به گزارش پایگاه خبری-تحلیلی ساعدنیوز به نقل از برترین ها، هوشنگ گلمکانی منتقد و روزنامه نگار حوزه سینما در صفحه اینستاگرام خود نوشت: این روزها نمی دانم چرا چند بار یاد ماجرایی افتادم مربوط به ۴۵ سال پیش، زمانی که مدتی از دستگیری داریوش گذشته و او ممنوع الکار بود. این ماجرا با انواع خبرها و شایعاتی درباره ماهیت سیاسی دستگیری (همراه با حبس ایرج جنتی عطایی و شهیار قنبری) آمیخته بود و منابع رسمی تلاش می کردند آن را با موضوع اعتیاد و مواد مخدر هم ربط بدهند.
به هر حال داریوش حدود هفت ماه زندانی و مدتی بیش تر ممنوع الکار بود . آن وقت ها هم «مجرمان سیاسی» را می آوردند پای مصاحبه تلویزیونی تا اظهار ندامت کنند، اما در مورد داریوش «ابتکار» به خرج دادند و اظهار ندامت او را تبدیل به اجرای زنده یک ترانه در ستایش شاه کردند که ایرج جنتی عطایی با غنوان «رسول رستاخیز» سروده بود و آهنگ ساخته بابک بیات را منصور ایران نژاد با پیانو می نواخت.

فردای آن روز فهمیدم که اشتباه نکرده ام و ترتیب دهندگان این نمایش هم پیام را گرفته اند و در حالی که قاعدتا قرار بود پس از این «اظهار ندامت» از او رفع ممنوعیت شود، برای تنبیه این شیرین کاری، ممنوعیت فعالیت داریوش چند ماه دیگر ادامه پیدا کرد.
حالا اصلا نمی دانم ربط آن ماجرا با اوضاع امروز ما چیست، اما سر تکان دادن های داریوش در آن اجرای تحمیلی را فراموش نمی کنم.
چند تصویر از داریوش اقبالی در جوانی













































