درمان‌های کورتونی درماتیت آتوپیک چیست؟

درماتیت آتوپیک یک بیماری التهابی خارش دار شایع و مزمن پوست است که تاثیر عمیقی بر کیفیت زندگی بیماران می گذارد. وجود ضایعات پوستی که خارش شدیدی دارند نه فقط خواب بلکه فعالیت های روزمره و عملکرد اجتماعی بیمار را نیز مختل می کند و از طرف دیگر هزینه های قابل توجهی برای بیمار، خانواده و اجتماع به دنبال دارد. اگرچه درماتیت آتوپیک در موارد خفیف با استفاده از مرطوب کننده ها ، کورتیکواسترئیدهای موضعی و آنتی هیستامین های خوراکی قابل کنترل است اما در موارد متوسط تا شدید اغلب به داروهای ساپرس کننده سیستم ایمنی مانند سیکلوسپورین، آزاتیوپرین و کورتون های سیستمیک نیاز پیدا می شود که عوارض جانبی فراوانی را در پی خواهد داشت. همین مساله باعث شده که بیماران تمایل زیادی به استفاده از درمان های مکمل و جایگزین داشته باشند. در طب سنتی ایرانی چندین بیماری با علایم مشابه درماتیت آتوپیک مطرح شده اند که درمان مشترک همه آن ها ماءالجبن افتیمونی است.

درمان های کورتونی درماتیت آتوپیک

داروهای کورتونی موضعی قطعاً اثر مثبتی در درمان بیماری دارند. مقالات هنوز نوع خاصی را مشخص نکرده اند. درضمن هیچ مقاله هنوز ثابت نکرده است که مصرف دوبار در روز کورتون ها اثری بیشتر از یکبار در روز داشته باشد. مصرف درست و با دوز صحیح کورتون های موضعی هیچ عارضه جانبی برای پوست ندارد.

آنتی بیوتیک ها و درمان درماتیت آتوپیک

مصرف آنتی هیستامین ها در افراد مختلف اثرات متفاوتی دارد ولی در کل اثر مثبتی در درمان درماتیت اتوپیک دارد.

نقش کرم تاکرولیموس(Tacrolimus) در درمان درماتیت آتوپیک

کرم تاکرولیموس موضعی اثر بسیار خوبی در درمان موارد متوسط تا شدید دارد. نوع ۱٪ این کرم اثری مشابه کورتون های قوی دارد. سوزش مختصر بعد از استفاده در حدود نیمی از بیماران مشاهده می شود ولی به ندرت آنقدر شدید است که باعث قطع مصرف دارو شود. اغلب بررسی های انجام شده بر روی این دارو توسط شرکت تولید کننده حمایت شده است. بهتر است که این دارو به عنوان خط دوم درمانی در نظر گرفته شود.

نقش کرم پیمکرولیموس (Pimecrolimus) در درمان درماتیت آتوپیک

کرم پیمکرولیموس از درمان هایی است که در درمان نوع متوسط تا شدید بیماری به کار رفته است. این دارو نازکی پوست نمی دهد. در بررسی های انجام شده اثر آن از کورتون قوی کمتر است.

تاثیر رژیم غذایی در درماتیت آتوپیک

شواهد کافی در مورد اینکه رژیم غذایی تاثیری در سیر این بیماری دارد وجود ندارد. بیشترین رژیم های استفاده شده رژیم های فاقد شیر و تخم مرغ بوده است.

درمان فوق العاده لک و پیس با طب سنتی و دارو های گیاهی

رعایت مواردی برای کنترل و درمان درماتیت آتوپیک

در مورد house dust mite بررسی های انجام شده نمونه های کمی داشته است به همین دلیل تفسیر آنها مشکل است. در حال حاضر توصیه می شود که از روبالشی و ملحفه مقاوم به آلرژن استفاده شود و اتاق بیماران هر روز جارو برقی شود.اگرچه اغلب مادران از پودرهای فاقد آنزیم برای شستشوی لباس کودکانشان استفاده می کنند ولی شواهد علمی برای تائید اینکه پودرهای حاوی آنزیم باعث تشدید بیماری می شود وجود ندارد.شواهدی دال بر اینکه استفاده از نرم کننده در ماشین لباس شویی باعث بهبود بیماری می شود نیز وجود ندارد. بررسی ها نشان داده است که زبری لباس بیشتر از جنس لباس (طبیعی یا مصنوعی) در تحریک بیماری موثر است بدین معنی که لباس نخی و پلی استر با زبری یکسان اثر مشابهی در پوست این بیماران دارند.کودکانی که پوشک های حاوی مواد جاذب استفاده می کنند به درماتیت کمتری در این ناحیه مبتلا می شوند. درمان های روانشناسی مثل کنترل عادت خارش اثر مهمی به عنوان درمان جانبی در کنار درمان های دارویی برای درماتیت آتوپیک دارند.

عوامل خطر در ایجاد اگزما چیست؟

عامل اصلی ابتلا به درماتیت آتوپیک سابقه شخصی یا خانوادگی اگزما، آلرژی، تب یونجه یا آسم است.عوارض درماتیت آتوپیک (اگزما) ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• آسم و تب یونجه
• خارش مزمن و پوسته پوسته شدن پوست: که به دنبال آن پوست ضخیم شده و تغییر رنگ می دهد و حالت چرم پیدا می کند و به مرور بیماری پوستی نورودرمتیت (Lichen Simplex Chronicus) را ایجاد می کند.
• عفونت پوست: خارش مداوم موجب آسیب به پوست شده و باعث ایجاد زخم های باز و ترک خوردگی پوست می شود و به دنبال آن خطر عفونت ناشی از باکتری ها و ویروس ها، از جمله ویروس هرپس سیمپلکس را افزایش می دهد.
• درماتیت تحریک کننده دست: به ویژه در افرادی که کارشان مستلزم آن است که دست ها اغلب مرطوب و در معرض صابون های خشک، مواد شوینده و ضد عفونی کننده قرار گیرد، دیده می شود.
• درماتیت تماسی آلرژیک: این بیماری در افراد مبتلا به درماتیت آتوپیک رایج است.
• مشکلات خواب: چرخه خارش-خراش می تواند کیفیت خواب را کم کند.