جمبو از جمله میوه های است که در علم پزشکی قدیم بویژه هند بسیار کاربرد داشته و حتی مطالعات جدید نیز این تاثیرات مفید را تایید می کند. این میوه تابستانی مناطق گرمسیری با منبع بسیار خوب از ویتامین برای عملکرد طبیعی بدن ضروری است. در ادیان بودایی و هندی درخت جمبو مقدس و محترم است و افسانه های زیادی درباره آن وجود دارد. از نام های دیگر درخت جمبو می توان به نام های آلوی جاوا، جمبول، آلوی مالابار و آلو پرتغالی اشاره کرد. درخت جمبو درختی نسبتاً سریع الرشد است که می تواند تا بیش از صدسال عمر کند. این درخت شاخ و برگ های متراکمی دارد که سایه ای دلنشین در محل کاشت خود ایجاد می کند و ارزش زینتی بالایی دارد.
خواص جمبوی ارزشمند
میوه رسیده جمبو دارای هسته بزرگی بوده و قسمت خوراکی آن نرم و آبدار، شیرین و خوشمزه با ته مزه ترش است. از میوه جمبو می توان سرکه، شراب، ژله و انواع شربت ها را تهیه کرد. جمبو از جمله میوه های است که در علم پزشکی قدیم بویژه هند بسیار کاربرد داشته و حتی مطالعات جدید نیز این تاثیرات مفید را تایید می کند.
در هر صد گرم از بخش خوراکی گیاه جمبو :
حدود ۲۵۱ کیلو ژول انرژی، ۱۵.۵۶ گرم انواع کربوهیدرات ها، ۰.۲۳ گرم چربی، ۰.۷۲ گرم پروتئین، ۸۳.۱۳ گرم آب، ۳ ویتامین آ، ۰.۰۰۶ میلی گرم تیامین، ۰.۰۱۲ میلی گرم ریبوفلاوین، ۰.۲۶ میلیگرم نیاسین، ۰.۱۶ میلی گرم ویتامین ب۵، ۰.۰۳۸ میلی گرم ویتامین ب۶، ۱۴.۳ میلی گرم ویتامین ث، ۱۹ میلی گرم کلسیم، ۰.۱۹ میلی گرم آهن، ۱۵ میلی گرم منیزیم، ۱۷ میلی گرم فسفر، ۷۹ میلی گرم پتاسیم و ۱۴ میلی گرم سدیم وجود دارد.
- سایر مطالعات انجام شده روی جمبو و هسته آن نشان می دهد که این میوه را می توان به عنوان درمان کمکی در سرفه، التهابات مزمن و عفونت ها استفاده کرد.
- همچنین جمبو ادرار آور است و برای کنترل اسهال از آن استفاده می شود.
- ترکیبات موجود در میوه و دانه و هسته جمبو دارای خواص ضد دیابتی ( دیابت نوع ۲ ) بوده و باعث کاهش سطح قند خون و به تاخیر انداختن عوارض دیابت مثل کاتاراکت یا آب مروارید می شود.
- آنتوسیانین و فلاونول از جمله آنتی اکسیدان های موجود در جمبو باعث کاهش التهاب و مهار رادیکال های آزاد بدن می شوند که این نوع رادیکال های آزاد یکی از دلایل ایجاد سرطان در بدن نیز محسوب می شود.
- رنگدانه بنفش جمبو در واقع همان آنتی اکسیدان مفید این میوه است که بسیاری از خواص ضد التهابی جمبو به آن برمی گردد.
- این میوه تابستانی مناطق گرمسیری با منبع بسیار خوب از ویتامین برای عملکرد طبیعی بدن ضروری است.
- به طور تقریبی ۸۰ درصد میوه جمبو از آب تشکیل شده و هر ۱۴۰ گرم آن ۸۰ کیلوکالری ( معادل یک واحد میوه موز یا سیب) دارد.
طریقۀ مصرف میوه جمبو
- از جوشاندۀ برگهای درخت برای معالجۀ زخمهای چشم استفاده می شود.
- در هند و چین از پوست آن به عنوان قابض استفاده می شود و از آب برگهای درخت که در آب خیس کرده باشند به عنوان ضد تب استفاده می شود.
- تمام قسمتهای اندام گیاه محرک و مقوی است و برای رفع درد دندان مفید است.
- در شبه جزیرۀ ملایا گرد برگهای درخت را به بدن بیمار مبتلا به آبله می مالند تا تب را کاهش دهد و از این گرد ضمادی درست می کنند که برای رفع خارش نافع است.
- در اندونزی از دانه و پوست قابض آن برای معالجۀ اسهال ، اسهال خونی و تبهای نزله ای استفاده می شود.
عوارض مصرف جمبو
تحقیقات و مطلب قابل ارایه ای برای عوارض جمبو گزارش نشده است.
آیا میوه ی زالزالک خورده اید؟
