها به درگذشت او در واشنگتن گسترده بود. رؤسای فعلی سیا و افبیآی با صدور بیانیههایی جداگانه از خدمات وبستر به امنیت ملی و تعهدش به حاکمیت قانون تجلیل کردند. در مقابل، برخی فعالان مدنی نیز یادآور شدند که دوران او، آغازگر مباحثی عمیق درباره نظارت بر نهادهای اطلاعاتی و حفظ آزادیهای فردی بود—مباحثی که همچنان در مرکز گفتوگوهای سیاسی و حقوقی آمریکا قرار دارد.
اکنون، با بسته شدن پرونده زندگی ویلیام اچ. وبستر، تاریخ امنیت ملی ایالات متحده یکی از فصلهای مهم خود را به پایان میبرد؛ فصلی که داستان آن ترکیبی از نظم و انضباط حقوقی، سیاستورزی محتاطانه، و حضور در حساسترین تقاطعهای قدرت اطلاعاتی و امنیتی جهان بود. میراث او—چه در تحسینها و چه در نقدها—همچنان موضوع مطالعه و مناقشه خواهد ماند.
برای پیگیری اخبار سیاسی اینجا کلیک کنید.
