اگر چربی پوست سر زیاد باشد می گوییم پوست سر چرب است و چنانچه غدد چربی در کار خود کم کاری کنند می گوییم پوست سر خشک است و اگر غده ها فعالیت طبیعی داشته باشند و چربی به موقع و به مقدار کافی بر روی موها تراوش گردد، می گوییم پوست سر معمولی و موها طبیعی و نرمال هستند و این حالت ایده آل برای پوست و مو می باشد.
موهای چرب:
چربی موها از غده های چربی داخل پوست که به فولیکول های مو متصل هستند ناشی می شود. چربی بیش از حد موها می تواند به دلیل پرکار بودن غدد چربی یا بیماری های غدد درون ریز مثل تخمدان پلی کیستیک و یا پرکاری غده فوق کلیه باشد که موجب افزایش تولید هورمون های مردانه می شود. در موهای چرب تراوش چربی به قدری زیاد است که موها قادر به جذب چربی ها نیستند و به علت چربی زیاد دسته دسته بهم می چسبند، گرد وغبار و آلودگی های موجود در هوا را جذب می کنند و ظاهر مات و کدری به خود می گیرند.
اصولا چربی موی سر در فصول گرما و یا مناطق گرمسیر زیادتر است. با زیاد شدن چربی در ریشه مو تغذیه مو دچار مشکل شده و به مرور زمان موجب ریزش مو می شود. همچنین موها به دلیل چربی حالت نمی گیرند و حجم موها کمتر دیده می شود.
عواملی چون ژنتیک، استرس، اختلالات عصبی و فشارهای هیجانی می تواند موجب پرکاری غدد چربی شود.
با این روش ها میزان چرب بودن موهای خود را مشخص کنید:
1. موهای خود را بشویید
با استفاده از یک شامپوی معمولی و نرم کننده موهای خود را مانند همیشه بشویید. بعد از شستن موها سعی کنید از فعالیت هایی که موجب تعریق می شوند اجتناب کنید.
2. اجازه دهید موهایتان در معرض هوا خشک شوند
خشک کردن موها با سشوار می تواند در نتیجۀ آزمایش ما اثر گذار باشد، پس بهتر است موهایتان را با حوله خشک کنید. همچنین نباید پس از شستن و آبکشی موها چیزی به موهای خود بزنید.
3. پس از شستن موها و قبل از آزمایش یک شب صبر کنید
اجازه دهید پس از حمام کردن و شستشوی موها، بین 8 تا 12 ساعت موهایتان در همین حالت باقی بمانند. یعنی نه در این ساعات چیزی به موهایتان بزنید و نه دوباره آن ها را بشویید تا موهایتان به صورت طبیعی چرب شوند.
4. میزان چرب بودن موهایتان را بررسی کنید
صبح و پس از برخواستن از خواب، یک دستمال کاغذی بردارید و آن را بر روی موهای جلوی سر خود فشار دهید. دستمال را تنها فشار داده و از کشیدن آن بر روی موهای خود خوددرای کنید. سپس همین کار را بر روی موهای پشت سر خود نیز انجام دهید.
موی چرب: اگر متوجه شدید دستمال کاملاً چرب شده، بدانید موی چربی دارید.
موی نسبتاً چرب: اگر تنها ردی از چربی بر روی دستمال مشاهده کردید، پس موهایتان نسبتاً چرب است.
موی خشک: اگر با وجود گذاشتن دستمال، متوجه چربی بر روی آن نشدید، احتمالاً موهای خشکی دارید.
البته گاهی اوقات برخی قسمت های سر چرب و برخی خشک هستند که در این مواقع می گوییم موهایتان ترکیبی از موهای خشک و چرب است.
انواع شوره ی سر چیست؟
موهای خشک:
مصرف مواد قلیایی و یا الکل خالص از اساسی ترین دلایل خشکی موی سر است. هر چقدر موها خشک تر باشند، شکننده تر می شوند و با شانه کردن معمولی و یا شستشوی ساده نیز می ریزند. احتمال بروز موخوره و شوره در سر افرادی که دارای پوست و موی خشکی هستند نیز زیاد است. موی خشک ظاهر درخشان و خوش حالتی ندارد و در اغلب موارد حالت وز دارد.
در این گروه از افراد چربی طبیعی پوست سر به موها نرسیده و موها از درخشندگی معمولی محروم شده و به دلیل خشکی بی از حد و شکنندگی بالا به راحتی خرد شده یا می ریزند و به مرور زمان موجب ایجاد طاسی سر می شود.
عواملی که باعث بروز خشکی مو می شوند عبارتند از:
- عدم مراقبت صحیح و کافی از موها
- تعداد دفعات کم شانه زدن موها
- شستشوی زیاد موها مخصوصا با اب داغ
- آسیب های ناشی از محیط و عوامل خارجی ( نور خورشید، کلر داخل استخرهای شنا، آلودگی هوا، ذرات گردوغبار)
- مصرف بیش از حد وغیر صحیح وسایل آرایشی که در آنها از حرارت استفاده می شود (سشوار، بابلیس و …)
- مصرف بیش از حد و غیر صحیح محصولات بی رنگ کننده، فر کننده، صاف کننده یا رنگ موها
- مواد تشکیل دهنده بعضی از فرآورده ها از قبیل ژل، اسپری های مو، شامپو و یا حالت دهنده های مو
موهای طبیعی یا معمولی
در موهای سالم به علت میزان متعادل تراوش چربی، موها چربی را به خود جذب کرده و زیباتر جلوه می کنند. پوست سر این گروه از افراد هیچ گونه قرمزی، خارش و پوسته پوسته شدن ندارد و موها هنگام لمس نرم و انعطاف پذیرند. موهای معمولی در اغلب اوقات براق و درخشنده بوده و حالت مات و کدر ندارد.
حفظ این حالت نرمال و فعالیت موزون غدد چربی موها اصولا بستگی به رعایت بهداشت روزانه و رژیم غذایی فرد دارد.
موی مختلط
در این گروه از افراد قسمتی از موها که در نزدیکی پوست سر قرار دارند چرب هستند اما در انتهای ساقه های مو خشکی و موخوره دیده می شود. این حالت مو بیشتر در خانم هایی که دارای موهای بلند هستند دیده می شود. نگهداری و مراقبت از این جنس مو نسبت به گروه های دیگر سخت تر است چرا که چربی زیاد در پوست سر را باید با شست وشوی زیاد کنترل کنیم و از طرف دیگر این شست و شو ممکن است اوضاع قسمت های انتهایی موها را بدتر از قبل کند. برای جلوگیری از این اتفاق باید به گونه ای کف سر را بشوییم که قسمت های انتهایی مو زیاد شسته نشوند و شامپو مدت زیادی روی آن ها باقی نماند. هم چنین باید برای قسمت های خشک مو از نرم کننده های مخصوص استفاده کنیم.
روش صحیح شستن موها
بسته به میزان بلندی یا کوتاهی مو، میزان شامپوی مورد نیاز متفاوت خواهد بود. اگر بلندی موها تا پایین چانه و روی شانه است، به اندازه ی دایره ای با قطر 2.5 سانت شامپو کافی خواهد بود. اگر موها کوتاه تر از این باشد، دایره ای به قطر 1.5 سانت و اگر بلندتر باشد، به انداز ی دایره ای به قطر 4.5 سانت شامپو کافی است. ابتدا موها را کاملاً مرطوب کنید. زیر دوش قرار بگیرید و انگشتان را وارد موها کنید تا آب روی پوست سر جاری شود. شامپو را روی کف دست بریزید و دست ها را به هم بمالید. سپس با استفاده از هر دو دست، شامپو را روی کف سر پخش کنید. با حرکت انگشتان می توانید از انتشار یکدست شامپو روی پوست سر مطمئن شوید. بهتر است عمل شستن و آب کشی هر کدام حدود دو دقیقه ادامه داشته باشند. هنگام آب کشی دقت کنید که اثری از شامپو روی پوست سر باقی نماند، چراکه ممکن است موجب ایجاد التهاب شود.
