جذام، لپرسی یا خوره به عنوان یک بیماری خطرناک شناخته می شود که معمولاً به دلیل یک باکتری به نام مایکوباکتریوم لپرا بروز پیدا می کند. این بیماری علائم آشکاری دارد که بیشترین اثرات آن روی قسمت های عصبی بدن و نواحی پوستی فرد بیمار خواهد بود. این بیماری در طول زمان (6 ماهگی تا 40 سالگی) در بدن فرد ایجاد می شود و به مرور باعث ایجاد ظاهر بد فرم در نقاط پوستی و ظاهری بدن از جمله بینی، دست ها و پاها، بیضه ها و لاله های گوش خواهد شد. بسیاری از مردم جهان در معرض عامل بیماری جذام قرار دارند، هرچند این بیماری خیلی مسری نیست. زیرا مطالعات نشان می دهند که بیشتر افراد مبتلا به این بیماری دارای نقص هایی در سیستم ایمنی بدن خود هستند. تعداد مبتلایان به بیماری جذام در هر سال در ایالات متحده حدود 200 تا 300 مورد است. این در حالی است که در کل دنیا تعداد مبتلایان به بیماری جذام حدود 500 تا 700 هزار نفر است که بیشترین تعداد مبتلایان مربوط به نقاط گرمسیری و نیمه گرمسیری هند، اندونزی و برزیل است.
موارد مصرف داروی کلوفازیمین
- كلوفازيمين در درمان جذام به عنوان انتخاب دوم، از جمله درمان جذام مقاوم به داپسون مصرف مي شود.
- در جذام لپروماتو و جذام لپروماتوزی که توسط اریتماندوزوم لپروزوم عارضه دار شده باشد، نیز تجویز می شود.
- مورد مصرف تایید نشده: سل؛ در موارد مقاومت دارویی
عوارض جانبی مصرف داروی کلوفازیمین
- عوارض شایع (%10<)
- پوستی: تغییر رنگ پوست (نارنجی-صورتی تا قهوه ای مایل به سیاه)، ایکتیوز، خشکی پوست
- گوارشی: عوارض گوارشی
- عوارض نسبتا شایع (%10-1)
- پوستی: خارش، راش پوستی، تغییر رنگ عرق
- غدد درون ریز و متابولیسم: افزایش گلوکز سرم
- گوارشی: درد شکمی، اسهال، تغییر رنگ مدفوع، تهوع، استفراغ
- ادراری تناسلی: تغییر رنگ ادرار
- هماتولوژی و انکولوژی: افزایش سرعت رسوب گلبول قرمز
- چشمی: احساس سوزش چشم، تغییر رنگ ملتحمه، تغییرات قرنیه (پیگمانته شدن)، خشکی چشم، تحریک چشم، خارش چشم، کاهش بینایی
- تنفسی: تغییر رنگ خلط
سخن آخر
سازمان بهداشت جهانی نیز گزارش داده است که سالانه ۵۰۰ هزار تا ۷۰۰ هزار مورد جدید بیماری جذام در سراسر جهان تشخیص داده می شود. همچنین این سازمان اعلام کرده که از سال ۱۹۸۵ تاکنون، حدود ۱۶ میلیون مورد ابتلا به بیماری جذام درمان شده اند. هیچ واکسنی برای پیشگیری از بیماری جذام موجود نیست. با این حال، گزارش هایی در دست است که نشان می دهد استفاده از «واکسن ب.ث.ژ (سل)» به تنهایی یا به همراه باکتری های کشته شده ی عامل جذام می تواند از فرد در مقابل ابتلا به این بیماری محافظت کرده، به پاک سازی و بهبود عفونت یا کوتاهی دوره ی درمان یاری برساند. حیواناتی مانند شامپانزه، میمون مانگابی و آرمادیلو به ندرت بیماری جذام را به انسان منتقل می کنند. با این وجود، در صورت مواجه با چنین حیواناتی در طبیعت، تماس نزدیک با آن ها توصیه نمی شد. همچنین این حیوانات ممکن است عامل انتشار سایر عفونت ها نیز باشند.