به گزارش پایگاه خبری ساعدنیوز، والیبال ایران چند سالی می‌شود که در رده مردان راه خود را پیدا کرده و نه‌تنها در قاره آسیا که در سطح جهان هم جزء مدعیان و قدرت‌ها به شمار می‌رود. این موفقیت نتیجه برنامه بلندمدتی است که در فدراسیون تدوین شده بود و حالا به ثمر نشسته است. اما داستان در والیبال زنان کاملا متفاوت است. تیم والیبال بانوان ایران طی سالیان اخیر موفقیت قابل توجهی حتی در رقابت‌های قاره‌ای به دست نیاورده است اما به‌تازگی و در ادامه روند موفقیت مردان، فدراسیون به فکر رشد و توسعه والیبال زنان هم افتاده است. قدم اول در این راه انتخاب یک سرمربی خارجی برای تیم‌ملی والیبال بزرگسالان بود و مائدا چیچیچ، سکان هدایت بانوان والیبالیست را به دست گرفت. تیم‌ملی والیبال ایران در یک پروسه زمانی کوتاه بعد از انتخاب مائدا ابتدا در قالب تیم بانک سرمایه در رقابت‌های باشگاهی آسیا شرکت کرد و به‌عنوان پنجم دست یافت و ملی‌پوشان والیبال ایران بعد از آن راهی ویتنام شدند و در رقابت‌های جام کنفدراسیون آسیا در ویتنام عنوان ششم قاره را به خود اختصاص دادند. این در حالی است که پیش از این هیچوقت در این رقابت‌ها عنوانی بهتر از مقام هفتم و هشتم آسیا را در (AVCCUP) به دست نیاورده بودیم اما با هدایت مائدا با یک پله صعود در رده ششم آسیا ایستادیم. بعد از بازگشت بانوان ملی‌پوش والیبال پای صحبت‌های زینب گیوه، کاپیتان تیم‌ملی والیبال زنان ایران که وظیفه کاپیتانی تیم بانوان دانشگاه آزاد اسلامی هم برعهده اوست، نشستیم. گیوه کسب مقام ششم آسیا را گام اول در راه پیشرفت والیبال بانوان ایران می‌داند و آینده روشنی برای آن پیش‌بینی می‌کند.
ملی‌پوشان والیبال ایران در دو تورنمنت حضور پیدا کردند و بهترین مقام‌های بعد از انقلاب را رقم زدند. تغییر و تحولات کادر فنی و انتخاب سرمربی خارجی چقدر در پیشرفت والیبال ایران کمک کرده است؟
من در ابتدای صحبت‌هایم باید بگویم که استارت پیشرفت والیبال زنان ایران از دو سال پیش زده شده و فقط مربوط به این دو رقابت نبوده است، اما این پیشرفت خیلی محسوس نبوده است.
چه چیزی باعث شده احساس کنید شروع این پیشرفت مربوط به دو سال گذشته است؟ استارت پیشرفت چگونه زده شد؟
کیفیت بازی‌های ما هر سال در حال بهتر شدن است. درست است که کمیت تغییر نمی‌کرد و رده ما بالا نمی‌رفت، اما کیفیت و زیبایی بازی‌های ما افزاش پیدا کرده بود. ما سال گذشته توانستیم برابر بهترین تیم دنیا یعنی چین بازی قابل قبولی انجام دهیم و مثلا از کره‌جنوبی برای اولین‌بار توانستیم ست بگیریم. متاسفانه همه دنبال کمیت بودند و یک‌بعدی به قضایا نگاه می‌کردند. اما سرمربی خارجی تیم در این مدت توانست در مسیر پیشرفت ارتباط خوبی با بازیکنان برقرار کند و یکی از دلایلی که نتایج بهتری کسب کردیم همین بود. قطعا مربیانی که پیش از این در راس کادر فنی قرار داشتند از لحاظ فنی توانایی داشتند. مائدا از لحاظ فنی طی سه ماه خیلی نمی‌توانسته تغییرات خاصی ایجاد کند اما تاثیرات روانی مطلوبی روی تیم گذاشت. مائدا بازیکنان را بهتر از خودشان شناخته بود. خود بچه‌ها هم واقعا دیگر از کسب مقام‌های هفتم و هشتم خسته شده بودند. ما واقعا در دو تورنمنت اخیر به یک انسجام تیمی رسیدیم و تا آخرین لحظه جنگیدیم. البته ما می‌توانستیم به جمع چهار تیم هم راه پیدا کنیم، اما کمی بدشانس بودیم.
اینکه عنوان می‌کنید شاید می‌توانستیم به جمع چهار تیم برتر راه پیدا کنیم و نشد، چقدر به کمبود تجربه برمی‌گردد؟
تجربه مهم‌ترین نقش را در این میان داشت، ضمن اینکه شاید هنوز هم به خودباوری صددرصد نرسیده‌ایم. ما می‌توانستیم ژاپن و چین‌تایپه را ببریم اما از اسم این تیم‌ها هراس داشتیم. دلیل اصلی کمبود بازی‌های تدارکاتی است. اگر تعداد بازی‌های ما برابر این تیم‌ها زیادتر باشد قطعا از اسم آنها دیگر واهمه‌ای نخواهیم داشت.
بانوان والیبالیست ایرانی در مقابله با این حریفان در چه سطحی هستند؟ مشکلات بیشتر فنی است یا روانی؟
میزان تمرینات ما بسیار کم است و قطعا مهارت بازیکنان ایرانی در مقایسه با این حریفان پایین‌تر است که این موضوع به تمرینات برمی‌گردد. در این سه ماه کار خاصی نمی‌شد انجام داد اما بهتر است برنامه‌ریزی بلندمدت‌تری توسط فدراسیون دراین‌باره انجام شود.
این کمبود تمرین‌ها چقدر به باشگاه‌ها برمی‌گردد؟
مشکل اینجاست که کیفیت تمرینات در باشگاه‌ها خوب نیست و تایم تمرینات در رده ملی کم و زمان اردوها هم کوتاه است. وقتی به شروع رقابت‌های آسیایی نزدیک می‌شود تازه یاد تمرینات و اردوهای ملی می‌افتیم. باید دراین‌باره برنامه‌ریزی بلندمدت و بهتری انجام شود و بازیکنان ملی‌پوش هنگام برگزاری لیگ به حال خود رها نشوند و اردوهای کوتاه‌مدت مقعطی ملی انجام شود. این‌گونه شاید بتوانیم خود را به بهترین تیم‌های آسیایی برسانیم.
چقدر زمان می‌برد که این تیم به موفقیت برسد؟
ما از لحاظ کیفیت بازیکن مشکلی نداریم و تقریبا اکثر اعضای تیم از لحاظ سنی در شرایط مطلوبی قرار دارند و با یک برنامه‌ریزی بلندمدت می‌شود روی آنها سرمایه‌گذاری کرد به شرطی که نیاز اصلی تیم یعنی بازی‌های تدارکاتی برطرف شود آن‌هم نه با یک یا دو تورنمنت. ما توقع نداریم مانند تیم مردان در رقابت‌ها شرکت کنیم اما تدارکاتی نزدیک به آنها را احتیاج داریم تا طی چهار سال آینده جزء چهار تیم برتر آسیا شویم.
لیگ باشگاهی ما در چه سطحی است؟
متاسفانه لیگ سطح پایینی داریم که فقط وقت ما را می‌گیرد. لیگی که فقط 6 تیم دارد کیفیت بالایی ندارد. یک بازیکن حرفه‌ای که در لیگ نهایتا زیر 15 بازی انجام می‌دهد چگونه می‌تواند به چه مهارت برسد.
کمبود استعداد و بازیکن دلیل کمبود تیم‌هاست؟
نه، استعداد فراوان است اما متاسفانه اسپانسرها ورود نمی‌کنند تا تیمداری انجام شود.
مساله حجاب تیم بانوان ایران در دو رقابت آسیایی بازتاب گسترده‌‌ای در رسانه‌های آسایی داشت؛ بازتاب‌هایی که خودتان احساس می‌کردید چگونه بود؟
بازیکنان هیچ مشکلی با پوش‌شان ندارند و این خیلی خوب است که با این شرایط سخت این اجازه به ما داده شده است. در حالی که در برخی رشته‌ها مانند بسکتبال این اجازه داده نمی‌شود. نکته جالب اینجاست که در اکثر کشورهای آسیایی به‌ویژه شرق آسیا از این موضوع استقبال می‌کنند و مورد تشویق قرار می‌گیریم چون اعتقاد دارند ما با شرایط سخت‌تری از حریفان‌مان مسابقه می‌دهیم. ما بعد از تیم‌های میزبان همیشه بیشترین طرفدار را داریم.
آینده والیبال زنان ایران را چگونه می‌بینید؟
آینده والیبال زنان ایران که روشن است. اگر به آن بهایی در شأن و شخصیت بانوان ایرانی داده شود، قطعا این آینده نورانی خواهد بود اما اگر به حال خود رها شود و به کسب مقام‌های پنجم و ششم بسنده کنیم از این رتبه‌ها پایین‌تر خواهیم آمد. ما از لحاظ پتانسیل هیچ کمبودی نداریم اما قطعا نیازمند توجه بیشتری هستیم. تازه این در شرایطی است که توجه فدراسیون والیبال به بانوان بیش از همه فدراسیون‌هاست اما قطعا اگر این توجه بیشتر شود شرایط برای پیشرفت بهتر خواهد بود، البته باشگاه‌ها هم در این میان نقش دارند.
فصل آینده را هم در تیم دانشگاه آزاد اسلامی خواهید بود؟
بله، به احتمال فراوان سال آینده را هم در این تیم سپری خواهم کرد. بدنه اصلی تیم ملی والیبال زنان ایران را بازیکنان دانشگاه آزاد اسلامی تشکیل می‌دهند.
حمایت دانشگاه آزاد اسلامی از ورزش بانوان کافی است؟
همان‌طور که فدراسیون والیبال بیشترین حمایت را از بانوان می‌کند بین باشگاه‌ها هم بیشترین حمایت برای دانشگاه آزاد اسلامی است.
