بازی گاو، گوساله، پنیر، فینگلی
بازی ها به طور عام دارای یک بار فرهنگی هستند. بازی های بومی، قبیله ای، محلی و سنتی ایرانی علاوه بر بار فرهنگی، از جذابیت و تنوع بالایی نیز برخوردار هستند. برای معرفی درست یک کشور، استان یا شهر تنها معرفی مشاهیر و اماکن تاریخی کافی نیست. بلکه معرفی فرهنگ و آداب و رسوم نیز به شناخت ما کمک می کند. بازی ها و ورزش های بومی، محلی، سنتی بخشی از فرهنگ منطقه است.
تعداد بازیکنان: ده نفر
سن بازیکنان: مقطع ابتدایی و راهنمایی
محوطه بازیکنان: به محل خاصی نیاز ندارد، صرفا جایی برای مخفی شدن داشته باشد.
موارد لازم: چهار عدد سنگ کوچک به شکل یا رنگ های متفاوت
شرح بازی: این بازی کمی شبیه به گل یا پوچ بوده و با تعداد نفرات متفاوتی قابل اجراست. بازی بصورت جمعی و تک گروهی است. در هر دور از بازی یک نفر به عنوان استاد تعیین می شود. سنگها را هر یک به نام «گاو» «گوساله» « پنیر» و «فینگلی» نامگذاری می کنند.
استاد هر بار یکی از سنگ ها را در کف دست خود پنهان کرده. و آن دست را مقابل یک یک نفرات گرفته می گوید «گاو و گوساله، پنیر و فینگلی» هر بازیکن که درست جواب دهد کنار میرود.
آخرین بازیکن بازنده بوده، باید چشم بگیرد، بدین ترتیب چشم او را با دستمال می بندند. بقیه نفرات به جز استاد، هر یک در جایی پنهان می شوند. سپس استاد چشم او را باز کرده و محل مخفی شدن افراد را سؤال می کند. اگر حتی موفق به پیدا کردن یک نفر هم شود، برنده بوده و بازی بار دیگر به همان نحو انجام می شود.
در غیر این صورت رو به زمین دولا میخوابد بقیه افراد، هر یک بر پشت او ضربه ای می زنند که در هر ضربه باید ضارب را شناخته و اسم او را بلند اعلام کند.چنانچه تا آخرین نفر نتوانست ضارب را بشناسد باید بار دیگر چشم بگیرد.
آشنایی با بازی محلی صندلی بازی
