بهترین گیتاریست های جهان چه کسانی هستند؟

امروزه گیتاریست ها و نوازندگان بسیار و افسانه ای در زمینه ی گیتار و آموزش پا به این عرصه گذاشته اند. در این مقاله قصد داریم تا برخی از گیتاریست های برتر در سبک های مختلف را معرفی کنیم که در جهان بسیار شناخته شده هستند، ولی این بدین معنا نیست که سایر نوازندگان و گیتاریست ها عالی نیستند و یا ناشناخته اند.

جیمی هندریکس Jimi Hendrix

جیمی هندریکس که به عنوان یکی از خلاق ترین و تأثیرگذارترین نوازندگان قرن بیستم شناخته شد ، پیشگام امکانات انفجاری گیتار الکتریک بود. سبک ابتکاری هندریکس در ترکیب فازی ، بازخورد و اعوجاج کنترل شده ، شکل موسیقی جدیدی ایجاد کرد. از آنجا که او قادر به خواندن و نوشتن موسیقی نبود ، نکته جالب توجهی نیست که رشد زیاد جیمی هندریکس در موسیقی فقط در مدت چهار سال اتفاق افتاد. زبان موسیقی او همچنان بر تعداد زیادی از نوازندگان مدرن ، از جورج کلینتون گرفته تا مایلز دیویس ، و استیو وای تا جونی لانگ تأثیر می گذارد.
جیمی هندریکس ، متولد جانی آلن هندریکس در ساعت 10:15 صبح روز 27 نوامبر 1942 ، در بیمارستان سیاتل کینگ کانتی ، بعدا توسط پدرش جیمز “آل” هندریکس به جیمز مارشال تغییر نام یافت. جیمی جوان (همانطور که در آن زمان به او اشاره شده بود) به موسیقی علاقه مند شد و تقریباً از همه هنرمندان بزرگ آن زمان تأثیر گرفت ، از جمله B.B. King ، Muddy Waters ، Howlin ’Wolf ، Buddy Holly و Robert Johnson. كاملاً خودآموخته ، ناتوانی جیمی در خواندن موسیقی باعث شد تا او تمركز بیشتری روی موسیقی شنیده شود. در تابستان سال 1958 ، آل جیمی گیتار آکوستیک دست دوم پنج دلاری را از یکی از دوستانش خریداری کرد. اندکی پس از آن ، جیمی به اولین گروه موسیقی خود ، The Velvetones پیوست. پس از سه ماه حضور در جمع ، جیمی برای پیگیری منافع خود آنجا را ترک کرد. تابستان سال بعد ، آل جیمی اولین گیتار الکتریکی خود را خریداری کرد.
جیمی پس از ترخیص از جراحتی که هنگام پرش با چتر نجات دریافت کرد ، به عنوان گیتاریست جلسه با نام جیمی جیمز شروع به کار کرد. در پایان سال 1965 ، جیمی با چندین اقدام خیمه شب بازی از جمله ایک و تینا ترنر ، سام کوک ، برادران ایسلی و ریچارد کوچک بازی کرده بود. جیمی برای تشکیل گروه خودش ، جیمی جیمز و بلو فلامس ، از Little Richard جدا شد و نقش گیتاریست back-line را برای کانون توجه گیتار سرب از بین برد.اگرچه هندریکس موفقیت چشمگیری را در انگلیس تجربه کرد ، تا اینکه در ژوئن 1967 به آمریکا بازگشت که با اجرای آتش افروزانه “چیز وحشی” جمعیت را در جشنواره بین المللی پاپ مونتری برافروخت. به معنای واقعی کلمه یک شبه ، به یکی از محبوب ترین و پردرآمدترین تورهای تورهای جهانی تبدیل شد. با پیشرفت 1970 ، جیمی درامر میچ میچل را به گروه آورد و همراه با بیلی کاکس باس ، این سه گانه جدید بار دیگر تجربه جیمی هندریکس را تشکیل داد. در استودیو ، گروه چندین قطعه برای دو مجموعه LP دیگر ضبط کرد که به طور آزمایشی عنوان First Rays Of The New Rising Sun است. متأسفانه ، هندریکس به دلیل برنامه های پرتحرک تورهای جهانی ، و سپس مرگ غم انگیز در 18 سپتامبر 1970 ، قادر به دیدن این دیدگاه موسیقی نبود. و مهندس اصلی استودیو ، ادی کرامر ، در اکران 1997 ، اولین اشعه های جدید طلوع آفتاب.
جیمی هندریکس از ضبط های آزمایشی گرفته تا استادان تمام شده ، در طول زندگی کوتاه خود مجموعه ای شگفت انگیز از آهنگ ها ایجاد کرد. موسیقی جیمی هندریکس تحت تأثیر تأثیرات بلوز ، تصنیف ، راک ، R&B و جاز مجموعه ای از سبک ها بود که هندریکس را به یکی از محبوب ترین چهره های تاریخ موسیقی راک تبدیل می کند.

جیمز پاتریک پیج Jimmy page:

جیمز پاتریک پیج در هستون، حومه لندن متولد شد، اما در هشت سالگی ، با خانواده اش به اپسوم ، نقل مکان کرد. در خانه جدید ، او یک گیتار آکوستیک پیدا کرد که توسط صاحب خانه قبلی رها شده بود. محبوبیت الویس پریسلی انگلیسی ، لونی دانگان ، جیمی جوان را به استفاده از گیتار تحریک کرد. وی با کمک یکی از دوستان مدرسه ای و راهنماهای راهنمایی ، برای تسلط بر این ساز ، با تقلید استادانه از اسکاتی مور و جیمز برتون ، و نوازندگان بلوز ، المور جیمز و بی بی کینگ ، برای تسلط بر این ساز ، شروع به کار کرد. پیج جوان با استفاده از اسکیفل – نوعی موسیقی روزمره در آمریکا – برای تشکیل گروهی با برخی از نوجوانان بزرگ ترازخودش در سن 13 سالگی ، با گروه خودش در برنامه BBC All All Your Own حضور داشت. اما موسیقی به زودی در میان علاقه های او مقام اول را کسب کرد. او در گوشه و کنار خیابان ها ، در کلوپ های اجتماعی ، هرجایی که می توانست مخاطب پیدا کند بازی می کرد. پس از ترک مدرسه ، پیج به یک گروه تور ، نیل کریستین و صلیبیون پیوست ، و اولین ضبط تجاری خود را در 18 سالگی در تک آهنگ صلیبی ها با نام “راه عشق” انجام داد. فعالیت پیج جوان به عنوان یک نوازنده دوره گرد توسط مونونوکلئوز کوتاه شد.
. با کنار گذاشتن تحصیلات هنری و تعهدات اجرای زنده خود ، جیمی پیج به عنوان یک نوازنده تمام وقت استودیویی تبدیل شد و هر روز شش جلسه در هفته سه جلسه بازی می کرد. جیمی پیج دو بار در سال 1992 به عنوان عضوی از The Yardbirds و در 1995 با Led Zeppelin وارد تالار مشاهیر راک اند رول شده است. در سال 2005 ، پیج به دلیل تقدیر از خدمات خود به امور خیریه ، به عنوان افسر سفارش امپراتوری بریتانیا انتخاب شد. هنگامی که پیج ، پلانت ، جونز و جیسون بونهام در سال 2007 یک کنسرت خیریه یک شبانه در Arena لندن اجرا کردند ، محل برگزاری 20 میلیون درخواست بلیط دریافت کرد. در مراسم اختتامیه بازیهای المپیک 2008 در پکن ، پیج سوار بر یک کامیون دو طبقه برای بازی وارد استادیوم شد. در سال 2012 ، پیج و هم گروهان وی به رهبری زپلین در مراسمی در کاخ سفید افتخارات مرکز کندی را از رئیس جمهور باراک اوباما دریافت کردند. پس از بیش از نیم قرن ساخت موسیقی ، جیمی پیج همچنان به میراث Led Zeppelin علاقه مند است زیرا نسل های جدید موسیقی او را می یابند و نوازندگان در هر سنی که مطالعه می کنند و از کارهای او می آموزند تا بیان موسیقی خود را دنبال کنند.

اریک پاتریک Eric Clapton

اریک پاتریک کلپتون در 30 مارس 1945 در خانه پدربزرگ و مادربزرگ خود در انگلیس متولد شد. وی پسر پاتریشیا مولی کلپتون 16 سالهو ادوارد والتر فرایر ، یک سرباز 24 ساله کانادایی مستقر در انگلیس بود. اریک در یک خانه موسیقی بزرگ شد. مادربزرگش پیانو می زد و دایی و مادرش هر دو از گوش دادن به صدای گروه های بزرگ لذت می بردند. بعداً پت به زندگینامه نویس رسمی اریک ، ری کلمن ، گفت که پدرش نوازنده ای با استعداد بود و در چندین گروه رقص در منطقه ساری پیانو می نواخت.
اوبعدازمشکلات خانوادگی پیش آمده، افسرده شد و دیگر به مدرسه نرفت. اریک در مهمترین آزمون مدرسه شرکت نکرد. او به مدرسه مدرن سنت بید فرستاده شد و دو سال بعد ، وارد شاخه هنر مدرسه Holyfield Road شد.
اریک روزهای ابتدایی خود را با شلوغی موسیقی در اطراف ریچموند و کینگستون گذراند و او همچنین گذراندن وقت خود را در لندن و وست اند آغاز کرد. در اوایل سال 1963 ، اریک 17 ساله به اولین گروه خود ، The Roosters پیوست. پس از مرگ گروه در آگوست 1963 ، او یک ماه را در پاپ گرا کیسی جونز سپری کرد. قبل از روی آوردن به موسیقی به عنوان شغل تمام وقت ، او به عنوان کارگر در محل های ساخت و ساز از زندگی خود رامیگزراند و در کنار پدربزرگش ، آجرکاری و گچ بری کار می کرد.
در اکتبر 2007 ، زندگینامه اریک منتشر شد. Clapton – کتاب زندگینامه او به دوازده زبان ترجمه شد و در لیست پرفروش ترین ها در سراسر جهان قرار گرفت.

رابرت جانسون Robert Johnson

رابرت جانسون یکی از بزرگترین مجری های بلوز در تمام دوران ها محسوب می شود. از جمله آوازهای وی می توان به “I Believe I’ll Dust My Broom” و “Sweet Home Chicago” اشاره کرد که به استاندارد بلوز تبدیل شده است وی در 27 سالگی به عنوان مظنون قربانی مسمومیت عمدی درگذشت.
رابرت جانسون نوازنده در 8 مه 1911 در هازلهورست ، می سی سی پی متولد شد. جانسون ، خواننده و گیتاریست ، یکی از بزرگترین نوازندگان بلوز در تمام دوران ها به حساب می آید. اما این شناخت عمدتا پس از مرگش به او رسید.
جانسون در طول کار کوتاه خود ،در هر جایی که می توانست بازی و به اطراف سفر می کرد. تحسین آثار جانسون بر اساس 29 ترانه ای است که وی از سال 1936 تا 1937 در دالاس و سان آنتونیو نوشت و ضبط کرد. این آهنگ ها شامل “I Believe I’ll Dust My Broom” و “Sweet Home Chicago” است که به یک بلوز تبدیل شده است. استاندارد آهنگ های وی توسط مودی واترز ، المور جیمز ، رولینگ استونز و اریک کلپتون ضبط شده است.
جانسون مورد توجه بسیاری از موسیقی دانان قرار گرفت و با انتشار مجدد آثار خود در دهه 1960 طرفداران جدید را به خود جلب کرد. مجموعه گذشته نگر دیگری از ضبط های وی که در دهه 1990 منتشر شد ، میلیون ها نسخه فروخت.
اما بیشتر زندگی جانسون در هاله ای از رمز و راز است. بخشی از اسطوره های ماندگار پیرامون او، داستانی است در مورد چگونه استعدادهای موسیقی خود را با معامله با شیطان به دست آورد: Son House ، نوازنده مشهور بلوز و معاصر جانسون ، پس از به دست آوردن شهرت جانسون ادعا کرد که او نوازنده متناسب سازدهنی است ، اما یک گیتاریست وحشتناک – یعنی تا زمانی که جانسون برای چند هفته در کلارکسدیل ، می سی سی پی ناپدید شد. افسانه ها حاکی از آن است که جانسون گیتار خود را به چهارراه بزرگراههای 49 و 61 برده و در آنجا با شیطان معامله ای انجام داده که در عوض روح گیتار خود را دوباره راه انداخت.
به طرز عجیبی جانسون با تکنیکی چشمگیر بازگشت و سرانجام به عنوان استاد بلوز شهرت یافت. گرچه گزارش “معامله با شیطان” وی بعید است ، اما درست است که جانسون در سنین جوانی درگذشت. جانسون فقط 27 ساله بود ، در 16 آگوست 1938 به عنوان قربانی مظنون مسمومیت عمدی درگذشت. چندین فیلم و مستند سعی کرده اند این افسانه معمایی بلوز را روشن کنند.

Ritchie Blackmore

ریچی بلکمور را بسیاری با ریف افسانه ای و مشهور آهنگ Smoke on The Water می شناسند. او یکی از افرادی است که توانسته با تلفیق المان های موسیقی کلاسیک و موسیقی بلوز راک، هوی متال را به شکل امروزی خود در بیاورد.

او نه تنها در بسیاری از آهنگ های گروه Deep Purple ساز زده است، بلکه در آهنگ های بسیاری نیز سولوهایی نواخته که باعث محبوبیت بیشتر او شده است. او همچنین مدتی به عنوان گیتاریست گروه Rainbow فعالیت داشته است.

Mark Knopfler

مارک ناپفلر یکی از گیتاریست های افسانه ای دنیا است که زیبایی نوازندگی وی را می توان در سولوی ملودیکی که در آهنگ Sultans of Swing نواخته به وضوح شنید. از مشخصه های خاص نوازندگی او می توانیم به نواختن گیتار الکتریک بدون استفاده از پیک اشاره کنیم که صدایی خاص برای او به ارمغان آورده است. نوازندگی او در یک کلام فوق العاده است و همین موضوع باعث شده تا در طول دوران نوازندگی خود، در قطعاتی از تینا ترنر، اریک کلپتون و باب دیلن نیز حضور داشته باشد.

Tom Morello

پس از آن که در دهه ۹۰ میلادی، موسیقی رپ طرفداران بسیاری پیدا کرد، تام مورلو و گروهش بنام Rage Against the Machine، سبک راک را دوباره زنده کردند. از مشخصه های نوازندگی او می توان به استفاده از افکت های متعدد اشاره کرد که این موضوع باعث شد تا صدای گیتار او بسیار خاص و دلنشین باشد.

از آهنگ های مشهوری که لاین های گیتار آن ها باعث محبوبیت مورلو و گروه Rage Against the Machine شد می توانیم به آهنگ های Guerilla Radio و Killing in the Name اشاره کنیم.

Randy Rhoades

رندی رودز با این که یکی از بهترین گیتاریست های تاریخ است، اما عمر کوتاه او فرصت این را نداد که از او سولوهای بیشتری را در اختیار داشته باشیم. او که در یک حادثه در سن ۲۵ سالگی فوت کرد، از اصلی ترین نوازنده هایی بوده است که سبک هوی متال را به شهرت رساند.

از سولوهای مشهور او می توان به سولوهای بی نظیر آهنگ های Crazy Train و Mr. Crowley گروه آزی آزبورن اشاره کرد. از او به عنوان یکی از بهترین گیتاریست های تاریخ یاد می شود و سولوهای وی، همچنان طرفداران بسیاری در دنیا دارد. بدون شک او می توانید عنوان بهترین گیتاریست جهان را داشته باشد.

Brian May

از طرفداران موسیقی راک کسی نیست که با گروه کویین آشنایی نداشته باشد و ریف هایی که برایان می برای آهنگ های این گروه ساخته است، از به یاد ماندنی ترین ریف هایی است که در تاریخ راک اند رول وجود دارد. او نه تنها به عنوان نوازنده گیتار، بلکه به عنوان آهنگ ساز اصلی گروه، تاثیر بسیاری در شهرت سبک راک داشته است.

از آهنگ های مشهور او که نه تنها در شهرت گروه کویین، بلکه در شهرت او تاثیر بسزایی داشته است می توانیم به آهنگ های Keep Yourself Alive، Brighton Rock و سولوی مشهور او در آهنگ Bohemian Rhapsody اشاره کنیم.

Angus Young

انگس یانگ نوازنده ای است که بسیاری از افراد از جمله جری کانترل گروه Alice in Chains او را بهترین گیتاریست بلوز راک تاریخ می دانند. صدای گیتار دیستورت شده، جذاب و پر انرژی او در آهنگ های گروه AC/DC و جنب و جوش او بر روی صحنه، باعث شده تا او به یکی از پر انرژی ترین، افسانه ای ترین و به یاد ماندنی ترین گیتاریست های تاریخ تبدیل شود.

ریف آهنگ های Back in Black و Highway to Hell او از به یاد ماندنی ترین ریف های تاریخ راک اند رول به شمار می رود.

پیت تاونزند

پیت تاونزند (Pete Townshend) به عنوان نوازنده ی گروه The Who به شهرت رسید. تون شند بیشتر از سولو به نوازندگی ریتم پرداخته است، و شاید به همین دلیل نیز بسیاری از اهمیت فوق العاده ی اون در تاریخ راک چشم پوشی کرده اند. نوازندگی ریتم تون شند بسیار جسورانه و قوی است. او همچنین شخصیت بسیار جسوری داشت. تون شند از نخستین گیتاریست هایی بود که یک گیتار را بر روی استیج کاملا نابود کرد.

هرچند روی دیگر او، شخصیتی آرام و عمیق است. پیت علاقه ی بسیاری به سبک جاز دارد و در مصاحبه ای گفته ترجیح می دهد باقی مانده ی زندگی حرفه ای خود را جاز اجرا کند. محدوده ی وسیع آکوردهایی که تون شند اجرا می کرد، در موفقیت د هو بسیار موثر بود. این گروه، گیتار بیس و درام بسیار سنگینی داشت که بدون یک نوازنده ی گیتار خبره، ممکن بود به آشفتگی و سردرگمی منجر شود. تون شند به این گروه نظم داد و در مسیر موفقیت آن ها بسیار تاثیرگذار بود. او همچنین از نخستین گیتاریست هایی بود که از Power Chord استفاده کرد. تکنیکی که پس از آن و با لد زپلین به جهان معرفی شد.

دوین المن

دوِین اِلمن (Duane Allman) مشهورترین نوازنده ی گیتارِ اسلاید در تاریخ است. گیتار اسلاید (و هر سبکی از نوازندگی گیتار الکتریک) به دنبال تقلید صدای انسان و ادامه و بازسازی آن از طریق ساز است. المن این کار را بهتر از هر گیتاریست دیگری انجام داد.

دوین در گروه خود به نام برادران المن فعالیت می کرد. هرچند یک روز اریک کلپتون اجرای او را دید و از او خواست که بر سر ضبط آلبوم «لیلا و ترانه های عاشقانه ی دیگر» برود. المن با کلپتون نواخت و یکی از بهترین آلبوم های تاریخ موسیقی را خلق کرد. او در اکثر ترک های آلبوم ، از جمله لیلا، نوزاندگی کرد. نوزاندگی المن در لیلا به یکی از مشهورترین اسلایدهای تاریخ موسیقی تبدیل شد.

کلپتون در مصاحبه ای گفته است که پیش از ضبط این آلبوم می دانست که همکاری او با المن به کشف دنیای جدیدی در نوازندگی گیتار منجر خواهد شد. او همچنین می گوید که درباره ی حضور دو گیتاریست در استودیو نگران بود، اما با اخلاق حرفه ای دوین همه چیز خیلی زود حل شد. زندگی دوین المن خیلی زود و در سن ۲۵ سالگی پایان یافت. هرچند سبک نوازندگی او همچنان الهام بخش بسیاری از گیتاریست های جوان است.

ادی ون هیلن

ادی ون هیلن (Eddie Van Halen) به نوازندگی ریف های پیچیده و بی نظیر مشهور است. او همچنین از گیتار به شکلی استفاده کرد که پیش از آن در دنیای موسیقی کمیاب بود. بسیاری از هارمونیک ها و تکسچرهای ون هیلن از نوع نوازندگی او و نحوه ی استفاده اش از پیک گیتار سرچشمه می گیرند.

ادی اکثرا پیک را بین انگشت شصت و انگشت وسط خود می گرفت. به این ترتیب انگشت اشاره برای انجام تکنیک های از جمله فینگر تَپینگ آزاد بود. در پشت تمام این تکینک های پیچیده اما روح موسیقی در جریان بود. نحوه ای از اجرا که موزیکال و حقیقی بود. سبکی از اجرا که موسیقی راک مدرن را دستخوش تغییر کرد.

چاک بری

چاک بِری (Chuck Berry) یکی از بزرگ ترین نوازنده های بلوز است. چاک در جهت مخالف هم دوره ای های خود (که اکثرا نوازندگان جاز بودند) حرکت می کرد. چاک بری آهنگ های ساده ای را اجرا می کرد که پیچیدگی پنهانی داشتند. نوعی از موسیقی که بی آلایش و جسور است و از زندگی طبقه ی فرودست سرچشمه می گیرد.

کیث ریچاردز درباره ی او می گوید: «چاک کم سن تر از بسیاری از نوازندگان بلوز هم دوره ی خود بود. و موسیقی او، بدون اینکه پاپ شود، مردمی تر بود. همه می توانند راک باشند. اما چاک رول را داشت.» تاثیر چاک بری بر گیتار راک و بلوز، این دو سبک را برای همیشه متحول کرد.

بی بی کینگ

بی بی کینگ (B.B. King) یکی از مهم ترین گیتاریست های تمام دوران است. کینگ در میسیسیپی بزرگ شد و از فرهنگ کار در مزرعه و نوازندگان بزرگ بلوز از جمله رابرت جانسون در سبک موسیقی خود الهام گرفت. او نه تنها خواننده ی ماهری بود، بلکه بخشی از وکال را به گیتار خود واگذار می کرد.

بی بی کینگ به استفاده از نت های ساده و در عین حال تکنیک های ماهرانه مشهور است. او نخستین کسی است که تکنیک هایی از جمله ویبراتوی شیمرینگ و بندکردن را به موسیقی بلوز وارد کرد. او در ویدیویی (که پیش از این در لامینور منتشر شده) توضیح می دهدچگونه این تکنیک ها را انجام می دهد و در عین حال می گوید که چگونگی انتخاب نت ها و صداها -برای او- از استفاده از تکنیک های پیچیده مهم تر است.

همین سبک اجرای ساده الهام بخش بسیاری از نوازندگان گیتار بلوز از جمله استیوی ری وان، اریک کلپتون و کیث ریچاردز بود.

بهترین پیانیست های جهان چه کسانی هستند؟