آلرژی چشمی
اکثر بیماری ها و عارضه هایی که برای چشم به وجود می آید خطرناک نبوده و بیشتر آزار دهنده هستند. نوعی از آلرژی چشمی به نام vernal keratoconjunctivitis ممکن است باعث به وجود آمدن زخم بر روی قرنیه و ایجاد مشکلاتی برای بینایی فرد شود. آب ریزش از چشم ها و خارش معمولاً نشان دهنده آلرژی چشمی هستند. استفاده از آنتی هیستامین ضد احتقان های موضعی برای رفع قرمزی، پف و خارش چشم مفید و ایمن است. حتی می توان از آن ها برای درمان این مشکلات چشمی استفاده کرد.
- استفاده از استروئید های موضعی باید با احتیاط و تحت نظر پزشک صورت پذیرد.
- اگر در مورد وضعیت یا شرایط پیش آمده برای چشم هایتان شک دارید بهتر است هر چه سریع تر به پزشک مراجعه کنید.
آلرژی شدید چشمی علائمی به دنبال دارد که بسیار ناراحت کننده است. یکی از رایج ترین دلایل مراجعه فرد به پزشک متخصص چشم پزشکی یا متخصص آلرژی است. گاهی اوقات، آلرژی های چشمی ممکن است حتی باعث آسیب به چشم می شود. حتی قدرت بینایی فرد را به خطر بیندازد.
ساختار بیرونی چشم
حساسیت های چشمی اساساً ملتحمه (conjunctiva) چشم را که غشای مخاطی است که سطح سفید حدقه چشم را می پوشاند را درگیر می کند.
ملتحمه
- ملتحمه ساختار سد مانندی است که در معرض محیط و بسیاری از آلرژن های مختلف سرگردان در هوا قرار دارد.
- رگ های خونی در این قسمت نسبت به شش ها بسیار بیشتر بوده و در بر گیرنده سلول هایی است که هیستامین ترشح می کنند.
غدد لاکریمال
- غدد لاکریمال (اشکی) دقیقاً در بخش بالایی و بیرونی چشم قرار گرفته اند.
- این غدد مسئول تولید بخش آبکی اشک بوده و به مرطوب نگه داشتن چشم و شستشوی محرک ها از روی سطح چشم کمک زیادی می کنند.
- اشک چشم فقط حاوی آب نبوده و حاوی مواد دفاعی ای مثل ایمیوگلوبین ها (آنتی بادی ها)، لنفوسیت ها (گلبول های سفید تخصصی) و آنزیم ها نیز هست.
قرنیه
- قرنیه یک غلاف شفاف است که در جلوی عدسی چشم قرار گرفته است.
- قرنیه هیچگونه عروق خونی ای نداشته و نقش بسیار کمی در مراقبت و حفظ ایمنی چشم ها دارد.
زمانی که شما چشمان خود را باز می کنید، بخش ملتحمه چشم مستقیماً در معرض محیط قرار می گیرد. هیچ فیلتر تصفیه کننده یا دفاعی ای در برابر محیط ندارند. در نتیجه به طور کلی چشم ها هدف های به نسبت آسان تری برای آلرژی های محیطی محسوب می شوند.
علائم حساسیت و آلرژی چشم
شایع ترین علائم آلرژی چشم عبارتند از: قرمز، تورم، خارش، آبریزش اشک و حساسیت به نور.البته این علائم ممکن است در فرد حساس و آلرژیک با علائم بیماری آلرژی بینی مانند عطسه، آبریزش بینی و خارش و گرفتگی بینی همراه باشد.همچنین همانطور که در بخش قبلی بیان شد، علائم آلرژی چشم و یا همان کونژکتیویت آلرژیک چشم شبیه کونژکتیویت عفونی (ناشی از عفونت میکروبی) می باشد.
انواع حساسیت چشمی و علائم آن ها
حساسیت چشمی انواع مختلفی دارد که هر یک از آن ها، علائم خود را دارد. با شناخت انواع آن می توانید به درک بهتری از نوع حساسیت خود برسید. در ادامه به معرفی برخی از آلرژی های چشم خواهیم پرداخت:
التهاب ملتحمه چشم (حساسیت کراتوکنژنکتیویت): از جدی ترین حساسیت های چشمی هست که ممکن است در تمام طول سال رخ دهد و علائم آن عود کند، هرچند در فصل بهار شایع تر است و گاهاً با عنوان حساسیت چشمی در فصل بهار یاد می شود. پاسخ التهابی چشم به یک محرک آلرژیست که در پسران و مردان جوان شایع تر است. همچنین به طور معمول در حدود ۷۵ درصد مواقع این حساسیت با سرماخوردگی و عفونت تنفسی همراه است. علائم این حساسیت عبارتند از:
- خارش چشم
- حساسیت به نور (فتوفوبیا)
- احساس وجود جسم خارجی در چشم
- اشک ریزش و ترشحات غلیظ چشمی
- توجه کنید که اگر حساسیت بهاره درمان نشود می تواند به بینایی فرد آسیب بزند.
اگزمای دور چشم (کراتوکنژنکتیویت آتوپیک): این حساسیت در افراد مسن شایع تر است و شدیدترین نوع آلرژی چشمی است که در آن هم قرنیه و هم لایه داخلی پلک پایینی درگیر می شوند. این افراد معمولا هم زمان به رینیت آلرژیک، آسم و اگزمای پوستی هم مبتلا هستند. علائم آن عبارتند از:
- سوزش چشم
- قرمز شدن چشم
- خارش شدید چشم
- ترشحات غلیظ از چشم که باعث چسبندگی پلک ها به هم می شود
- لازم است بدانید که در صورت عدم درمان حساسیت آتوپیک، قرنیه و غشای نازک آن آسیب جدی می بیند.
حساسیت ناشی از لنز تماسی: در موارد نادری ممکن است اشخاص دچار حساسیت به لنزهای تماسی یا محلول های آن ها شوند. علائم این حساسیت مشابه سایر انواع حساسیت های چشمی می باشد. باید توجه داشت که استفاده کننده های این لنزهای تماسی به طور شایع دچار التهاب و عفونت های میکروبی ناشی از استفاده بی رویه از این لنزها می شوند.
آلرژی چشم و لنزهای تماسی
ناراحتی در حین استفاده از لنزهای تماسی یک عارضه شایع در طول فصل حساسیت است، برخی این سوال را می پرسند که آیا به لنزهای تماسی حساسیت پیدا می کنند یا خیر. مسئله حساسیت همچنین هر از گاهی در شرایطی به وجود می آید که فرد پس از موفقیت در استفاده از لنزهای تماسی استاندارد (هیدروژل)، شروع به استفاده از لنزهای تماسی هیدروژل سیلیکونی کرده و علائمی مانند آلرژی را تجربه می کند.
مطالعات نشان داده اند كه عامل آلرژی چشمی در ارتباط با لنزهای تماسی، واكنش آلرژیك به خود لنزهای تماسی نیست، بلكه به خاطر موادی است كه روی سطح لنزها جمع می شوند. در صورت استفاده از لنزهای هیدروژل سیلیکونی به جای لنزهای هیدروژل معمولی، سطح و خصوصیات شیمیایی مواد سازنده لنز ممکن است رسوبات لنز به راحتی جذب کند و باعث ایجاد ناراحتی شود.
بسیاری از پزشکان چشم بر این باورند که بهترین نوع لنزهای تماسی برای افرادی که مستعد حساسیت چشمی هستند، لنزهای یکبار مصرف است که پس از یکبار استفاده دور انداخته می شود و این باعث کاهش میزان حساسیت و جمع شدن سایر بقایا روی سطح لنز می شود. هیدروژل سیلیکون اغلب ماده سازنده این لنزها می باشد، زیرا در مقایسه با مواد عادی لنزهای تماسی معمولی، اجازه می دهد اکسیژن بیشتری از لنزها عبور کند.
