ارتودنسی و لک و پوسیدگی دندان
آیا قبل از انجام درمان ارتودنسی باید لک و پوسیدگی دندان را به طور کامل درمان کرد و سپس بعد از رفع پوسیدگی درمان ارتودنسی را انجام داد؟ در این مورد بهتر است که قبل از انجام ارتودنسی دندان های دارای لک, پوسیده پر و درمان شود. البته با توجه به اینکه ممکن است در حین درمان هم گاها دندانی دچار پوسیدگی شود، در حین درمان ارتودنسی هم می توان این درمان را انجام داد و بدین منظور سیم ها را می توان برداشت و پوسیدگی را درمان و پر کرد، ولی توصیه بر این است که قبل از درمان ارتودنسی درمان لک و پوسیدگی درمان به طور کامل انجام شود. این کار باعث می شود که فرایند زیرسازی برای انجام درمان به خوبی صورت گیرد و بتوان سیم ها را بر مبنای زیرسازی درست قرار داده و فرایند درمان به صورت مطلوب همان گونه که مد نظر متخصص ارتودنسی است صورت گیرد.
به وجود آمدن لکه های رنگی روی دندان ها به دلیل استفاده از براکت ارتودنسی یکی از نگرانی های افرادی است که جهت زیباسازی دندان هایشان از این روش زیبایی استفاده می کنند. در بسیاری از موارد رنگ لکه های ایجاد شده روی دندان سفید بوده و ظاهر آنها گچی است. در برخی موارد نیز این لکه ها پر رنگ تر از رنگ دندان هستند و به رنگ های زرد، قهوه ای و حتی لکه های سیاه رنگ ظاهر می شوند که ظاهر بسیار ناخوشایندی را ایجاد می کنند و می توان از آنها به عنوان یکی از عوارض ارتودنسی دندان نام برد. هر چند ایجاد این لک ها ناراحت کننده است اما درمان می شوند و جای هیچ نگرانی برایش وجود ندارد.
بسیاری از افراد پس از اینکه براکت ارتودنسی را بر می دارند از وجود این لکه ها بر روی دندان های خود شوکه می شوند و به دنبال علت ایجاد این لکه ها هستند. در این زمینه لازم است بدانید به دلیل قرار گرفتن طولانی مدت براکت ارتودنسی روی دندان و نرسیدن آب به مینای آن، پلاک روی دندان ایجاد شده و در واقع در این حالت دندان شروع به پوسیدن می کند. هر چند که ماده رزین بکار رفته برای چسباندن براکت ارتودنسی روی دندان ها نیز می تواند عامل مهم دیگری در ایجاد لک بر روی دندان باشد. بنابراین انتخاب نوع جنس رزین نیز تاثیر بسیاری در ایجاد لک دارد و اگر نوع آن مرغوب نباشد احتمال ایجاد لک روی دندان ها بیشتر می شود.
آیا روش های سفیدکردن دندان در خانه عوارض جانبی دارند؟
روش های بلیچینگ در خانه احتمالا عوارض جانبی کمی دارند. از ناراحتی لثه تا افزایش حساسیت دندان. عوامل سفیدکننده مواد شیمیایی هستند که موجب آزردگی بافت های نرم دهانی می شوند. اگر درصد غلظت کاربامید یا هیدروژن پراکسید پایین تر از 15% است، احتمال هرگونه عوارضی کمتر می شود. اگر شما از تری های سفیدکننده استفاده می کنید، فقط درصورتی که تری به خوبی روی دندان ها قالب نشود یا ژل درون آن سرریز شود، احتمال بروز عوارض هست.
- بعضی از این روش ها احتمالا موجب درد و تورم در لثه ها می شوند.
- از دیگر عوارض جانبی روش های بلیچینگ، حساس شدن دندان ها است. اگر در روش مورد استفاده برای سفید کردن دندان هایتان از کاربامید و هیدروژن پراکسید زیر 10%استفاده می شود و دندان های شما حساس شده اند، نباید دیگر آن روش را ادامه دهید.
- حساس شدن دندان ها می تواند باعث دردسر برای افرادی که بریس دارند شود، بخصوص زمانیکه بریس فشرده تر می شود.
- از این مواد قبل و بعد از اینکه بریس فشرده می شود استفاده نکنید.
- اگر تحمل عوارض جانبی سفیدکردن دندان برایتان سخت شد، با دندان پزشک خود در میان بگذارید تا راه حلی ارائه کند. او احتمالا یک روش یا تری جدید پیشنهاد می کند تا از لثه های شما محافظت شود.
چند روش سریع و موثر برای سفیدکردن دندان آمده است:
- در این روش، دندان پزشک مقداری ژل محافظ روی لثه ها می گذارد و یک محافظ دهانی در دهانتان قرار می دهد تا از لثه ها و گونه ها محافظت کند.
- سپس یک عامل سفیدکننده اطراف بریس دندان ها بکار می برد. معمولا، این مواد از غلظت های مختلف هیدروژن پراکسید ساخته شده اند.
- اکثر روش های بلیچینگ در مطب از یک نور خاص برای فعال کردن محلول سفیدکننده استفاده می کنند، گرچه روش های دیگری با استفاده از تری های بلیچینگ مطب هم وجود دارند.
- در اکثر موارد محلول سفیدکننده باید حداقل یک ساعت تحت تابش یک نور خاص قرار گیرد. گاهی اوقات بعضی روش ها در کوتاه مدت آزاردهنده می شوند.
- ژل های بلیچینگ می توانند باعث آسیب به لثه ها و حساس شدن دندان ها شوند.
- برای رسیدن به نتیجه دلخواه احتمالا بیشتر از یک روش نیاز است، بسته به عادات غذایی و میزان سفیدی دلخواه شما.
- هزینه بلیچینگ زیاد است و همیشه تحت پوشش بیمه قرار نمی گیرد.