سد مخزنی درودزن در استان فارس در پنجاه کیلومتری شمال غرب مرودشت و بر روی رود کر ساخته شده‌است. ساخت این سد در سال 1351 هجری خورشیدی به پایان رسید و آب آشامیدنی شهرهای شیراز و مرودشت و آب کشاورزی منطقه مرودشت را پشتیبانی می‌کند.
در حدود 2400 سال پیش نیاز به آب برای آبیاری مزارع این منطقه، هخامنشیان را وادار به ساخت سدی در حوالی روستای درودزن کرد. نگرش وسیع داریوش هخامنشی و به خدمت گرفتن مهندسی و همت ایرانیان باعث ساخت یکی از بدیع‌ترین سازه‌های آبی در این محل شد. این سد که با توجه به زمان ساخت یکی از شاهکارهای مهندسی جهان به شمار میرفته در بهترین نقطه از مسیر رود کر ساخته شده و آن زمان به نام "سد داریوش بزرگ" شناخته می‌شده‌است.تنها همین شاخصه کافی بود که در قرون بعد در همین مکان سد جدیدتری طراحی و ساخته شود و نهایتاً در دوران پهلوی با توجه به نیاز به سدی بزرگ ، بهترین محل ساخت در همین نقطه استراتژیک تشخیص داده شد و همین امر باعث شد که بقایای سد داریوش از این محل به محلی در 3 کیلومتری آن انتقال یابد.
سد جدید در سال 1351 خورشیدی به منظور تأمین آب آشامیدنی شهر شیراز و تأمین آب کشاورزی منطقه مرودشت و کامفیروز ساخته شده و جالب است که سد جدید نیز، عنوان قدیمی‌ترین سد خاکی ساخته شده در خاورمیانه را یدک می‌کشد. این سد در ابتدا با همان نام "داریوش" شناخته می‌شد ولی پس از انقلاب اسلامی نام آن به "درودزن" که نام روستایی در نزدیکی آن است تغییر یافت.
یکی از جاذبه های گردشگری شهر شیراز، دریاچه سد درودزن می باشد. این سد بر روی رودخانه کر احداث شده و از نوع مخزنی خاکی با هسته رسی است. نام پیشین این سد داریوش بوده زیرا سد ماهیت تاریخی نیز دارد. به دلیل موقعیت قرارگیری، اطراف دریاچه سد از طبیعتی زیبا و دیدنی برخوردار است. از امکانات این منطقه می توان به سکوهای بتنی مخصوص پیک نیک و سرویس بهداشتی اشاره کرد. همچنین طرفداران ماهیگیری نیز می توانند در این دریاچه به ماهیگیری بپردازند و لحظاتی به یاد ماندنی برای خود و عزیزانشان بیافرینند.
تاریخچه سد درودزن به دوران هخامنشیان باز می گردد. هخامنشیان برا آبیاری زمین های کشاورزی خود اقدام به ساخت سد درود زن کردند. سد درودزن در دوران داریوش بزرگ ساخته شده و به همین دلیل به سد داریوش معروف می باشد. سد ساخته شده توسط داریوش را می توان از بدیع ترین سازه های آبی کشور خواند. در دوره قاجار این سد به تنگ دختر یا سنگ دختران شهرت یافت و در نزدیکی محل سد نیز می توان کتیبه ها و آثاری از دوران قاجار را مشاهده کرد. سد حاضر متعلق به دوران پهلوی است و در آن زمان با توجه به اهمیت منطقه و نیاز آب تصمیم بر آن شد تا در همین نقطه دوباره سدی ساخته شود. آثار باقی مانده از سد داریوش بزرگ نیز به منطقه ای در نزدیکی همین سد انتقال یافته است.
بهترین زمان برای سفر به دریاچه زیبا و خوش آب و هوای درودزن را می توان فصل بهار دانست. هوای خنک، آفتاب دل انگیز و سرسبزی دوباره طبیعت باعث می شود تا این منطقه در بهترین شکل خود میزبان مهمانان و بازدیدکنندگان خود باشد.
سد مخزنی درودزن در استان فارس، در 50 کیلومتری شمال غرب مرودشت و روی رود کر ساخته شده است و از جمله جاهای دیدنی مرودشت به شمار می‌آید. ساخت این سد در سال 1351 هجری خورشیدی به پایان رسید و آب آشامیدنی شهرهای شیراز و مرودشت و آب کشاورزی منطقه مرودشت و کامفیروز را پشتیبانی می‌کند. این سد در ابتدا با همان نام داریوش شناخته می‌شد؛ ولی پس از انقلاب اسلامی نام آن به درودزن که نام روستایی در نزدیکی آن است، تغییر یافت.
