برفک که به عنوان کاندیدیازیس نیز شناخته می شود، یک عفونت قارچی است که از نوعی مخمر به نام کاندیدا ایجاد می شود.برفک می تواند دهانی (کاندیدیازیس دهانی) یا برفک پوشک (کاندیدیازیس پوست) باشد. این قارچ معمولاً بر حفره دهانی، از جمله لب ها و قسمت های گلو تاثیر می گذارد اما گاهی اوقات می تواند بر روی پوست، به ویژه در نزدیکی اندام های تناسلی و باسن که گرم و مرطوب است، تاثیر بگذارد، که باعث جوش مخمری می شود و همچنین جوش کاندیدا پوشک یا برفک های زننده نیز نامیده می شود.
چطور کودکان برفک می زنند؟
کاندیدا آلبیکنس که منجر به عفونت می شود، به طور طبیعی در محیط یافت می شود. در طی زایمان، مادر ممکن است که این مخمر را از طریق مجرای زایمان به بدن نوزاد منتقل کند. حتی در غیر این صورت، پوست کودک می تواند در معرض قارچ در هوا قرار بگیرد. این قارچ در نهایت به بخش های مختلفی از بدن مانند دهان و دستگاه گوارش گسترش می یابد و به رشد باکتری های خوب یافت شده در بدن ادامه می دهد. معمولاً، این مخمر هیچ آسیبی ایجاد نمی کند، اما در برخی شرایط زمانی که کودک در معرض مقادیر بیش از حد کاندیدا آلبیکنس (تماس با افراد مبتلا) قرار می گیرد، می تواند منجر به برفک شود. این هم چنین زمانی اتفاق می افتد که باکتری های خوب و سیستم ایمنی بدن قادر به تنظیم جمعیت کاندیدا موجود نباشند، که منجر به طغیان شوند. بدن ممکن است نتواند رشد این مخمر را به دلایل متعددی کنترل کند.
نشانه های برفک دهان نوزادان:
- لکه های سفید یا سفید متمایل به زرد بر روی زبان، لب ها، گونه های داخلی، کام برجسته دهان و احتمالاً حتی پشت دهان، نزدیک به دهانه گلو.
- لکه ها هنگام شستن با آب پاک نمی شوند، شل نمی شوند یا حرکت نمی کنند.
- باعث زخم دهان می شود, به این خاطر که نوزاد کمتر میک می زند.
- قرمزی اطراف لب ها. زبان ممکن است سرخ شود.
- درد مزمن ناشی از برفک و کولیک مزمن
برفک نوزاد با استفاده از روش های زیر تشخیص داده می شود:
بازرسی چشمی:
پزشک می تواند با چک کردن زخم و جوش ها, تشخیص مثبت بدهد.
بررسی میکروسکوپی:
تکه هایی از ضایعات ناشی از برفک پوشک و دهانی برای بررسی جمع آوری می شوند. نمونه های جمع آوری شده برای بررسی رشد مخمر مورد بررسی قرار می گیرند.
بررسی قارچی:
پزشک نمونه ها را به آزمایشگاه منتقل خواهد کرد. این فرآیند ممکن است کمی زمان ببرد, اما می تواند به طور دقیق برفک را تشخیص دهد, به خصوص وقتی که نوزاد از دیگر شرایط دهانی یا پوستی رنج می برد، که تشخیص بصری را مشکل می کند.
3 دقیقه ای تبخال را نابود کنید
چگونه می توان برفک را در نوزادان درمان کرد؟
این درمان به نوع ترکیبی که نوزاد آسیب می بیند بستگی دارد.
درمان برفک دهانی نوزادان:
داروهای تجویز شده معمولاً از ترکیباتی مانند کلوتریمازول, نیستاتین, فلوکونازول و ایتراکونازول ساخته می شوند. ترکیباتی مانند ویوله دوژانسین نیز ممکن است تجویز شوند. چنانچه در این بخش از نمناک خواهیم گفت دارو به شکل مایع است و می تواند برای قسمت های آسیب دیده دهان با استفاده از قطره چکان به کار رود. نوزاد را بر پشتش بگذارید, مقدار تجویزی دارو را در قطره چکان بریزید و آن را روی قسمت های آسیب دیده دهان و گلو قرار دهید.
همچنین می توانید از گوش پاک کن استفاده کنید تا در دهان و گلو فرو رود و قسمت هایی از دهان که دسترسی به آن مشکل است را بکار ببرید. دارو بلافاصله پس از غذا و یا حداقل ده دقیقه قبل از غذا باید مصرف شود. دارو هنگامی که بلعیده شود خوب نیست, هرچند اگر کودک این کار را بکند, ضرری برایش ندارد. شما می توانید به دنبال روش های دقیقی برای مدیریت چنین داروهایی باشید.
درمان برفک پوشکی در نوزادان:
پزشک پماد موضعی با ترکیباتی مانند کتوکونازول, مایکونازول, نیستاتین, نفتیفین و کلوتریمازول را تجویز می کنند. این ناحیه را به خوبی قبل از استفاده خشک کنید. مقدار زیادی کرم به جوش ها و تاول ها بزنید. قبل از اینکه پوشک کودک را دوبتره ببندید, بگذارید منطقه کمی هوا بخورد. پماد را چندین بار در روز یا طبق دستور پزشک اعمال کنید. برفک اغلب در عرض دو هفته پس از شروع درمان می شود. با این حال, مراقبت خانگی به بهبود سریع تر کودک کمک می کند.
آیا برفک مسری است؟
بله. برفک به راحتی می تواند بین مادر و نوزاد منتقل گردد. اگر شیردهی دارید، برفک می تواند از دهان نوزاد به پستان شما منتقل شود. علائم برفک نوک پستان شامل سوزش و زخم بوده که ممکن است به تنهایی و یا با دیگر تغییرات ظاهری همچون صورتی، براق، خارش دار، پوسته پوسته و یا سفت شدن نوک پستان ظاهر شوند. به علاوه ممکن است درد در سینه ها نیز در طول یا بعد از شیردهی احساس شود.
