به گزارش سایت خبری ساعد نیوز، لوس شدن کودک به یکی از دغدغه های حوزه تربیت در خانواده ها تبدیل شده است که هر روز نیز در جامعه ما این معضل رو به افزایش است. روان شناسان اعتقاد دارند که لوس بودن و یا لوس شدن کودک یک اختلال رفتاری است که در نتیجه آن کودک نمی تواند به درستی با هم سن و سالان و یا بزرگترهای خود رفتار نموده و تعامل برقرار کند. اگر بخواهیم در مورد علل اصلی لوس شدن کودکان صحبت کنیم باید گفت که یکی از مهم ترین دلایل لوسی کودکان رفتار ضعیف و غیر قاطع والدین می باشد. در واقع این به آن معنا نیست که والدین باید خشن باشند اما والدینی که در برابر تمامی خواسته های کودک سر تعظیم فرود می آورند و به خیال خود دارند به آن ها محبت می کنند علت اصلی لوس شدن فرزند خود هستند.
می شود گفت اگر کودک احساس کند که با گریه و زاری و رفتاری این چنینی می تواند شرایط و جو را به نفع خود تغییر دهد این به یک عادت بد در او تبدیل شده که در تمام زمان ها و هر گاه که کودک خواسته ای داشته باشد به اجرا در می آید و در این بین این والدین هستند که با رفتار خود می توانند موجب لوس شدن کودک شده و یا جلوی این امر را برای همیشه بگیرند. علت مهم دیگر در لوسی کودک را می توان تناقض در رفتار های والدین و بزرگتر ها دانست مثلا اگر کودکی یکبار با گریه و زاری نتوانست به خواسته اش برسد اما حس کند که والدین او در مقابل گریه و زاری او رفتار و واکنشی متفاوت از خود نشان می دهند در دفعه بعد روش جدیدی را برای در خواست نامعقول خود انتخاب می کند مثل فریاد زدن و یا جیغ کشیدن لذا پدر و مادر و به طور کلی بزرگترها باید در مقابل رفتارهای کودک واکنشی تقریبا مشابه و هماهنگ از خود نشان دهند.
چرا رفتار بچه لوس باید اصلاح و تربیت شود؟
کاملا قابل درک است که شما به عنوان والدین دوست دارید همه دنیا مال فرزندتان باشد. اما باید یک چیز را بدانید، این به ضرر شما و البته فرزندتان است.
اگر فرزندتان را لوس کرده اید، همین امروز دست بردارید. در غیر این صورت:
- کودک نسبت به همه کس در اطرافش بی احترام می شود.
- در شروع و ادامه رابطه دچار مشکل خواهد شد.
- وقتی کودک بزرگ می شود، بسیاری از دوستانش را از دست خواهد داد.
- بچه های لوس، تنبل می شوند.
- مصرف گرایی در این کودکان بیش از حد است.
- بسیاری از کودکان لوس به بزرگسالانی بی مسئولیت تبدیل می شوند.
- این کودکان نمی توانند کار گروهی انجام دهند.
- آسیب های اجتماعی زیادی به خود و جامعه وارد می کند و ممکن است دچار مشکلات حقوقی عواقب رفتارش شود.
- به زودی تبدیل به یک نوجوان و بعدها جوان طلبکار از دنیا و به خصوص شما می شود.
- او از شما و هیچ کس دیگر قدردانی نخواهد کرد، بلکه همیشه معتقد است به حقش نرسیده است.
- هیچ کس او را دوست ندارد. چون هیچ کس یک بچه لوس و بعدا یک بزرگسال لوس را دوست ندارد.
طرز برخورد با کودک لوس و ننر:
هماهنگی در تربیت کلید مشکل است:
همه (شامل اطرافیان و اعضای فامیل) باید از قانون، حد و مرز و انتظارات شما مطلع باشند. زمانی که همه اطرافیان کودک به یک شکل با او رفتار کنند، موفقیت و تغییر رفتار زودتر حاصل می شود.
قانون «وقتی … –>> آن وقت …» را اجرا کنید:
این قانون به فرزندتان گزینه و اختیار می دهد. شما سر او فریاد نزده اید. ناراحت نیستید. فقط به او گزینه ای برای انتخاب کردن داده اید. «وقتی تمیز کردن اتاقت را تمام کردی، آن وقت می توانی شکلات بخوری.»، «وقتی تمرین هایت را حل کردی، آن وقت می توانی با تبلت بازی کنی.»
حتی اگر این گزینه های محدود به نظر می رسند، اما به هر حال شما به فرزندتان اجازه داده اید ادامه رفتارش را انتخاب کند.
از خرید چیزهای غیرضروری برای فرزندتان دست بکشید:
شاید فرزندتان همیشه بیرون از خانه چیزی می خواهد که برایش بخرید. از خرید وسایل غیر ضروری به خاطر آنکه بامزه، تخفیف خورده، آموزشی یا زیبا هستند، دست بکشید.
به هر حال، فرزندتان به این وسیله نیازی ندارد. از خودتان بپرسید، آیا واقعا باید بخرید و آیا با خریدش به او این پیام را می دهید که شما باید همه چیز برایش بخرید؟
اگر دست از خرید مداوم تمام خواسته هایش بکشید، او قدر آن چیزهایی که برایش می خرید را بیشتر خواهد دانست.
او را کارآفرین تربیت کنید:
بچه هایی که همیشه مقدار مشخصی پول تو جیبی می گیرند، کارمند تربیت می شوند. این بچه ها همیشه باید چیزی را دریافت کنند، فارغ از آنکه خودشان چقدر کار کرده اند.
در عوض، او را کارآفرین تربیت کنید. او باید یاد بگیرید که چطور پول دربیاورد. برای مثال، با بهبود رفتار و کمک در خانه می تواند پول توجیبی بیشتری داشته باشد یا با تنبلی و بی مسئولیت بودن بخشی از حقوق خود را از دست خواهد داد.
به او بخشیدن را آموزش دهید:
اگر فرزندتان یک اسباب بازی نو می خواهد، گاهی بهتر است یکی از اسباب بازی های قدیمی خود را به یک نفر دیگر ببخشد (نه یک اسباب بازی شکسته و خراب).
با او بازی کنید:
بچه ها بیشتر از آنکه به اسباب بازی و تبلت نیاز داشته باشند، به حضور شما نیاز دارند. برای وقت گذرانی کنار فرزندتان زمان بگذارید. اگر رفتار بدی از کودک لوس خود می بینید، با او حرف بزنید و رفتار درست را به او آموزش دهید. با او زمان هایی پر از شادی و لذت داشته باشید.
رابطه شما با فرزندتان باید آنقدر قوی باشد که محرومیت از لبخندتان برای او بزرگترین تنبیه باشد. در این صورت، آرامش در خانه برقرار می شود و هیچ وقت نیازی به فریاد زدن نیست. یک نگاه خشم آلود کافی است! بازی کردن این ارتباط عمیق را بین شما و فرزندتان ایجاد می کند.
تهدید توخالی نکنید:
اگر مجازاتی برای یک رفتار تعیین شده آن را اجرا کنید. مهم نیست وسط مهمانی هستید یا خانه مادربزرگ یا در یک فروشگاه. مجازات باید اجرا شود. اینجاست که به شما توصیه می کنیم برای اعلام یک تنبیه به فرزندتان خوب فکر کنید. مجازاتی را تعیین کنید که قابلیت اجرایی داشته باشید. مطمئن باشید که این مجازات در هر جایی و هر لحظه ای قابل اجراست.
اجازه ندهید دیگران شما را از آن منصرف کنند. برای دیگران مشخص کنید که این تنبیه برای اصلاح رفتار فرزندتان لازم است.
برای ناامیدی و عصبانی شدن فرزندتان از او عذرخواهی نکنید:
اگر عادت دارید حتی برای برفی که از آسمان می آید یا نور خورشیدی که از شیشه خودرو به چشمان فرزندتان می تابد، از او عذرخواهی کنید به زودی یک بچه لوس خواهید داشت.
زندگی سختی دارد و همه ما گاهی با تامین نشدن خواسته هایمان روبه رو می شویم.
«می دانم از اینکه نمی شود پارک برویم ناراحتی. اما امروز وقت نداریم. یک روز دیگر می رویم.»
«بله اینها چکمه های خیلی قشنگی هستند. اما مگر تو یک چکمه نو در کمدت نداری؟»
«این اسباب بازی قشنگ است، اما ما دیروز یک عروسک خریدیم. این اسباب بازی را برای تولدت می خرم.»
به یاد داشته باشید که اگر به فرزندتان قولی داده اید و حالا به خاطر یک مشکل نمی توانید قولتان را عملی کنید، در این صورت باید عذرخواهی کنید و درصدد جبران برآیید.
نسبت به گریه ها و رفتارهای بد او بی تفاوت باشید:
معمولا سلاح یک کودک ننر جیغ و گریه هایش است. پاهایش را زمین می زند، خودش را روی زمین غلت می دهد و همه چیزهای اطرافش را پرت می کند.
مهم نیست!
واقعا تا زمانی که خطری سلامتش را تهدید نمی کند، مهم نیست برای رسیدن به خواسته هایش چه رفتاری از خودش نشان می دهد.
مهم نیست این رفتار را کجا و جلوی چه کسی انجام می دهد. در پاساژ؟ در خانه اقوام؟ در مهدکودک؟ مهم نیست!
به این فکر نکنید که با باج دادن برای حفظ آبرو در جمع او را ساکت کنید.
بی تفاوت باشید. تا زمانی که رفتار بد دارد، از ارتباط چشمی با او خودداری کنید. به کارهای خودتان ادامه دهید گویی که او نیست و او را نمی بینید. این طوفان خیلی زود تمام می شود.
به فرزندتان هنر صبوری را آموزش دهید:
برآورده کردن آنی تمام خواسته ها از فرزندتان یک کودک لوس می سازد. اگر چیزی می خواهد، به او بگویید که مدت زمانی صبر کند. مدت زمان صبر کردن در هر سنی متفاوت است.
هر چه سن کودک بیشتر باشد، مدت بیشتری را می تواند صبر کند.
یک کودک 3 ساله فقط 2 تا 3 دقیقه می تواند صبر کند.
مثلا اگر می خواهد یک شکلات از طبقات بالای یخچال به او بدهید، به او بگویید صبر کن تا این لیوان را بشویم بعد شکلات می دهم.
اما یک نوجوان می تواند چند هفته یا ماه هم برای رسیدن به خواسته اش صبر کند.
اگر آن چکمه های زیبا را می خواهد، بگویید می توانی صبر کنی تا پول تو جیبی هایت به اندازه پول این چکمه بشود یا می توانی صبر کنی تا وارد فصل حراج شوند.
چگونه از لوس شدن بچه جلوگیری کنیم؟
اگر هنوز بچه شما لوس نشده و به دنبال آن هستید که جلوی این خصلت را در او بگیرید:
- به قوانین و مرزهایی که می گذارید، پایبند باشید.
- به او مسئولیت های مناسب سنش در خانه بدهید. هر کسی در خانه وظیفه ای دارد.
- اجازه دهید گاهی ناامیدی را حس کند. زندگی پر از بالا و پایین است، شما نمی توانید همیشه او را نجات دهید.
- به بعضی از خواسته هایش نه بگویید.
- به همه خواسته هایش نه نگویید! در غیر این صورت، او با خودش می گویید من که همیشه نه می شنوم، پس هر طور می خواهم رفتار خواهم کرد.
- در صورت شکستن یک قانون، مجازات تعیین شده را اجرا کنید. به او هزاران شانس بی انتها برای سوءاستفاده از شما ندهید.
- باج ندهید. برای تمام شدن رفتارهای بد در جمع و نزد عموم، به او جایزه ندهید.
