به گزارش سایت خبری ساعد نیوز به نقل از مثلث آنلاین، مایک پمپئو گفت که «آمریکا با ارسال تجهیزات و نیروهای بیشتر به عربستان سعودی به دنبال افزایش توانایی دفاعی این کشور است.» همچنین وزارت دفاع آمریکا خبر داد که اعزام 3هزار نیروی بیشتر به عربستان سعودی در دستور کار قرار دارد و دو سامانه دفاع موشکی تاد و پاتریوت نیز به این کشور حاشیه ای خلیج فارس ارسال خواهد شد. وزارت دفاع آمریکا از استقرار دو اسکادران جدید از جنگنده های این کشور در عربستان سعودی خبر داد.» به منظور بررسی این موضوع «آرمان ملی» گفت وگوی کوتاهی با حسین ریوران کارشناس مسائل بین الملل انجام داده که در ادامه می خوانید:
ایالات متحده از اعزام 3هزار نیروی نظامی به عربستان چه اهدافی را دنبال می کند؟
این اولین بار نیست که آمریکایی ها دست به چنین اقدامی زده اند پیش از این نیز آنها نیرو به منطقه اعزام داشته اند همان گونه که پیش از این اعزام نیروهای آمریکایی تغییری در معادلات منطقه ایجاد نکرد بعد از آن نیز نخواهد کرد. آیا اعزام 3هزار نیرو به منطقه تغییری در معادلات منطقه صورت خواهد داد؟ پاسخ منفی است. پس چرا آمریکایی ها در پی چنین اقدامی هستند؟ خروج نیروی های آمریکایی از شرق فرات و همچنین از یکی از پایگاه هایشان در عراق و حتی افغانستان موجب شده تا برخی همپیمانان منطقه ای آمریکا احساس کنند که نیرویی در منطقه حضور ندارد که بتوان به کمک آمریکا اتکا کرد. به همین دلیل هم پیمانان آمریکا نه تنها به دنبال یک متحد دیگر هستند بلکه آنها به دنبال آنند تا مشکلاتشان را به تنهایی حل نمایند. به گونه ای که عربستان، پاکستان و عراق را واسطه کرده تا این مشکل را حل نماید. آمریکا نمی خواهد عربستان را از دست دهد به همین دلیل نیرو اعزام کرده تا از شتاب عربستان به سمت جایگزینی ها بکاهد. همچنین آنها به دنبال آنند تا ریاض را همچنان در گردانه وابستگی خود نگه دارند. چرا نیروهای آمریکایی در کنار چاه های نفتی در عربستان مستقر می شوند؟ چون پاشنه آشیل عربستان نفت است و آمریکایی ها با حضور در کنار چاه های نفتی عملا شاهرگ عربستان را در اختیار گرفته و اجازه نمی دهند تا این کشور هر کاری می خواهد انجام دهد.
ترکیه با چه اهدافی وارد سوریه شد؟ این حمله چه تبعاتی احتمالی برای آنکارا خواهد داشت؟
ترکیه اعلام داشته که ما پذیرای بیش از سه میلیون پناهجوی سوری هستیم بنابراین این مساله می تواند تهدیدی برای امنیت ملی مان تلقی گردد. در نتیجه انجام هر گونه عملیات برعلیه جبهه النصره می تواند حدود دو میلیون نفر دیگر را به سمت ترکیه سرازیر کند با توجه به این شرایط ترکیه به یک منطقه امن نیاز دارد تا این پناهجویان را اسکان دهد. این موضوع به ظاهر منطقی و قابل قبول است. اما مشکل کجاست؟ قرارداد آدنا تصریح می دارد در صورتی که دولت سوریه امنیت مرز را تامین نکند ترکیه می تواند تا عمق 32 کیلومتری خاک سوریه وارد شده و کانون ناامنی را مهار نماید. اولا آمریکایی ها در آن منطقه حضور داشته اند در نتیجه اگر هم ناامنی در نزدیک مرزهای ترکیه به وجود آمده باشد دولت سوریه مسئول آن نبوده است. به مراتبی که آمریکایی ها اعلام خروج کردند ترک ها حتی یک روز به دولت سوریه مهلت نداد تا در مرز مستقر شده و امنیت را برقرار نمایند. پس استناد به قرارداد آدنا یک استفاده رندانه بوده و قابل قبول نیست. مساله دوم اینکه آنچه که صورت پذیرفته از منظر حقوق بین الملل نقض حاکمیت و دخالت در امور یک کشور مستقل تلقی می گردد. این مسائل جزو قواعد آمره بین المللی تلقی می شود که هر کشوری می بایستی پایبند به آن باشد. در نتیجه دولت ترکیه به دنبال ایجاد یک کمربند امنیتی-قومی است. ترک ها به دنبال آنند تا کردها را از یک کمربندی اخراج نموده و آوارگان را در این منطقه اسکان دهند این مساله تغییر دموگرافی و تغییر جمعیتی است. چنین اقدامی از سوی ترکیه از منظر حقوق بین الملل جنایت جنگی است. متاسفانه دولت ترکیه در پی انجام آن است. بنابراین انگیزه دولت ترکیه قابل درک است اما آنچه که ترکیه انجام می دهد مبانی اش تجاوزکارانه و ناقض مقررات بین المللی است. بهانه ترکیه این بوده که ممکن است کردها با یکدیگر متحد شوند که چنین مساله ای می تواند تهدیدی برای امنیت ملی ترکیه باشد به همین دلیل باید یک کمربند قومی میان آنها قرار گیرد تا هیچ گونه ارتباطی میان کردها ایجاد نشود. به نظر می رسد ترک ها مسائل را خیلی ساده می بینند. اینکه دولت ترکیه در پی آن است تا ترکمن ها را در کنار عرب ها قرار دهد، آیا این تغییر دموگرافیک از طرف سوری ها مورد پذیرش است؟ قطعا این گونه نیست و کردها در برابر چنین تغییراتی سکوت نخواهند کرد. تاکنون ترکیه 300 منطقه را بمباران کرده و بیش از 300 نفر کشته شدند در نتیجه این گونه رفتارهایی که همراه با نقض مقررات بین المللی است قطعا با واکنش مواجه خواهند شد.
با توجه به آنکه از یک سو عمران خان به منظور میانجیگری میان تهران-ریاض در پی سفر به تهران است و از سوی دیگر نفتکش ایرانی دچار حادثه ای مشکوک می شود. مشخصا چه کسانی به دنبال افزایش و یا حفظ تنش میان ایران و عربستان هستند؟
عربستانی که خود از عمران خان خواسته تا میان تهران-ریاض میانجیگری انجام دهد بعید به نظر می رسد تا در چنین شرایطی نفتکش ایرانی را با موشک مورد هدف قرار دهد. چنی مساله ای از نظر منطقی قابل پذیرش نیست. سوالی که مطرح می شود این است که پس این اقدام از سوی چه کسانی صورت گرفته است؟ اولا نفتکش در کریدور بین المللی بوده است. به همین دلیل ایران، عربستان را متهم به چنین اقدامی نکرد اما کسانی می توانند دست به چنین اقدامی زده باشند که با نزدیکی ایران و عربستان مخالف هستند. به نظر می رسد ممکن است این جریان در داخل عربستان بوده باشد جریانی که احتمالا مخالف نزدیکی روابط ایران و عربستان است. حتی ممکن است جریانی در سطح منطقه همچون رژیم صهیونیستی دست به چنین اقدامی زده باشد. چون این رژیم نمی خواهد ایران و عربستان به هم نزدیک شوند. حتی آمریکا هم می تواند در این ماجرا مسئول باشد. به احتمال زیاد این اژدرها از یک زیردریایی به سمت نفتکش ایرانی شلیک شده است. چرا آمریکا؟ چون آمریکا به دنبال به صفر رساندن فروش نفت ایران است. اما اکنون آمریکایی ها که می بینند شکست خورده اند و ایران می تواند از طرق مختلف نفتش را صادر نماید. آیا آمریکا ممکن است به منظور جلوگیری از صادرات نفت ایران به چنین اقدامی دست زده باشد؟ پاسخ مثبت است. ایران هیچ تجاوزی را نمی پذیرد و در صورت مشخص شدن عامل اصلی این حمله، حق پاسخ متقابل برای ایران محفوظ است.
