ترک الکل، مجموعه علائمی است که افرادی که به اعتیاد به الکل دچار هستند هنگام قطع مصرف، آن را تجربه می‌کنند. علائم ترک الکل میتواند نسبتا خفیف باشد اما گاهی اوقات میتواند جان افراد را به خطر بیندازد. نشانه‌های ترک اعتیاد بیشتر در بزرگسالان مشاهده می‌شود اما کودکان و نوجوانانی که به اعتیاد به الکل دچار هستند نیز ممکن است آن را تجربه کنند. اگرچه بسیاری از افرادی که به نشانه های ترک الکل دچار می‌شوند در صورت دریافت درمان زنده می‌مانند اما برای کسانی که به‌طور منظم، مشروبات الکلی مصرف می‌کنند لازم است سم‌زدایی همراه با نظارت پزشکی انجام شود.
الکل، سرکوب‌کننده سیستم عصبی مرکزی است و با ایجاد اختلال در ارتباط میان سلول‌های عصبی، عملکردهای خاصی از مغز را مختل می‌کند. به همین دلیل، کسی که بیش‌ازاندازه الکل مصرف می‌کند در هماهنگی و قضاوت با مشکل مواجه می‌شود. وقتی فردی بیش‌ازحد الکل مصرف می‌کند مغز او سازگاری با تاثیرات الکل را شروع می‌کند و درنتیجه این امر، تحمل ایجاد می‌شود. درنهایت، فرد برای اینکه تاثیرات قبلی را تجربه کند مجبور است دائما میزان نوشیدن الکل را افزایش دهد. وقتی فردی که به اعتیاد به الکل دچار است، مصرف آن را قطع می‌کند، سیستم عصبی مرکزی او دچار شوک می‌شود و نشانه‌های ترک بروز پیدا می‌کنند. به همین دلیل، این افراد باوجود اینکه می‌دانند الکل برایشان مضر است اما برای جلوگیری از تجربه علائم ترک به نوشیدن ادامه می‌دهند.
در درمان وابستگی به الکل کاربرد دارد.
در صورت مشاهده موارد زیر با پزشک خود تماس بگیرید:
اضطراب شدید یا افسردگی
تغییرات در رفتار یا خلق
افکار خودکشی یا آسیب به خود
تاول در دست ها یا پاها
ضربان قلب شدید یا لرزش قفسه سینه
عوارض جانبی معمول شامل:
درد یا ضعف
بی اشتهایی، تهوع و استفراغ، اسهال، نفخ
سرگیجه، اضطراب
خلق افسرده
اختلالات خواب (بی خوابی)
دهان خشک
احساس بی حسی یا گزگز
ریسک نقص سایکوموتور وجود دارد؛ تا زمانی که اثرات دارو روی فرد از بین نرفته است، حین رانندگی یا کار با دستگاه های خطرناک باید احتیاط شود
ریسک خودکشی بیمار، خانواده و اطرافیان وی باید در صورت تمایل به خودکشی یا علائم افسردگی به پزشک اطلاع دهند.
