بیشتر مبتلایان به HSV نمی دانند که این بیماری را دارند زیرا هیچ علامت و نشانه ای ندارند یا به دلیلی علائم و نشانه های آنها بسیار خفیف است.در صورت وجود تبخال تناسلی ، علائم ممکن است حدود دو تا 12 روز پس از قرار گرفتن در معرض ویروس شروع شود. اگر علائم تبخال تناسلی را تجربه کرده اید ، ممکن است شامل موارد زیر باشد:درد یا خارش: ممکن است تا زمانی که عفونت پاک شود ، درد و حساسیت را در ناحیه تناسلی خود تجربه کنید.برجستگی های قرمز کوچک یا تاول های سفید ریز: این موارد ممکن است چند روز تا چند هفته پس از عفونت ظاهر شود.
زخم ها : تاول های کوچک در ناحیه تناسلی و مقعد بر روی باسن یا در بالای ران ها، این تاول ها ممکن است در طی یک یا دو روز بترکند و زخم های کوچک و قرمز رنگی را برجای بگذارند که می توانند بسیار دردناک باشند. درد در هنگام ادرار کردن که ناشی از ریختن ادرار بر روی زخم ها استدر حین شیوع اولیه ، ممکن است علائم و نشانه هایی مانند آنفلوانزا، گره های لنفاوی متورم در کشاله ران ، سردرد ، درد عضلانی و تب داشته باشید.کاندوم می تواند به جلوگیری از شیوع عفونت "تبخال تناسلی" کمک کند
علت تبخال تناسلی
تبخال تناسلی یا هرپس تناسلی یک عفونت ویروسی است که از طریق نوعی ویروس با نام هرپس سیمپلکس (HSV) به وجود می آید. این ویروس با ویروس عامل زگیل های تناسلی کاملا متفاوت است و به دو نوع زیر تقسیم بندی می شود:
- ویروس هرپس نوع اول (HSV-1)
- ویروس هرپس نوع دوم (HSV-2)
ویروس هرپس نوع اول منجر به ایجاد تبخال معمولی در اطراف دهان و لب ها می شود. تبخال تناسلی در اثر ویروس هرپس نوع دوم به وجود می آید و بر اثر برقراری رابطه ی جنسی با فرد آلوده منتقل می گردد. این نوع تبخال ها با ظاهری شبیه به تبخال های معمولی به شکل یک زخم دردناک و عفونی که داخل آن پر از مایع است در بدن شخص ظاهر می شوند.
بر اساس نوع رفتار های جنسی افراد تبخال تناسلی در اطراف دهان، ناحیه ی تناسلی یا اطراف مقعد و باسن به وجود می آید. این بیماری میتواند پس از مدتی کوتاهی به طور کامل بهبود یابد و هیچ علامت خاصی نداشته باشد ولی از آنجایی که بدن فرد تا پایان عمر ناقل این ویروس می باشد همیشه امکان عود مجدد آن و انتقال به شریک جنسی وجود دارد.
تفاوت در محل علائم:
زخم ها می تواند در جایی ظاهر شوند که عفونت وارد بدن شما شود. می توانید عفونت را با لمس یک تبخال و سپس مالش یا خراش دادن قسمت دیگری از بدن ، از جمله چشمان خود پخش کنید.زنان و مردان می توانند زخمهایی در این زمینه ایجاد کنند:
- ران ها
- مقعد
- دهان
- اوره (لوله ای که اجازه می دهد ادرار از مثانه به بیرون تخلیه شود)
تبخال تناسلی چیست؟
تبخال تناسلی
تب خال تناسلی درمان ندارد، ولی با کمک داروهای ضد ویروس و مراقبت های بهداشتی می توانید آن را کنترل کنید.
داروهای ضد ویروس
چند داروی ضد ویروس برای حل این مشکل استفاده می شوند: آسیکلوویر، فامسیکلوویر و والاسیکلوویر. این داروها بیشتر به صورت خوراکی مصرف می شوند. البته آسیکلوویر قدیمی ترین و ارزان ترین داروی ضد ویروس است. تعداد دفعات مصرف آسیکلوویر بیشتر از فمسیکلوویر و والاسیکلوویر است.
رژیم درمانی
مقدار مصرف و طول دوره ی درمان به زمان بروز اولین علائم و عود آن بستگی دارد:
اولین ابتلا به هرپس
اگر برای اولین بار دچار تبخال تناسلی شده اید، دوره ی درمان شما حدود ۷ تا ۱۰روز است و معمولاً داروهای ضد ویروس خوراکی برایتان تجویز خواهد شد.
درمان اپیزودیک (حمله ای)
در این نوع درمان، بیمار داروهای ضد ویروس را فقط زمانی مصرف می کند که نشانه ها و پیش علامت های تبخال بروز یابند. ممکن است درمان اپیزودیک به افرادی توصیه شود که کمتر از ۶ ماه در سال دچار تبخال می شوند. متأسفانه، درمان اپیزودیک، تعداد حمله های ویروس تبخال را کاهش نمی دهد. مزیت این نوع درمان، کاهش زمان و شدت بیماری است.
اثرگذاری این درمان هنگامی بیشتر می شود که کمتر از ۷۲ ساعت پس از شروع اولین نشانه ها، آغاز شود. بنابراین، اگر سابقه ی تب خال تناسلی دارید، بهتر است داروهای ضد ویروس خود را همیشه در دسترس خود نگه دارید. به این ترتیب می توانید با بروز نخستین نشانه های عود تبخال (درد، سوزش، یا مشاهده ی اولین نشانه های زخم)، مصرف دارو را آغاز کنید.
درمان سرکوبگرانه
در درمان سرکوبگرانه، بیمار هر روز مقدار کمی دارو مصرف می کند تا از بروز تبخال جلوگیری کند. این درمان علاوه بر اینکه تواتر و طول حمله ها را کاهش می دهد، احتمال انتقال ویروس تبخال (HSV) به شریک جنسی را کم می کند.معمولاً پزشکان درمان سرکوبگرانه را در موارد زیر توصیه می کنند:
فردی سالانه ۶ بار یا بیشتر به تبخال دچار شود. افرادی که سیستم دفاعی آنان بر اثر ویروس نقص ایمنی (HIV)، مصرف داروهای مهارکننده ی سیستم ایمنی و عوامل دیگر ضعیف شده است.بیمارانی که شریک جنسی آنان تا کنون به تب خال تناسلی دچار نشده یا پادتن ضد ویروس هرپس نوع ۱ یا ۲ در آزمایش خون آنان مشاهده نمی شود.یک پژوهش نشان می دهد درمان سرکوبگرانه با والاسیکلوویر، احتمال انتقال ویروس را تا ۵۰ درصد کاهش می دهد.طول دوره ی درمان سرکوبگرانه هنوز نامشخص است. برخی متخصصان پیشنهاد می کنند که به مدت چند روز درمان سرکوبگرانه را متوقف کنید، اگر تبخال دوباره عود کرد، آن را از سر بگیرید.
بدون نیاز به درمان
درمان تبخال تناسلی راجعه، ضروری نیست. به ویژه اگر علائم بیماری گاه گاه بروز یابند و خفیف باشند. همچنین، افرادی که رابطه ی جنسی ندارند و احتمال انتقال تبخال در آنان مطرح نیست، ضرورتی ندارد دارو مصرف کنند.
بیشترین خطر انتقال عفونت ویروس، زمانی است که نشانه های عفونت فعال است، اما این مسئله احتمال انتشار ویروس را در زمانی که تاول و زخم ها وجود ندارند، رد نمی کند.محققان، میزان انتقال بیماری در زوج های غیر همجنسی را که یکی از آنها برای اولین بار درگیر عفونت شده بود، بررسی کردند. پژوهش آنان نشان داد در بازه ی زمانی بیش از یک سال، در ۱۰ درصد موارد، شریک جنسی به ویروس آلوده می شود. در ۷۰ درصد موارد نیز عفونت در زمانی منتقل می شود که هیچ گونه علائمی وجود ندارد. همچنین، استفاده از کاندوم و داروهای مهارکننده ی ضدویروس، احتمال انتقال عفونت به شریک جنسی را کاهش می دهد
