به گزارش سایت خبری ساعد نیوز، ماه گرفتگی (Birthmarks) یا خال مادرزادی، لکه های قرمز، قهوه ای، بنفش و یا آبی رنگی هستند که معمولا روی صورت و یا بدن نوزادان دیده می شود و آن ها را تا آخر عمر همراهی می کنند.
لکه های ماه گرفتگی بعد از تولد ممکن است به مرور کم رنگ، محو، پررنگ یا بزرگ شوند. این لکه ها انواع مختلفی دارند، آن ها را در رنگ های مختلف تشخیص می دهیم و از لحاظ بافتی ممکن است صاف یا برآمده باشند. تقریبا تمام لکه های مادرزادی از این قبیل بی خطر ند و دردی ندارند اما اگر شما یا فرزندتان از این لک ها دارید خوب است با متخصص پوست مشاوره ای داشته باشید تا از وضعیت آن اطمینان کامل کسب کنید.
بعضی از لک ها ناشی از ازدیاد رنگدانه های پوستی هستند و گروهی دیگر، از رگ های خونی در هم تنیده منشا گرفته اند. هنوز مشخص نیست چرا برخی بچه ها این لک ها را دارند و چرا خیلی ها آن را ندارند.
علت ماه گرفتگی کودکان چیست؟
بیشتر پدرمادر ها با دیدن این لک ها روی پوست فرزندان شان نگران می شوند که مبادا خطری فرزندشان را تهدید کند. باید گفت اکثر این لکه ها بی خطرند و نیازی به درمان ندارند و با گذشت زمان خود به خود برطرف می شوند. گروهی دیگر از این لک ها را می توان به کمک جراحی از بین برد یا به کمک روش لیزردرمانی محو کرد.
اما این روش های درمانی دردناکند و ممکن است نتیجه موفقی نداشته باشند. به همین دلیل است که اکثر این لک ها درمان نمی شوند. گروه کوچکی از لک های ماه گرفتگی درمان فوری می طلبند چرا که گسترش آن ها سبب مشکلات تنفسی، شنوایی و حرکتی می شود. لک هایی هم که در اندام های داخلی شکل می گیرند باید هرچه سریع تر درمان شوند.
در هر صورت اگر فرزندتان دچار این لک است نگرانی خودتان را به او منتقل نکنید و اجازه ندهید واکنش های متعجب و بی مورد دیگران فرزندتان را سراسیمه کند. حتما هم به فرزندتان بیاموزید که این لک هیچ مشکلی ندارد یا با زبان کودکانه بگویید که خدا آنقدر تو را دوست داشته که این نشان را به تو داده. اگر لک بزرگ تر شد، خونریزی کرد یا درد گرفت حتما به متخصص پوست مراجعه کنید.
علت بروز این لکه های پوستی چیست؟
علت ایجاد این ضایعات پوستی اختلالات ژنتیک در شکل گیری عروق زیرپوستی است. والدین این کودکان معمولا علائمی از اختلالات پوستی ندارند و الزامی ندار۱۷د که مثلا پدر یا مادری خود این مشکل را داشته باشد تا فرزندی مبتلا از آنها متولد شود.
از نظر ظاهری این اختلالات عروقی عموما صورت بیمار را درگیر می کند، گرچه احتمال درگیری هر نقطه ای از بدن نیز وجود دارد. میزان بروز بیماری بین یک تا دو درصد است. در ناحیه صورت انتشار ضایعات در مسیر عصب سه قلو است که وظیفه عصب رسانی به صورت را دارد و بالا و دور چشم، بالای گونه و لب و فک پایینی را درگیر می کند.
همچنین گستردگی ضایعات می تواند تا مخاط لب ها و لثه ها نیز برسد. ضایعات ابتدا به رنگ صورتی کم رنگ است ولی تدریجا و با گذشت زمان رنگ آنها پررنگ تر شده و ممکن است این رنگ ثابت بماند یا در ناحیه تنه یا دست ها کم رنگ تر شود.
در ناحیه صورت، لکه ها به تدریج ضخیم تر می شوند و برجستگی های بادکنکی شکل عروقی و دیگر اختلالات عروقی نیز ظاهر می شوند و کم کم منطقه درگیر بزرگ تر و زمخت می شود. استخوان ها بزرگ تر از سمت مقابل شده و دندان درآوردن نیز زودتر رخ می دهد و اگر گستردگی ضایعات به اندام های بیمار (دست ها یا پاها) رسیده باشد، این اعضا ممکن است بزرگ و ضخیم و بدشکل نیز شوند.
