در گوشه شمال غربی محوطه گلستان چسبیده به تالار سلام بنائی سرپوشیده و ستون دار بصورت ایوان سه دهنه ئی وجود دارد که در وسط آن حوض جوشی ساخته شده و آب قنات شاهی از میان آن بیرون جسته و در باغهای سلطنتی جریان می یافت. راه عبور از اندرون و باغ گلستان به دیوانخانه و تالار تخت مرمر سابقا از این محل بود ولی در زمان ناصرالدین شاه به سبب تغییر وضع ساختمانها آن معبر مسدود گردید. این قسمت از کاخ گلستان که جلو خان یا خلوت کریمخانی نامیده می شود چنانکه از نامش پیداست از دو نظر از محلهای قدیمی و تاریخی به شمار می رود یکی به سبب اساس بنای آن که در زمان کریمخان نهاده شده و دیگر به علت ستم و عمل ناجوانمردانه ئی که آغامحمد خان قاجار در این محل با استخوان های پوسیده کریمخان زند روا داشته بود.در سال 1206 ه.ق و به دستور آغا محمد خان بقایای جسد کریمخان زند را از عمارت کلاه فرنگی(محل کنونی موزه پارس در شیراز) به تهران حمل نموده و در زیر پله های همین خلوت کریمخانی که محل عبور و مرور روزانه او بود دفن نمودند بهرحال استخوانهای آن پادشاه کریم النفس سالها لگد کوب قاجاریه بود و درباریان متملق آن زمان در گذاشتن پای برسر وسینه وکیل الرعایا بر یکدیگر سبقت می جستند و معروف است که خود آغا محمد خان قاجار با نوک شمشیری که بر کمر داشت چند ضربه ئی نیز بر خاک می نواخت .
پس از آغا محمد خان این قسمت از بناهای سلطنتی بر اثر تغییراتی که چندین بار در زمان ناصرالدین شاه داده شد تبدیل به محوطه کوچکی بنام حیاط کریمخانی گردید و به وسیله نرده های آهنی از باغ گلستان جدا شده بهمان صورت باقی ماند و به علت صفا وآرامشی که داشت گاهی ناصرالدین شاه در این گوشه دنج به تنهائی در کنار حوض آن به استراحت پرداخته قلیانی می کشید.
پس از انقراض قاجاریه و در زمان پهلوی اول ( بهمن ماه 1304 ه.ش ) دستور شکافتن و کاوش زیر پله های سمت راست جلوخان را صادر گردید. کارگران که آنها نیز از طایفه زند بودند تحت نظر استاد حسین میدانی زیر پله های مزبور را کنده پس از مقداری خاک برداری قطعات استخوان های نپوسیده شاه زند را بیرون آوردند .
پس از جمع آوری استخوان های وکیل، از وزارت دربار بفرماندار قم دستوری صادر گردید و او محلی در مقبره شاه صفی و شاه سلطان حسین در قم تعیین نمود و استخوان های وکیل الرعایا که قسمت اعظم آن خاک شده فقط قطعات کوچکی باقی مانده بود به قم حمل شد و در محل مزبور دفن گردید.در حال حاضر دو اثر شاخص هنری در خلوت کریمخانی قرار گرفته اند :
- سنگ مزار ناصرالدین شاه
- تخت فتحعلی شاهی
سنگ مزار ناصرالدین شاه که پیش از این در آستانه مبارکه عبدالعظیم و بر روی مزار ناصرالدین شاه قرار داشته در اوایل انقلاب از شاه عبدالعظیم به کاخ گلستان منتقل و بعد از 17سال در خلوت کریم خانی نصب گردید، دارای ابعادی معادل 249*131 سانتی متر بوده که تصویر ناصرالدین شاه را ظاهرا در اندازه طبیعی با شمشیری در دست می نمایاند. در حاشیه نیز از تزئینات متعدد استفاده شده، در زیر پای چپ شاه حک شده عمل استاد عباسقلی حجار اما منابع تاریخی نام علی اکبر حجار را به عنوان پدید آورنده اصلی ذکر کرده اند.
مرحوم محمد علی فروغی - ذکاءالملک - در قالب یادداشت های روزانه خود به تاریخ شنبه 27 شوال 1321 ه.ق آورده است:
"... برای سنگ قبر ناصرالدین شاه مذکور صورت ناصرالدین شاه را ساخته اند. حجار آن میرزا علی اکبر - نامی است. می گویند در این صنعت مهارت دارد. از قراری که شنیدم مباشر سنگ امیر الام است. نمی دانم کیست. صورت شاه را از کارهای کمال الملک گرفته و دور آن طبقات رجال ناصرالدین شاه را می سازند. می گویند، تا به حال سی هزار تومان خرج آن شده است ."
در قسمت جنوبی خلوت کریم خانی و در کنار سنگ قبر ناصرالدین شاه تختی از جنس مرمر قرار گرفته که با توجه به مستندات موجود در مرکز اسناد تصویری کاخ گلستان در دوره قاجار مدتی مقابل عمارت خروجی و بادگیر قرار داشته و در دوره پهلوی دوم به این مکان انتقال یافته است. اشعار پیرامون تخت تعلق آن را به زمان فتحعلی شاه نشان
می دهد(...خدیو شش جهت فتحعلی شاه).
تاج سلطنت و تصاحب قدرت
آغا محمد خان در حالی که اطراف شیراز مشغول شکار بود، از عمه اش می شنود که پادشاه زند بیمار است. پس معطّل نمی کند و سریعاً به سمت تهران و استرآباد فرار می کند. دیگر به جزییات ماجرا نمی پردازیم امّا سرانجام آغامحمدخان رقیبان را شکست می دهد و به عنوان اولین پادشاه قاجار، تاجگذاری می کند. از آن طرف، در شیراز کریمخان از دنیا رفته بود و لطفعلی خان به جایش نشسته بود. بعد از اینکه پادشاه قاجار تمام و کمال قدرت را به دست گرفت، به سمت لطفعلی خان زند رفت و او را از تخت پایین کشید که از جزییات دلخراش آن صرف نظر می کنیم!
استخوان هایی که به تهران می آیند!
مدّتی که از قیل و قال ها گذشت، در سفری که پادشاه قاجار به شیراز داشت، یاد کینه قدیمی اش می افتد و دستور می دهد قبر کریمخان زند در باغ نظر شیراز را بشکافند و استخوان های بازمانده از او را زیر پله های همین خلوت کریمخانی دفن کنند.
در فارسنامه این اتّفاق چنین روایت شده: «... به دولت و اقبال وارد شیراز جنت طراز شد و در باغ وکیلی نزول اجلال نمود و در عمارت کلاه فرنگی بر سر قبر مغفرت پناه کریم خان وکیل نشست و سلام عام را گذرانید و چون برخاست میرزا محمدخان لاریجانی را مأمور به نبش قبر آن مغفرت توأمان داشت و جنازه وکیل را درآورده روانه طهران فرموده در میان کریاس خلوت کریم خانی دفن نمودند.»
بعد از آن که استخوان ها در پلکان خلوت کریمخانی دفن شدند، آغا محمدخان هر زمان که از آن پلکان می گذشت، با عصایش چندین ضربه به پلکان می زد که تا جای ممکن به او بی احترامی کرده باشد و اندکی از نفرتش را تخلیه کرده باشد!سرجان ملکم هم در این باره می نویسد: «استخوان کریم خان را از قبر بیرون آورده به طهران برد و... در آستانه سرای سلطنت دفن کرد تا به خیال خود هر روز استخوان های دشمنان را پامال کرده باشد.»
یا گفته شده محل دفن استخوان ها در پلکان دقیقا جایی بوده که خدمتکاران سلام می دادند!
بنابراین این پادشاه قاجار با این کار قصد بی حرمتی و توهین به پادشاه زندیه را داشت. امّا این استخوان ها در حال حاضر در خلوت کریمخانی نیست زیرا رضاشاه پهلوی بعد از اینکه به حکومت رسید و از ماجرا باخبر شد، دستور داد استخوان های کریمخان را دربیاورند و با احترام در قم دفن کنند.
در پی این اقدام رضاشاه، خانواده زند بسیار خوشحال شدند و از رضاشاه تشکر کردند.