چند مکان زیبای توریستی جهان

در پی بارندگی های مکرر که در فلات تپوی اتفاق می افتد، جریان شدید آب به سمت مسیرهای پر شیب کوه های رورایما ایجاد می شود. جریان های آب به سمت ارتفاعات سرازیر شده و آبشارهای زیبا و باشکوه را در این منطقه پدید آورده اند. آبشار آنجل با ارتفاع حدود 979 متر، یکی از بلندترین آبشارهای این فلات است.

آبشار انجل (فرشتگان) واقع در ونزوئلا، آمریکای جنوبی، به دنبال بارندگی ها، آب بر روی سطح فلات بلند آیونتیپو (Auyantepui) در کوهستان رورایما، در میان شکاف های کوچک و مجراهای آب، جریان می یابد. این آب ها از کناره های فلات سرازیر شده و آبشار بلند فرشتگان را با 979 متر ارتفاع به وجود آورده که بلندترین آبشار دنیاست. این آبشار، از نوع آبشارهای پیوسته با شیب تند است که اندازه شیب آن به 807 متر هم میرسد. آبشار انجل بر روی رودخانه، واقع در ارتفاعات گیانا در جنوب شرقی ونزوئلا قرار گرفته است. بازدید از این آبشار که عنوان بلندترین آبشار دنیا را به خود اختصاص داده به دلیل مسدود بودن دسترسی زمینی و یک شیب تند، بسیار سخت است.

از فاصله ی دور تنها یک آبشار دیده می شود. اما هنگامی که از نزدیک تر بررسی کنید، می توانید تعدادی غار، دره، و کانال هم ببینید که آب وارد آن ها شده و مجدداً خارج می شود. در قسمت بالایی و ابتدایی آبشار، آب از ارتفاع 30 متری پایین ریخته و سپس وارد یک غار می شود. هنگامی که آب از غار خارج شد، این بار از ارتفاع 45 متری به پایین می ریزد و پس از آن، مسیری مستقیم و طولانی را تا به زمین طی می کند. امکان شنا کردن در حوضچه های پایین آبشار نیز وجود دارد.

یکی از چشم انداز های زیبای این آبشار، لحظات پس از بارش باران است که کم کم آبشار از لای ابرها و قطرات ریز باران پخش شده در هوا، نمایان می شود. در فصل باران آب آبشار بسیار زیاد است و جریان آن شدید می شود. بیشتر زمان ها در این دوران به علت ابری و بارانی بودن هوا، آبشار از دید پنهان می شود. امروزه آبشار فرشتگان به عنوان یکی از پرجاذبه ترین نقاط دیدنی ونزوئلا در سطح دنیا معرفی شده است. با این که این آبشار در جنگل های انبوه قرار گرفته، اما گردشگران بسیاری خواهان سفر به آنجا و بازدید از آبشار و رودخانه های اطراف آن و جنگل و زیبایی آنها هستند. به طور معمول از ماه ژوئن تا دسامبر (از خرداد تا آذر) به سبب بارندگی زیاد سطح آب آبشار و رودخانه ها زیاد است و در فصل خشک از دسامبر تا مارس (از آذر تا فروردین) سطح آب پایین می آید.

پارک ملی گلیشر ( Glacier National Park ) در ایالت مونتانا ( Montana ) آمریکا و در مرز بین آمریکا و کانادا قرار دارد. و کوه گلیشر قله ای است که در قلب این پارک قرار گرفته و از هتل های گلیشر کاملا پیداست. این کوه با ظاهر خاص و زیبای خود چشم انداز حیرت آوری دارد. این پارک بیش از یک میلیون هکتار مساحت داشته و شامل بخشهایی از رشته کوه راکی ( Rocky Mountains )، صد و چهل دریاچه، بیش از هزار گونه گیاهی مختلف و صدها گونه جانوری است. برای نخستین بار در 1895 به عنوان پارک ملی مورد توجه دولت فدرال قرار گرفت. شهرت پارک بیشتر بخاطر مناظر سر به فلک کشیده و یخچال های طبیعی آن است که در کنار طبیعت بکر این منطقه بسیار چشم نواز است.

تشکیل کوههای پارک ملی گلیشر به 170 میلیون سال قبل برمیگردد و سنگ های رسوبی کوهها دارای بهترین آثار فسیلی از حیات اولیه روی زمین می باشند. شکل کنونی رشته کوهها و شکل قرار گیری دریاچه ها حاکی از یخبندان عظیمی است که منجر به تشکیل دره ای U شکل، تکه های یخ و آب های راکد شده که دریاچه ها را بوجود آورده اند. پستانداران بزرگی مانند خرس خاکستری آمریکایی، گوزن شمالی و بز کوهی همچون سایر گونه های نادر و یا در معرض انقراض مانند سیاهگوش کانادایی و انواع پستانداران گوشتخوار در پارکملی گلیشر وجود دارند و بازدیدکنندگان آن حدود 2 میلیون نفر در سال می باشد.

دره ای شیبدار و بسیار ژرف است که توسط رودخانه ی کلورادو ساخته شده و در ایالت آریزونا در آمریکای شمالی واقع شده است. این ناحیه توسط پارک ملی گرند کانیون اداره و محافظت می شود و به عنوان یکی ازعجایب طبیعی جهان ثبت شد. طول این دره حدود 446 کیلومتر است که با عرض 29 کیلومتر و عمق بیش از 1.8 کیلومتر بر روی کره ی زمین گسترده شده است. 2 میلیارد سال از سرگذشت زمین توسط رودخانه کلورادو و حرکات فلات کلورادو بر دل این دره حک شده است. طبق اکتشافات زمین شناسی، رودخانه ی کلورادو حدود 17 میلیون سال پیش جریان خود را در دل این دره ی وسیع آغاز نمود و از آن زمان تاکنون چنین طرح و نمای دلفریب و شگفت انگیزی بوجود آورده است.

بااینکه گرند کانیون ژرف ترین دره ی جهان نیست (دره کالی گانداکی جورج در نپال عمیق تر است) و نیز وسیع ترین دره هم نیست (دره ی کاپیرتی حدود 1 کیلومتر عریض تر و طولانی تر است) ولی لایه های رنگارنگ و تماشایی اش به همراه پیچ و خم های زیبا و عجیبش باعث شده که معروفترین دره ی سراسر جهان باشد. از لحاظ زمین شناسی هم بدلیل نمایش لایه های ضخیمی از هر عصر بر روی دیواره های رنگارنگش بسیار اهمیت دارد.

دره ای که امروزه با این صلابت در آریزونا جا خوش کرده، در ابتدا دریایی کم عمق بود؛ وجود فسیل آبزیان و صدف هایی که در این مکان وجود دارند، آثاری هستند که از آن دوره به یادگار مانده اند. بعد از گذشت مدت ها، رود کلرادو مسیر خود را در این جهت ادامه داد و جلگه این رود سبب ایجاد چند دره در این منطقه گشت که شاخص ترین آن ها دره گرند کانیون می باشد و امروزه به مکانی پرتوریست تبدیل شده است. 1200 سال قبل از میلاد مردمان باستانی پوئبلو این مکان را برای سکونت خود انتخاب کرده بودند. همچنین در قرن های اخیر هم برخی از قبیله های سرخ پوستی این مکان را برای اسکان خود برگزیدند.

این مکان سالیان درازی زیستگاه بومیان آمریکایی بود که در غارهای آنجا روزگار سپری می کردند. اولین اروپایی که به گرند کانیون گام نهاد، گارسیا لوپز دگاردناس بود که در سال 1540 به آنجا رسید. سرگرد جان وسلی پاول اولین ثبت رسمی از این منطقه را با نوشتن کتابی با عنوان اوراق انجام داد. پیش از مهاجرت اروپاییان این دره محل زندگی بومیان آمریکایی بوده است آنها محل های زندگی در دره و خیلی از غارها ساخته بودند و حتی مردم پوئبلو این دره را یک ناحیه مقدس می شمردند. هم اینک هنوز در حدود ۵۰۰ سرخ پوست در گرند کنیون زندگی می کنند. پیاده روی تا کف دره به خاطر ژرفای زیاد و گرمای هوا نیاز به سطح بالایی از قدرت بدنی دارد. هرچه فرد به بخش های پایین تر دره نزدیک می شود گرمای هوا هم افزایش می یابد.

5- سواحل نورانی موسکوتیو

خلیج موسکیتو در پورتوریکو، نورانی ترین خلیج جهان از نظر کتاب رکوردهای گینس است. این خلیج چهره ای جهان دارد و ساحل آن در شب با موجودات خارق العاده زیست تاب به حق روشن ترین سواحل شب تاب جهان به شمار می آید. خلیج موسکیتو در پورتوریکو در جزیره «وی ویکش یا ویکس» قرار دارد.

پورتوریکو با نام رسمی قلمرو همسود پورتوریکو، مجمع الجزایری است در شمال شرقی منطقه کارائیب. پورتوریکو از نواحی غیرضمیمه به خاک آمریکا به شمار می آید که تحت حاکمیت سیاسی ایالات متحده آمریکا قرار دارد. آنچه نام پورتوریکو را بیش از هر چیز سر زبان ها انداخته، سواحل بکری و نورانی است که نمونه آن دست کم در این روزگار گرمایش زمین و آلودگی های زیست محیطی، در کشور دیگری یافت نمی شود. ساحل خلیج موسکیتو یکی از زیباترین سواحل زیست تاب است «خلیج موسکیتو» (Mosquito Bay) یا خلیج پشه به خاطر پشه هایش معروف نیست؛ بلکه وجود تعداد زیادی از بهترین موجودهای زیست تاب در این ساحل باعث شهرت آن شده است. خلیج مسکیتو یکی از سواحل زیست تاب دنیا با بیشترین تراکم پلانکتون محسوب می شود و به همین دلیل در این ساحل شاهد درخشنده ترین نمایش نور آبی متصاعدشده از این پلانکتون ها هستیم.

خلیج موسکیتو نورانی ترین خلیج جهان از نظر کتاب رکوردهای گینس است. این خلیج چهره ای جهان دارد و ساحل آن در شب با موجودات خارق العاده زیست تاب به حق روشن ترین سواحل شب تاب جهان به شمار می آید. خلیج موسکیتو در پورتوریکو در جزیره «وی ویکش یا ویکس» قرار دارد. یکی از خارق العاده ترین صحنه هایی که در این ساحل، خودتان می توانید خلق کنید این است که ضربه ای با دست و یا با پا در آب ساحل ایجاد کنید و منتظر بمانید تا در یک چشم به هم زدن، قسمتی از ساحل به رنگ آبی دربیاید. با ضربه و صدایی که تولید می کنید باعث می شوید پلانگتون های این ساحل احساس خطر کنند و به رنگ آبی فسفری دربیایند و یکی از زیباترین صحنه ها را به شما هدیه بدهند. بهترین روش برای بازدید از ساحل خلیج موسکیتو، شرکت در تورهای گشت دریایی محلی است.

6- پل اهریمن (شیطان)

پارک آزالیا و رودودندرون ( Azalea and Rhododendron Park ) یک پارک با وسعت 200 هکتار که در شهر گابلنتس آلمان است که کمتر از 6 کیلومتر از مرز لهستان فاصله دارد. این پارک یک پارک آزاد و عمومی است که هیچ وجهی بابت ورود به آن گرفته نمی شود و در قرن 19 ساخته شده است.

این پارک یکی از دیدنی ترین پل های آلمان را در خود جای داده است ، پل Rakotzbrucke که به " پل شیطان " نیز شهرت دارد. "پل شیطان" یک پل مورب و قوس دار است که طوری روی آبهای Rakotzsee ساخته شده است که انعکاس آن در این آب یک دایره کامل می سازد. ساختاری شلجمی شکل از جنس سنگ بازالت سیاه است. همین منظره ، افراد زیادی را برای دیدن این دایره خیالی به این پارک می کشاند. ورود به این پارک بدون هزینه و در تمام ساعات شبانه روز امکان بازدید از آن وجود دارد.

این پل از سنگ های مختلفی ساخته شده است. امروزه این پل را به خوبی می توان از درون این پارک مشاهده کرد ولی رد شدن و قدم گذاشتن روی پل ممنوع است ، دلیل این ممنوعیت محافظت از این سازه قدیمی و محبوب منطقه است. پل شیطان در شهر گابلنتس آلمان در سال 1860 ساخته شده است. مصالحی در که ساخت پل شیطان استفاده شده از مخلوط سنگ معدن و بازالت بوده و به شکل نیم دایره می باشد.

بسیاری از توریست ها و گردشگران اروپا جدا از انعکاس زیبای این پل روی آب، به خاطر افسانه ای که راجب به این پل گفته شده، مشتاق به دیدار آن هستند. دلیل اینکه به این پل لقب شیطان را داده اند این است که نسبت به شکل دایره ای که داشته ساخت این چنین پلی بسیار خطرناک و سخت بوده و نمیتواند ساخته دست انسان باشد به همین خاطر به آن پل شیطان می گویند. داستان دیگر درباره این پل این بوده که سازندگان آن در زمان ساخت شاهکارهای خود با شیطان مخالفت می کردند و شیطان به آن ها گفت اولین کسی که از روی پل عبور کند باید روح خود را به شیطان بدهد.

7- تونل عشق

تونل عشق اوکراین از آن جمله جاذبه های اوکراین و از بهترین مکان های توریستی در دنیاست که افراد با دیدن عکسهایش وسواس سفر به آن را می گیرید. دلتان می خواهد که شما هم به اینجا سفر کنید. در این تونل قدم بزنید و حتی بهترین عکسها را بگیرید. تونل لاو یا همان عشق (Tunnel of Love) یکی از رویایی ترین دیدنی های کشور اوکراین است. این تونل زیبا بر روی ریل قطاری در منطقه ی کلوان در استان ریونه ی اوکراین قرار دارد. این ریل قطار در بخشی از مسیرش دارای درختانی کمان شکل است و همین موضوع سبب شده تا گیاهان پیچ دورتادور مسیر را پوشانده و تونل را به رنگ سبز در بیاورند؛ سبزی بهشتی و باور نکردنی.

تونل عشق در خارج از روستای کلوان واقع در غرب کیف و شمال شرق لویو واقع شده است. نزدیک ترین شهر قابل توجه به این جاذبه ریون (Rivne) است. افراد این روستا قبل از شناخته شده تونل عشق اوکراین گردشگر و توریستی ندیده بودند. هر چند که بسیاری از گردشگرانی که وارد کلوان می شوند، تنها به دیدن این تونل می روند اما در این روستا جاذبه های دیدنی دیگری نیز وجود دارد. همچنین در ایستگاه قدیمی قطار این شهر پنجره ای منقوش با شیشه های رنگی بسیار زیبایی قرار دارد که می تواند برای چند لحظه شما را مجذوب خود نماید.

این گذرگاه حدود 3 تا 4 مایل (5 تا 6 کیلومتر) امتداد یافته و چهره ی مسیر را به شکل جنگلی سرسبز درآورده است؛ اما تونل به خودی خود در حدود 1.8 تا 3 مایل (2 تا 5 کیلومتر) ادامه دارد. در فصل های بهار و تابستان و زمانی که آب وهوا برای رویش گیاهان مناسب تر می شود؛ تونل عشق به طور کامل به رنگ سبز در می آید و به مکانی حیرت انگیز تبدیل می گردد. با این حال، زیبایی تونل عشق تنها به این دو فصل مختص نمی شود. فصل پاییز و رنگ های زرد، نارنجی و قرمز گیاهان نیز در این مکان رویایی، جذابیتی توصیف نشدنی دارد و وقتی زمستان از راه می رسد و برف سفید رنگش را بر پهنه ی تونل می گستراند، تونلِ عشق را جذاب تر از همیشه می کند.

چند روش برای ست کردن زیورآلات با استایل های مختلف