کوهنوردی در زمستان سرشار از اتفاقات غیرمنتظره و خطرناکی است که حتی فکرش را نمی کنید. پس سعی کنید همیشه تجهیزاتی داشته باشید که در نوع خود بهترین باشند و ایمنی شما را تضمین کنند. کافیست برای برنامه صعود خود وقت بگذارید تا با برنامه ریزی دقیق، شانس خود را برای یک صعود موفق بیشتر کنید. یکی از این لوازمی که باید در انتخاب و خرید آن دقت زیادی داشته باشید، کفش کوهنوردی است. در تمام فعالیت ها از کوهنوردی گرفته تا سنگنوردی، کفش اولین چیزی است که باید به داشتن آن فکر کنید.از زمان های قدیم شنیده ایم که "پا قلب دوم انسان است! " پس باید در هر شرایط و هر زمانی به بهترین شکل از آن محافظت کنید. در این بلاگ قصد داریم شما را با کفش کوهنوردی، اجزا و نحوه مراقبت و نگهداری از آن آشنا کنیم.
فراموش نکنید در کوهنوردی مخصوصاً فصل زمستان، کفش کوهنوردی زمستانه اولین دارایی شماست! قدم برداشتن روی برف برای همه ی ما کار خوشایند و هیجان انگیزی است. اما آیا پاهایمان هم به اندازه ما هیجان دارند؟! پاها بخش عمده ای از پیاده روی در کوهستان و بالا رفتن از ارتفاعات را بر عهده دارند، پس مهم است که به آن ها اهمیت بدهیم و از آن ها محافظت کنیم. باید گفت انتخاب کفش کوهنوردی مناسب کار چندان آسانی نیست. این سوال پیش می آید که آیا شما یک کوهنورد معمولی هستید یا بیشتر زمان خود را دل کوه سپری می کنید؟ دانستن تفاوت بین این دو در تعیین اینکه چه کفشی مناسب برنامه هایتان است می تواند کمک زیادی به شما کند. اگر محلی را برای صعود انتخاب کرده اید که باید از مسیرهای سنگلاخی، برفی و یخبندان عبور کنید، کفش کوهنوردی زمستانه انتخاب مناسب شما خواهد بود. این کفش ها برای تحمل بار و فشارهای سنگین طراحی و تولید شده اند و می توانند در سخت ترین شرایط از پاهای شما محافظت کنند.
رویه و داخل کفش های کوه نوردی
در گذشته کفش ها بیشتر از چرم درست می شدند؛ کفش های چرمی امروزه کمتر متداول هستند و جای خود را به کفش هایی با طرح های جدید و رویه هایی از الیاف مصنوعی و سایر مواد نوترکیب داده اند. هر چند کفش ها در حال تغییر هستند ولی کارایی آن ها تغییر نکرده. پیشرفت ساخت کفش ها، راحتی و ایمنی بیشتری را برای کو هنوردان به همراه داشته است.
انواع کفش های کوه نوردی
1- چرم (مصنوعی یا طبیعی)
2- پارچه های گورتکس (Gore-tex)، سیمپاتکس (Sympatex) (عایق باد، رطوبت و قابل تنفس)
3- مواد نوترکیب مانند کولار (پارچه ضربه گیر)
4- تین سولیت (Thinsulate) (خاصیت حفظ گرمای پا، برای ساخت کفش های زمستانی)
5- فایبرگلاس (در میان کو هنوردان ایرانی به پلاستیکی معروف است، برای کوه نوردی اصلا مناسب نیستند.)
کفش ها را براساس قابلیت و کارایی تقسیم بندی نموده ایم.مواد متنوعی که در ساخت کفش استفاده می شود:
۱-چرم طبیعی.
۲-چرم مصنوعی.
۳-پارچه های مخصوص.
۴-ترکیبات پارچه ای جدید مثل گورتکس.
پس از انقلاب خیره کننده ای که پروفسور ویلیام الگور (W.L Gore) با ساخت لایه ای که به احترام نام او بعد ها لایه های گورتکس نامیده شده به راه انداخت ، ابتدا پوشاک های مختلف از این محصول به بازار آمد و طی چند سال اصلاحاتی که در تولید آن به عمل آوردند موجب شد که از این لایه ها برای کفش نیز استفاده شود. از لایه های دیگری که طی سالیان اخیر در تولید کفش به کار رفته است می توان به sympatex با قابلیت تنفسی و ضد آب و باد بودن آن اشاره کرد ، که درست مانند گورتکس عمل می کند. همچنین لایه گرما زای Thinsulate در ساخت کفش های زمستانی و قوی استفاده می شود.مواد بکار رفته در تخت کفش:
ترکیبی از کربن و لاستیک:معروفترین آن با نام تجاری “ویبرام” است.ماده ای سخت و پر اصطکاک میباشد.همچنین اخیرا لایه ای شوک گیر نیز ساخته شده که فشار ضربه های وارده به کف پا را کاسته و پا دیرتر خسته می شود و در سرازیری زانوها کمتر آسیب می بیند .خصوصیات لازم برای تخت کفش(کفی کفش) باید شامل موارد ذیل باشد:
۱- قابل انعطاف باشد.
۲- ضربه گیر باشد.
۳- وضعیت استقرار کف پا را در داخل کفش حفظ کند.
۴- عآج های عمیق داشته باشد.
۵- اصطکاک خوبی داشته باشد.