اختلال پوست مرغی (کراتوزیس پیلاریس) باعث بروز برآمدگی های قرمز، کوچک متعددی در اطراف فولیکول های مو بر روی دست ها، ران ها، باسن و گونه ها می شود. به طور کلی درمان مشخصی برای اختلال پوست مرغی وجود نداشته ولی به مرور زمان به طور خود به خود بهبود خواهد یافت. افراد ممکن است این اختلال را همراه با بیماری های پوستی دیگر از اجداد خود به ارث برده باشند. بهبود این بیماری نیاز به درمان و مراقبت طولانی مدت خواهد داشت. اختلال پوست مرغی یا همان اختلال پوست مرغی یکی از مشکلات رایج پوستی است که باعث خشکی، بروز لکه، برآمدگی های ریز پوستی بر روی دست ها، پاها، گونه ها و باسن فرد می شود.این برآمدگی و لکه های پوستی بدون علامت بوده و فرد خارش یا دردی را حس نخواهد کرد.به قدری این اختلال پوستی فراگیر است که بسیاری از افراد آن را به عنوان یکی از حالت های طبیعی پوست در نظر می گیرند. متأسفانه امکان درمان یا پیشگیری دائمی از این اختلال وجود ندارد اما به طور کلی می توان با استفاده از مرطوب کننده ها و کرم ها ظاهر پوست را تا حد قابل توجهی بهبود بخشید.
پوست مرغی یک بیماری شایع پوستی است که سبب ایجاد ریزش های ناگهانی در پوست می شود. این ریزه های کوچک یا جوش ها در واقع سلول های مرده پوست هستند که فولیکول های مو را متصل می کنند.عموما به رنگ قرمز یا قهوه ای هستند. پوست مرغی معمولا بر روی سینه ها، ران ها، گونه ها یا باسن قرار می گیرد.پوست مرغی مسری نیست و معمولا باعث ناراحتی یا خارش نمی شوند. این وضعیت در ماه های زمستان بدتر می شود ،زمانی که پوست تمایل به خشک شدن دارد و همچنین ممکن است در طول بارداری بدتر شود. هیچ درمانی برای این وضعیت بی ضرر و ژنتیکی پوست وجود ندارد، اما راه هایی برای جلوگیری از آن و یا از بدتر شدن آن وجود دارد . معمولا پوست مرغی به طور طبیعی در سن 30 سالگی از بین میرود .
چه کسانی در معرض این بیماری هستند و بیشتر پوست مرغی می شوند؟
پوست مرغی در افرادی است که دارای موارد زیر می باشند.
- پوست خشک
- اگزما
- ایشتیوز
- تب یونجه
- ملانوم
- چاقی
- زنان
- کودکان یا نوجوانان
- سلسله سلتیک
چه چیزی سبب بیماری پوست مرغی میشود؟
علل تیرگی پوست زانوها و آرنج ها چیست؟
علت اصلی این بیماری ناشناخته است. به نظر میرسد این بیماری با اشکال در ساخت بیش از حد کراتین در پوست مرتبط باشد. افراد مبتلا به کراتوزیس پیلاریس یک نقص ژنتیکی مستعد کننده داشته و بقیه اعضای خانواده ی آن ها نیز تحت تاثیر قرار می گیرند. کراتوزیس پیلاریس میتواند به همراه ایکتیوزیس ولگاریس، پوست خشک، آلرژی تنفسی فصلی (تب یونجه)، رینیت (التهاب مخاط بینی)، آسم، اگزما و درماتیت آتوپیک خود را نشان دهد.
برآمدگی های کراتوزیس پیلاریس به نظر می رسد که در اثر تجمع مقادیر اضافی کراتین که از لایه ی سطحی پوست در فولیکول های موی فرد منشا می گیرند به وجود آمده باشند. اگر پوست زیر میکروسکوپ مورد بررسی قرار بگیرد، یک ضخیم شدگی خفیف و سوراخ هایی در فولیکول مو مشاهده می شود. لایه ی فوقانی پوست ممکن است دارای گشاد شدگی عروق سطحی باشد که سبب ایجاد پوستی قرمز و یا ظاهر گُر گرفته می شود.
معمولا بیماران کراتوزیس پیلاریس با بثورات پراکنده و خفیف خیلی کوچک قرمز یا برآمدگی های تیره مشخص می شوند. ناحیه درگیر ممکن است ظاهری طبیعی یا کاغذ مانند داشته باشد. بعضی از برآمدگی ها ممکن است کمی قرمز باشند، حتی ممکن است هاله ای قرمز داشته باشند که به معنی التهاب است.
گاهی اوقات امکان دارد موهای کوچک در زیر برآمدگی ها وجود داشته باشند. بیماران ممکن است از پوست زبر و ظاهر نامرتب و بد پوستشان در اثر عوارض بیماری ناراضی باشند. گونه ها ممکن است صورتی، قرمز، گرگرفته و حتی ظاهری با پوست پوست های کوچک داشته باشند.
شیوع اختلال پوست مرغی
هر فردی در هر سنی ممکن است دچار این اختلال شود. اما شیوع آن در کودکان، نوجوانان و جوانان بسیار بیشتر از دیگر افراد است. میزان ابتلای خانم ها نیز نسبت به مردان بسیار بیشتر بوده و سن شروع تغییر ظاهر پوست و پوست مرغی شدن معمولاً بعد از 10 سالگی بوده و با رسیدن به سن بلوغ شدت خواهد گرفت. اختلال پوست مرغی بیشتر در افراد دارای پوست خشک و مبتلا به درماتیت آتوپیک اتفاق می افتد. این اختلال در بیماران مبتلا به درماتیت آتوپیک، بیماران مبتلا به خشکی پوست یا دیگر سندرم های پوستی نادر شایع تر از دیگر افراد است.
