به گزارش سایت خبری ساعد نیوز و به نقل از دلگرم، تصوری که در حال حاضر در ذهن اکثریت افراد(به خصوص زوجین جوان) وجود دارد این است که رابطه جنسی برای هر یک از طرفین باید لذت بخش و مطلوب باشد. شاید در چند دهه قبل این مساله اصلا مورد توجه نبوده و مردان اهمیتی به رضایت همسرشان در رابطه زناشویی نمی دادند اما با افزایش سطح آگاهی و تحصیلات افراد جامعه، به نظر می رسد همانطور که در انتخاب همسر و معیارهای گزینشی، تغییر و تحولی اساسی ایجاد شده، در مورد ریزه کاری های رابطه زناشویی نیز توجه و اهمیت بیشتری ارایه شده است. از این روست که مشکلات و اختلالات احتمالی این رابطه نیز بیشتر باید مورد معرفی و شناخت زوجین به خصوص زوجین جوان قرار بگیرد زیرا علی رغم اینکه بسیاری از افراد زندگی مشترک و طبیعتا زندگی جنسی خود را با آرامش و بدون مشکل خاصی آغاز می کنند ، این فرآیند برای برخی بسیار مشکل ساز و پر استرس می گردد. در این مقاله نیزقصد داریم یکی دیگر از این مشکلات یعنی واژینیسم را مورد بررسی قرار دهیم:
گاهی اوقات برقراری رابطه جنسی برای زنان به جای اینکه مطلوب و اثربخش باشد تبدیل به یک فرآیند سخت و عذاب آور می گردد و باعث درد در رابطه جنسی و درد در نزدیکی شود. شدت این مشکل می تواند مشکلات شدید تا متوسط را در ارتباط جنسی در بر گیرد و این ارتباط را برای هر یک از طرفین زجرآور کند. شدت اختلال در برخی از زنان آن قدر عمیق می شود که حتی معاینات پزشکی را دچار مشکل می کند.
با افزایش سطح آگاهی و تحصیلات افراد جامعه، به نظر می رسد همانطور که در انتخاب همسر و معیارهای گزینشی، تغییر و تحولی اساسی ایجاد شده، در مورد ریزه کاری های رابطه زناشویی نیز توجه و اهمیت بیشتری ارایه شده است.
واژینیسم چیست؟
واژینیسم به انقباض غیر ارادی مستمر و عود کننده عضلات ثلث خارجی مهبل که مانع از برقراری رابطه جنسی و درد در رابطه جنسی و درد در نزدیکی می گردد، اطلاق می شود. در این اختلال سه پاسخ عمده فیزیولوژیکی، شناختی و رفتاری آشکارا مشاهده می شود.
پاسخهای فیزیولوژیک شامل تعریق، لرزش یا حتی نفس نفس زدن است.
پاسخهای شناختی شامل طیف وسیعی از افکار ترسناک مربوط به پیامدهای منفی احتمالی عمل جنسی را در بر می گیرد و پاسخهای رفتاری شامل پاسخ های اجتنابی است؛ به گونه ای که تلاشهایی برای اطمینان از انجام نشدن آمیزش صورت می گیرد.
چرا برخی از زنان به این اختلال مبتلا می شوند؟
اختلال واژینیسم را به دو دسته کلی تقسیم می کنند:
واژینیسم اولیه و واژینیسم ثانویه.
در مورد ابتلا به واژینیسم اولیه دلایل بسیار متنوعی ارایه می شود و حتی برخی وجود باورهای غلطی را عنوان می کنند. اما در اکثر موارد علت این اختلال به دنبال مقاربت دردناک و انتظار دردی دیگر است که باعث این مشکل می گردد.برخی دیگر از زنان دارای باورهای غلط و غیر منطقی در مورد آلت تناسلی خود و یا همسرشان هستند. همچنین عقاید و افکار منفی و اشتباه دیگری مانند ترس از بارداری، بی میلی یا نفرت نسبت به همسر و در مواردی نادر، سواستفاده جنسی در گذشته از عوامل موثر در واژینیسم اولیه است.
واژینیسم ثانویه بعد از یک دوره عملکرد جنسی طبیعی و معمولا در پی رویدادی خاص مانند زایمان، یک اختلال طبی مربوط به مقاربت دردناک، سقط جنین، جراحی و .. ایجاد می گردد. این دسته از زنان هر چند که در گذشته رابطه جنسی مطلوبی را تجربه کرده اند اما بعد از این رویدادها به علت درد در رابطه جنسی دشواری که با آن مواجه خواهند شد، از برقراری مجدد رابطه خودداری می کنند. از مهم ترین عوامل واژینیسم ثانویه می توان خشکی واژن(در این مورد نیز در آینده صحبت خواهیم کرد) را نام برد که منجر به قطع ارتباط جنسی زن با همسرش می گردد.
گاهی اوقات برقراری رابطه جنسی برای زنان به جای اینکه مطلوب و اثربخش باشد تبدیل به یک فرآیند سخت و عذاب آور می گردد. شدت این مشکل می تواند مشکلات شدید تا متوسط را در ارتباط جنسی در بر گیرد و این ارتباط را برای هر یک از طرفین زجرآور کند.
شیوع
درباره شیوع این اختلال گزارشات متنوعی ارایه شده است اما آخرین مطالعاتی که در این زمینه صورت گرفته نشان می دهد که از بین افرادی که برای مشکل در رابطه ی زناشویی به مراکز درمانی مراجعه می کنند تقریبا 5 تا 47 درصد مبتلا به واژینیسم تشخیص داده می شود.
البته در این آمار باید زنانی را هم در نظر گرفت که هیچگاه برای درمان مشکل خود از کمک تخصصی بهره نگرفته و همواره یا رابطه جنسی در زندگی زناشویی شان مختل است و یا اینکه رابطه زجر آوری را تحمل می کنند.
آیا واژینیسم درمان دارد؟
برای درمان این اختلال طیف وسیعی از درمانها، از درمانهای شناختی گرفته تا روش های شناختی – رفتاری که مستر- جانسون ارایه داده اند، توصیه می شود.
در درمانهای شناختی سعی می شود که باورهای غلط و غیر ممکن در مورد رابطه جنسی، ترس های بیهوده از بارداری، باورهای اشتباه و تحریف شده ای که گاهی در میان برخی از زنان رایج است و .. مورد چالش و سپس بازسازی قرار گیرد.
در مورد روشهای شناختی- رفتاری مسترز- جانسون عموما حساسیت زدایی منظم در ارتباط با رابطه جنسی است(که البته میزان موفقیت درمانهای حساسیت زدایی منظم حدود 90- 95 درصد و در برخی دیگر از گزارشات تا 100 درصد موفقیت و درمان کامل گزارش شده است). برای مثال از اولین مراحل درمان در این روش، تشریح اعضای تناسلی زن است. آموزش آرمیدگی، خود معاینه گری دستگاه تناسلی توسط خود درمانجو و در مراحل آخر مشارکت و همراهی همسر در فرآیند حساسیت زدایی می تواند در درمان این اختلال بسیار موثر باشد. ضمن اینکه در درمان های حساسیت زدایی منظم تحمل و پشتکار زوجین بسیار موثر خواهد بود و اگر زوجین مبتلا به این مشکل تصور کنند که با چند هفته تمرین می توانند بر این مساله غلبه یابند سخت در اشتباهند. همچنین برای دریافت کامل تر حساسیت زدایی در زمینه اختلال واژینیسم دریافت کمک از مشاوران زناشویی الزامی به نظر می رسد.
به طور خلاصه:
واژنیسم یا درد جنسی را به معنی مقاربت دردناک میتوان تعریف نمود.
واژینیسم، درد پنهان بسیاری از زنان و دختران ایرانی است. به علت عدم آگاهی در جامعه، شخص مبتلا، واژینیسم را به صورت نقصی تلقی می کند که فقط خود به آن دچار است و مدام خود را برای آن سرزنش می کند. واژینیسم یک مشکل جسمی – روانی است. یعنی به دلایلی از جمله آموزش های بازدارنده و سختگیرانه جنسی ، تصور اشتباهی از نزدیکی طی سالیان دراز در شخص شکل می گیرد. این تصورات غلط، نهایتا در هنگام نزدیکی منجر به اسپاسم عضلات واژن و در نتیجه درد و سوزش شدید و ممانعت از ادامه س.ک.س میشود. اسپاسم عضلات، کاملا به صورت ناخودآگاه اتفاق می افتاد و شخص قادر نیست آن را کنترل کند یا جلوی آن را بگیرد.
در حقیقت واژینیسم، واکنش طبیعی شخص مبتلا، به ورود هر جسم خارجی به واژن است. همهٔ ما وقتی انگشتی رو می بینیم که به طرف چشممون داره میاد خودمون رو عقب میکشیم و به نحوی واکنش نشون میدیم، در مورد شخص مبتلا به واژینیسم هم، این موضوع صادق است. به این ترتیب خانمی که تجربهٔ نزدیکی دردناک (یا ورود جسمی به واژن) داشته، وقتی که تلاش میکنه که جسمی رو وارد واژن خود کند، عضلات واژن به طور خودکار، برای جلوگیری از درد واکنش نشان میدهند، بدون اینکه عمدی از جانب شخص در کار باشد. بنابراین اسپاسم عضلات همان چیزی است که موجب درد میشود.
بنابراین واژينيسم ( انقباض غيرارادی مهبل ) یا واژینیسموس عبارت است از انقباض عضلات اطراف واژن. اين واكنش كاملا غيرارادی بوده و مانع از ورود هر جسم خارجی حتی انگشت يا تامپون به مهبل می شود. هر گونه تلاش برای دخول موجب دردهای شديد می شود. واژينيسم اغلب علت روانی دارد. دردهای مهبلی در حين دخول يا تلاش برای دخول نه تنها مانع هر گونه دخول می شود بلكه منجر به دور باطلی مي گردد كه از ترس از درد و انقباض غيرارادی شروع و به درد شديد و عدم دخول ختم می شود. در صورت تشخيص به موقع، درمان آن در بيماران مشتاق به بهبودی امكان پذير است.
زنان مبتلا به واژينيسم ممكن است به صورت خود اگاه مايل به نزديكي باشند ولي ناخود آگاه مايلند مانع از ورود آلت تناسلي مرد به داخل بدنشان شوند. زناني كه تعارضات رواني – جنسي دارند ممكن است آلت مردانه را همچون يك اسلحه بپندارند. در برخي موارد درد يا پيش بيني درد در اولين آميزش سبب واژينيسم ميشود. پزشكان اغلب متوجه شده اند كه بيشتر اين بيماران در محيط هاي خشك و مذهبي افراطي بارآمده اند كه در آنها مسائل جنسي با گناه ارتباط داده مي شود. در برخي موارد نيز واژينيسم بازتاب نامطلوب بودن روابط است.
علل
واژينيسم می تواند علل گوناگون داشته باشد از جمله: عفونت مهبلی؛ عدم لزجی مهبل؛ پرده بكارت بسيار ضخيم در دهانه مهبل؛ زايمان؛ راديوتراپی به عنوان درمان سرطان دهانه رحم؛ فقدان آموزش جنسی، آموزش جنسی سختگيرانه، ترس شديد يا شرم از روابط جنسی، كثيف انگاشتن روابط جنسی.
انواع واژينيسم
اوليه: كه هر گونه دخول برای اولين بار را غيرممكن می سازد. ثانويه: كه پس از دوران طولانی روابط جنسی بدون درد و معمولا بعد از يك تجربه ناخوشايند جسمی يا روانی ايجاد می شود. واژينيسم همراه با عدم خونريزی ماهيانه نشانه ای است بر مهبل بسيار تنگ كه در صورت تشخيص صحيح به اسانی قابل درمان است.