پوست بزرگترین عضو بدن است. به عنوان مانعی برای محافظت از بدن در برابر صدمات، کنترل دمای بدن و جلوگیری از کاهش مایعات بدن عمل می کند. دو لایه اصلی پوست، اپیدرم (روپوست) و درم (پوست حقیقی) است. در زیر این لایه ها، یک لایه از بافت چربی قرار دارد.سرطان پوست یک بیماری از سلول های پوستی (ساختمان اصلی بدن هستند) است. بدن دائماً سلول های جدیدی می سازد تا به ما در رشد، تعویض بافت فرسوده و التیام صدمات کمک کند. به طور معمول، سلول ها به روش منظم تکثیر می شوند و می میرند.گاهی سلول ها به روش معمول رشد نمی کنند یا تقسیم نمی شوند و می میرند. این موضوع ممکن است باعث شود خون یا مایع لنفاوی در بدن، غیر طبیعی شود یا یک توده به نام تومور ایجاد کند. تومور می تواند خوش خیم یا بد خیم باشد.
تومور خوش خیم: سلول ها در یک ناحیه محدود هستند و قادر به گسترش در قسمت های دیگر بدن نیستند. این نوع خوش خیم، سرطان نیست.
تومور بد خیم: این سلول های سرطانی با حرکت از طریق جریان خون یا سیستم لنفاوی (مایعات لنفاوی) قابلیت انتشار دارند.
سرطان پوست، رشد غیر قابل کنترل سلول های غیر طبیعی در پوست است.
سرطان پوست ارثی
رنگ پوست و در معرض نور خورشید، می تواند خطر ابتلا به سرطان پوست غیر ملانوم و کراتوسیس فعال را، افزایش دهد. هر چیزی که باعث افزایش احتمال ابتلا به بیماری می شود، خطرناک است ، داشتن یک عامل خطر به این معنا نیست که شما سرطان را دریافت خواهید کرد؛ نداشتن عوامل خطر، به این معنا نیست که شما سرطان نخواهید گرفت. اگر فکر می کنید ممکن است در معرض خطر باشید، با پزشک خود صحبت کنید.
شناسایی عوامل خطر سرطان پوست
عوامل خطر برای کارسینوم سلول بازال و کارسینوم سلول سنگفرشی، عبارتند از:در معرض نور خورشید طبیعی یا نور خورشید مصنوعی (از جمله برنزه شدن بدن،) در مدت زمان طولانی است.
- پوست لطیفی که کک و مک دارد، و به راحتی می سوزد، برنزه نمیشود و یا خیلی کم سبزه است.
- چشم های آبی یا سبز یا چشم های رنگی دیگر.
- مو بلوند یا قرمز.
- داشتن کراتوز فعال.
- درمان گذشته با تابش.
- داشتن یک سیستم ایمنی ضعیف.
- داشتن تغییرات خاصی در ژن های مرتبط با سرطان پوست.
- قرار گرفتن در معرض آرسنیک.
سفید کردن پوست دست و پا با چند روش ساده
روش های درمان سرطان پوست
سرطان پوست درصورتی که در مراحل ابتدایی تشخیص داده شود، معمولا با برداشتن ضایعه های پوستی درمان می شود. این کار به روش های زیر انجام می شود.
۱. کرایوسرجری
در این روش زایده ی پوستی را در معرض نیتروژن مایع قرار می دهند. سپس آن زایده بدون هیچ گونه برش یا شکافی از بین می رود یا کوچک می شود. این روش اغلب برای درمان آکتینیک کراتوز مورد استفاده قرار می گیرد.
۲. خشک کردن الکتریکی و کورتاژ
در این روش ضایعه ی پوستی با وسیله ای به نام کورت (ابزاری قاشق مانند) برداشته می شود. سپس محل موردنظر با استفاده از یک سوزن و با کمک انرژی الکتریکی سوزانده می شود تا هرگونه اثر باقی مانده از سلول های سرطانی نابود شود.
۳. کِرِم ها
ممکن است پزشک کِرِم های موضعی مانند ایمیکویمود (آلدارا، زیکلارا) و ۵-فلوروراسیل (کاراک، افودکس) را برای درمان تجویز کند. این کرم ها به مدت چند هفته برای درمان آکتینیک کراتوز و سرطان سلول پایه ای سطحی استفاده می شوند. (بدون دستور پزشک، از هیچ کِرِم یا پمادی برای درمان ضایعات پوستی استفاده نکنید.)
۴. جراحی اکسیژنال
در این روش محل ضایعه ی پوستی و اطراف آن، به کمک یک اسکالپل (تیع جراحی) برداشته می شود. سپس محل موردنظر برای بررسی وجود سلول های سرطانی، مجددا مورد آزمایش قرار می گیرد. اگر سلول های سرطانی یافت شدند، این روند مجددا تکرار می شود.درصورتی که سرطان به غدد لنفاوی یا سایر اندام ها گسترش یابد، به درمان های پیشرفته تری مانند شیمی درمانی یا عمل های جراحی نیاز خواهد بود.
