به گزارش سرویس حوادث ساعدنیوز به نقل از عصرایران، در تابستان امسال، دو دختر جوان در شهرهای تایباد و بابل قربانی خشونت ناموسی شدند؛ پروندههایی که بار دیگر ضعف قوانین حمایتی و سلطه فرهنگ «آبرو» بر حیات زنان را برجسته میکند.
سیمین، دختر 20 ساله و دانشجوی رشته حقوق، در شهر مرزی تایباد در شرق خراسان رضوی زندگی میکرد. آرزویش وکالت بود، اما تنها یک تماس تلفنی با دوست پسرش به اتهام «بیآبرویی» بهانهای شد تا چهار برادرش او را یک هفته شکنجه کنند و سرانجام با ضربات بیل به قتل برسانند. مهاجمان پس از جدا کردن سر از بدن، پیکر او را رها کردند. پدر و مادر، بهعنوان اولیای دم، بلافاصله رضایت دادند و متهمان آزاد شدند.
در بابل نیز شیدا کاردگر، دختر 15 ساله، پس از رد کردن پیشنهاد ازدواج، روز بیستم مردادماه و در مقابل خانه مادربزرگش با ضربات چاقو به قتل رسید. قاتل، یکی از خواستگاران او، به گفته منابع محلی، قادر به پذیرش پاسخ منفی نبود.
بر اساس گزارشها، تنها در چهار ماه نخست امسال، دستکم 45 زن و دختر در ایران قربانی خشونت خانگی شدهاند. این خشونتها از ضربات شدید جسمی تا قتل با سلاح سرد و گرم و حتی مثله کردن جسد را شامل میشود. عاملان اغلب از نزدیکترین اعضای خانواده قربانیان هستند و قانون بهویژه ماده 301 قانون مجازات اسلامی، با اجازه گذشت اولیای دم، مسیر فرار از مجازات را برای آنان هموار میکند.
کارشناسان میگویند محدودیتهای فرهنگی و ضعف اجرای قانون، فضای امنی برای تکرار این قتلها ایجاد کرده است. بسیاری از این پروندهها هرگز رسانهای نمیشوند و سکوت رسمی، بر جسارت مرتکبان میافزاید.
فعالان حقوق زنان تأکید دارند که اصلاح قوانین، فرهنگسازی و پوشش رسانهای شفاف، تنها راههای مقابله با این چرخه خشونت است.
4 ماه پیش