چگونه در ارز دیجیتال سرمایه گذاری کنیم؟

به گزارش سایت خبری ساعد نیوز، این روزها مدام از ارزهای دیجیتالی صحبت می شود. اما با وجود شهرتی که پیدا کرده اند هنوز هم عده زیادی از افراد دقیقا نمی دانند که منظور از ارز دیجیتال چیست و این ارزها دقیقا چه کاربردی در دنیای امروز دارند. ارزهای دیجیتالی در حقیقت ارزهایی هستند که با پروتکل های رمزگذاری شده طراحی می شوند و هدف شان کاهش تقلب و ممانعت از جعل و کلاه برداری ارزی است.

مهم ترین ویژگی ارز دیجیتال در غیرمتمرکز بودن آن است. یعنی هیچ نهاد، سازمان یا دولت خاصی، آن را تحت نظارت و کنترل خود ندارد. در نتیجه، دیگر خبری از دخالت دولت ها در مدیریت و پیشبرد پروژه های موجود در شبکه بلاک چین نیست. شبکه بلاک چین، شبکه ای وسیع و گسترده است که ارزهای دیجیتالی در بستر آن تبادل می شوند. استفاده از انواع ارز دیجیتال برای تراکنش های مالی مختلف از نقاط گوناگون دنیا مقدور است. برای انجام هرگونه تراکنش با ارز دیجیتالی در بستری گسترده نیاز به کلید های عمومی و خصوصی وجود دارد. این کلیدها، امنیت فعالیت با رمزارزهای دیجیتالی را بالا می برند. در واقع، عملیات تراکنش با ارزهای دیجیتال به کمک فرایندهای رمزگذاری مسیر تراکنش انجام می شود. در روش های قبلی که نسبت به تراکنش با ارزهای دیجیتال و بلاک چین، سنتی محسوب می شوند، مبلغ زیادی به عنوان کارمزد در جابجایی ارزها و معاملات از سوی موسسات مالی واسطه و بانک ها دریافت می شود. اما انجام فعالیت های گوناگون با انواع ارز دیجیتال دیگر چنین مشکلی ندارد. یعنی به ازای مبلغ بسیار اندکی از کارمزد، امکان تراکنش های مالی وجود دارد.

در ادامه بیشتر با این نوع پول ها آشنا می شویم و راه هایی برای ورود به ارزدیجیتال ارائه خواهیم کرد.

بلاک چین جیست؟

بلاک چین بستری است که به افراد این اجازه را می دهد که ارزرمزنگاری شده ی خود را ارسال و دریافت کنند. بلاک چین به معنی زنجیره ای از بلوک هاست. هر بلوک قابلیت این را دارد که اطلاعاتی را در خود ذخیره کند. این بلاک ها در نهایت مثل حلقه های یک زنجیر به هم متصل می شوند و رشته ای از اطلاعات را به وجود می آورند. این فناوری هیچ مالکی ندارد و اعضای شبکه آن را اداره می کنند. به بیان دیگر می توان گفت بلاک چین غیر متمرکز است و همه به داده های آن دسترسی دارند. این موضوع موجب افزایش اعتماد کاربران ارزهای دیجیتال به این فناوری شده است. علاوه بر این غیرمتمرکز بودن به نوعی باعث ایجاد برابری و مساوات نیز می شود به طوری که هر کس در بلاک چین فعال باشد قادر به مشارکت در سیستم آن نیز هست. در بلاک چین ارزدیجیتال بیت کوین که در ادامه به آن می پردازیم هر بلاک یک مگابایت فضا برای ذخیره ی اطلاعات دارد. اطلاعات ثبت شده در بلاک ها برای همه قابل مشاهده است و این شفافیت را به دنبال می آورد.

ارزهای رمزنگاری شده چگونه ایجاد شدند؟

پیدایش بیت کوین در سال 2009 سرآغازی بود برای ورود به ارزدیجیتال و داستان پرپیچ و خم آن. خالق بیت کوین فرد ناشناسی است که کسی او را ندیده است. ساتوشی ناکاموتو اسمی است که این شخص برای خود برگزیده و تاکنون هیچ هویتی برای آن تایید نشده است. او توانسته بود با نوشتن برنامه ی بیت کوین ساختار بی نقصی را معرفی کند که مراودات مالی بین المللی را تحت تاثیر قرار دهد. این ارزدیجیتال که ماهیتی غیر متمرکز داشت مشکل اعتماد کردن به شخص ثالث را از بین برد. مسئله ی اعتماد در هر زمینه ای همواره برای انسان ها مشکل ساز بوده است. رفته رفته ارزهای دیجیتال جدیدی نیز در این بازار ظهور کردند و هرکدام دغدغه ای داشتند برای ایجاد یک سیستمی مالی بهتر. مثلا اتریوم خود را بستری برای اجرای برنامه های مختلف و قراردادهای هوشمند معرفی کرد وریپل با نگاه خوشبینانه نسبت به بانک ها، بر روی تجدید ساختار ارتباطات بین بانکی و ارائه سیستم پرداختی پرسرعت و کم هزینه متمرکز شد. این گونه بود که افراد بیشتری جذب این پروژه های هدفمند شدند و از ورود به ارزدیجیتال منفعت بردند.

ارزهای دیجیتال چرا محبوب شدند؟

ورود به ارزدیجیتال به خاطر بازار پر نوسانی که دارند عده ی زیادی را به سودهای کلان رساند و همین موضوع محبوبیت زیادی به وجود آورد. فناوری به کار رفته در این ارزها بر مبنای ریاضیات است و همین موضوع امکان تقلب را از افراد می گیرد. علاوه بر این کنار گذاشتن واسطه ها و جنبه ی آزادی خواهانه ی این ارزها مردم بدبین به سیستم مالی سنتی را به سمت خود جذب کرد.

نحوه ی ورورد به ارزدیجیتال و دنیای آن

برخی ارزهای دیجیتال مانند بیت کوین قابل استخراج هستند و می توان آن هارا طی فرآیند استخراج به دست آورد. برخی دیگر این قابلیت را ندارند و می توان برای خرید آن ها از طریق صرافی های معتبر ارزهای دیجیتال مانند بایننس اقدام کرد. نکته ی مهم این است که باید برای ذخیره و انتقال ارزهای رمزنگاری شده از کیف پول های مخصوص این کار استفاده کرد. کیف پول ها در سه دسته ی سخت افزاری و نرم افزاری و کاغذی دسته بندی می شوند. هر کیف پول یک کلید عمومی و یک کلید خصوصی دارد. کلید خصوصی مانند رمزعبور است و نباید کسی جز شما از آن اطلاع داشته باشد. کلید عمومی همان آدرس کیف پول شماست و مانند شماره حساب عمل می کند. افراد دیگر با داشتن کلید عمومی کیف پول شما می توانند رمزارزی را برای شما بفرستند.