مردمان هرمزگان مانند سایر نقاط کشور که از فرهنگ غنی و پرمحتوایی برخوردار هستند، برای پایان سال و آغاز سال نو فرهنگ و آداب و رسوم خاصی برای خود دارند که یکی از این فرهنگ ها برپایی آیین چهارشنبه سوری به شمار می رود.
مردمان این استان همواره تا آنجایی که رو به خرافات نرود پایبند فرهنگ غنی ایرانی بوده و جشن ها و آیین ها را زنده نگه داشته اند و با پیشرفت تکنولوژی توانسته اند سنت های بومی خود را با عصر امروز تلفیق کنند.
اهالی شهرهای ساحلی استان هرمزگان هر سال 2 بار در روزهای معینی به دریا می روند و تنی به آب می زنند. یکی از این روزها چهارشنبه آخر ماه صفر است و یک بار هم چهارشنبه آخر سال به دریا می روند.
در این دو روز مردم به صورت دسته جمعی به دریا می روند و با گفتن بسم الله پا در آب های گرم و شور می گذارند و مدتی در آب دریا می نشینند و آب تنی می کنند.
در آخر با فرستادن صلوات سه بار سر خود را در آب فرو کرده و بیرون می آورند و بعد به خانه هایشان بر می گردند و با آب شیرین بدن های خود را می شویند که اصطلاحا به این کار "هو شیرینی" می گویند.
چنانچه کسی بیمار باشد و نتواند این دو روز به دریا برود بستگانش از دریا برایش آب می آورند تا در منزل آب تنی کند. در گذشته رسم بود هر وقت بیماری از بستر مریضی نجات می یافت او را به دریا می بردند و بدنش را در آب دریا می شستند.
اهالی هرمزگان معتقدند با این کار یعنی رفتن به دریا در این دو روز در طول سال بیمار نخواهند شد. از نظر علمی هم آب دریا همانند آب گرم ها خاصیت درمانی دارد و برای درمان بیماری های پوستی بسیار مفید است.
در برخی مواقع مردم هرمزگان بر سر در منزلشان آب دریا و نمک آویزان می کنند و باور دارند با این کار چشم حسود از آنها دور می شود.
رسم به دریا رفتن در هرمزگان ,اهالی شهرهای ساحلی استان هرمزگان هر سال 2 بار در روزهایمعینی به دریا می روند و تنی به آب می زنند. یکی از این روزها چهارشنبه آخر ماه صفر استو یک بار هم چهارشنبه آخر سال به دریا می روند.
در این دو روز مردم به صورت دسته جمعی به دریا می روند و با گفتن بسم الله پا در آب های گرم و شور می گذارند و مدتی در آب دریا می نشینند و آب تنی می کنند.
در آخر با فرستادن صلوات سه بار سر خود را در آب فرو کرده و بیرون می آورند و بعد به خانه هایشان بر می گردند و با آب شیرین بدن های خود را می شویندکه اصطلاحا به این کار “هو شیرینی” می گویند.
چنانچه کسی بیمار باشد و نتواند این دو روز به دریا برود بستگانش از دریا برایش آب می آورند تا در منزل آب تنی کند. در گذشته رسم بود هر وقت بیماری از بستر مریضی نجات می یافت او را به دریا می بردند و بدنش را در آب دریا می شستند.
از قاشق زنی کودکان تا تعریف چیچکای بزرگان
مردمان این دیار شب آخرین چهار شنبه سال به خانه بزرگان فامیل رفته و اوقات خوش و مفرحی را با یکدیگر می گذرانند و شیرینی های سنتی این استان از جمله رنگینک، کلمپا و... که بیشتر از خرما بوده را می خورند و آتشی را بنا می سازند و همه به گرد آن می نشینند.
هنگامی که همه بر گرد آتش حلقه زده اند پدر بزرگ و مادر بزرگ های فامیل که در گویش محلی به آنها بَپ گَپو و مُم گَپو می گویند افسانه و داستان های قدمی که به ان چیچگا می گویند برای کودکان و نوجوانان تعریف می کنند و آنها نیز با دل و جان به شنیدن این قصه ها می پردازند.
در روستاهای هرمزگان نیز در شب چهار شنبه صوری کودکان با در دست داشتن قاشق و ظرف فلزی در حالی که صورت خود را با دستاری پوشانده اند به درب خانه های همسایه و فامیل رفته و آنها نیز شیرینی، شکلات و در بعضی از مواقع پول در کاسه های آنها می اندازند.
هرچند که چهارشنبه سوری یکی از سنت های دیرینه سرزمیتن ایران به شمار می رود اما باید فرهنگ های بومی و قدیمی هر شهر که هیچ گونه خطری را نیز به دنبال نداشته را به نسل های جوان آموزش داد تا چهارشنبه سوری تبدیل به چهار شنبه سوزی نشود.
آشنایی با رسم جالب ناف بری مردم بلوچ
