در بسیاری از میوه ها و صیفی ها پوست، مغذی ترین و پرخاصیت ترین بخش آن ها محسوب می شود. حتما می پرسید چه میوه ها و صیفی هایی را باید با پوست بخوریم؟ آیا پوست موز را هم می توان خورد؟ پوست هندوانه چطور؟ همراه ما باشید تا اطلاعات مفیدی راجب پوست میوه ها در اختیارتان قرار دهیم.
درمان عفونت ادراری با میوه های خوشمزه
چرا ميوه ها را با پوست بخوريم؟
در باور عموم پوست ضخيم ميوه ها به علت تلخي، گس بودن و... قابل خوردن نيست؛ در صورتي كه در ميوه هايي مثل سيب، توت، انگور، گلابي، هلو، مزه پوست مشابه گوشت ميوه است و به همين دليل مصرف ميوه با پوست امري عادي تلقي مي شود. در عين حال، ارزش غذايي پوست ميوه را مي توان با قسمت هاي مختلف آن مقايسه كرد. حتي گاهي بيشتر ويتامين هاي ميوه ها در پوست آنها نهفته است و بيشتر از گوشت ميوه خاصيت دارد؛ به عنوان مثال پوست سيب، پرتقال و نارنگي حاوي فيبر و آنتي اكسيدان است و مصرف آن از بروز سرطان پيشگيري مي كند. البته نمي توان به مردم توصيه كرد كه هر نوع ميوه اي را با پوست بخورند چرا كه طعم بسياري از ميوه ها به ويژه پرتقال، نارنگي، موز، كيوي و انار با پوست اصلاً مطبوع نيست اما متخصصان توصيه مي كنند يك پنجم ميوه دلخواه تان را با پوست بخوريد؛ حتي اگر مزه آن برايتان ناخوشايند باشد. از طرفي در بسياري از مواقع عادت پوست كردن ميوه ها به ذائقه افراد بر مي گردد؛ به عنوان مثال در غذاهاي محلي تايواني و هندي از تركيب موز (با پوست) و نارگيل استفاده مي شود و يا ايرلندي ها براي طعم دار دسرها از كيوي استفاده مي كنند؛ بدون اينكه پوست آن را جدا كنند. حتي ما ايراني ها نيز براي طبخ بسياري از غذاها مثل مرصع پلو سراغ پوست پرتقال مي رويم. بنابراين به كمك تمهيداتي مي توان از خواص ارزشمند پوست ميوه ها بهره برد. اين در حالي است كه تعدادي از كارخانه هاي توليد آبميوه صنعتي نيز براي بالا بردن كيفيت و ارزش غذايي محصولات شان در آخرين مرحله، آنتي اكسيدان استخراج شده از پوست ميوه ها را تحت فرايند خاصي به آبميوه اضافه مي كنند.
سیب
پوست سیب به اندازه نیمی از کل این میوه فیبر دارد. یک سیب متوسط محتوی 9 میلی گرم «ویتامین ث»، 100 واحد بین المللی «ویتامین آ» و 200 گرم پتاسیم است که با کندن پوست آن، حدود یک سوم این مواد مغذی را دور می ریزید. همچنین پوست سیب چهار برابر بیش از گوشت آن «ویتامین کا» دارد که این میزان حدود 5 درصد از نیاز روزانه بدن به این ویتامین است. پوست سیب فواید بیشتری نسبت به ویتامین های داخل این میوه دارد. نوعی آنتی اکسیدان به نام «کورسِتین» که اغلب در پوست سیب یافت می شود به عملکرد ریه کمک کرده و مشکلات تنفسی را به حداقل می رساند. این آنتی اکسیدان ریه را در برابر التهاب محافظت می کند همچنین گفته می شود کورستین ضمن مقابله با آسیب بافت های مغز از حافظه نیز مراقبت می کنند.
خیار
خیار از جمله میوه هایی است که کالری بسیار پایینی دارد و بسیاری از خانم ها برای داشتن تناسب اندام این میوه را به عنوان میان وعده مصرف می کنند اما متخصصان می گویند اگر خیار ارگانیک و بدون سموم شیمیایی باشد، نباید پیش از مصرف آن را پوست بکنید چرا که پوست این میوه خاصیت کلاژن سازی دارد و مصرف روزانه ۳ تا ۴ عدد خیار علاوه بر رفع چروک های سطحی پوست باعث شادابی و شفاف شدن پوست می شود.
هویج
از آنجا که پوست هویج نیز مانند گوجه فرنگی همرنگ گوشت آن است، پوست و گوشت آن خواص غذایی مشابهی دارند. با این حال بیشترین میزان انباشت ترکیبات مغذی هویج در پوست آن است پس به جای پوست کندن هویج، آن را با یک برس خوب تمیز کنید و بشوئید.
موز
پوست موز بیش از گوشت آن فیبر و پتاسیم دارد. پوست موز همچنین محتوی لوتئین است که یک آنتی اکسیدان محسوب می شود. این آنتی اکسیدان در حفظ سلامت چشم نقش مهمی ایفا می کند. همچنین اسید آمینه تریپتوفان بیش از آنکه در خود میوه موز باشد در پوست آن وجود دارد. تریپتوفان با افزایش سطح هورمون «سروتونین» در بدن باعث کاهش افسردگی می شود. سروتونین یک ناقل عصبی در مغز است که بر خلق و خو تأثیر می گذارد.
از آنجا که پوست موز تلخ مزه و سفت است بسیاری از افراد آن را میل نمی کنند اما پوست موزهای رسیده (موزهای قهوه ای رنگ)، نازک تر و شیرین تر بوده و راحت تر جویده می شود. همچنین می توان پوست موز را چند دقیقه جوشانده تا نرم تر شود یا آن را در ماهی تابه سرخ کرد.
سیب زمینی
پوست سیب زمینی محتوی مواد مغذی بیشتری است. پوست سیب زمینی بسیار بیش از گوشت آن آهن، کلسیم، پتاسیم، منیزیم، ویتامین ب 6 و ویتامین ث دارد. به عنوان مثال 100 گرم پوست سیب زمینی نسبت به همین وزن سیب زمینی هفت برابر کلسیم بیشتر و 17 برابر آهن بیشتر دارد. با دور انداختن پوست سیب زمینی 90 درصد از آهن و نیمی از فیبر موجود در آن را دور می اندازید.
همچنین پوست سیب زمینی شیرین را فراموش نکنید، چرا که سرشار از بتاکاروتن است. این ماده در هنگام هضم شدن تبدیل به «ویتامین آ» می شود. این ویتامین برای سلامت سلول ها و تنظیم سیستم ایمنی مفید بوده و برای حفظ عملکرد اعضای بدن حیاتی است.
انبه
تحقیقات نشان می دهد پوست انبه محتوی ترکیباتی مشابه «رزوراترول» است که به سوزاندن و جلوگیری از تشکیل چربی های اشباع شده کمک می کنند. در این مطالعه گوشت میوه انبه نیز مورد آزمایش قرار گرفت اما نتایج حاصل از آن به اندازه پوست این میوه نبود. محققان می گویند افرادی که می خواهند از خواص انبه بهره مند شوند باید این میوه را با پوست بخورند.
پوست انبه همچنین نسبت به گوشت آن محتوی میزان بیشتری کاروتنوئید، پلی فنول ها، امگا 3، امگا 6 و سایر اسیدهای چرب اشباع نشده است. مطالعه دیگری نشان می دهد ترکیباتی که میزان تجمع آن ها در پوست انبه بیشتر است با سرطان، دیابت و بیماری های قلبی مبارزه می کنند. پوست انبه همچنین محتوی کورستین است.
آناناس
آناناس محتوی «بروملین» است. این ترکیب یک آنزیم کاهنده التهاب به ویژه در بینی و سینوس هاست. نتایج یک مطالعه نشان می دهد میزان بروملین موجود در هسته و پوست آناناس بیش از گوشت آن است. از آنجا که هضم هسته و پوست آناناس برای دستگاه گوارش انسان دشوار است، آن را داخل مخلوط کن ریخته یا چند دقیقه در ماهی تابه تفت دهید.
کیوی
حتما شما هم سال ها پوست کیوی را بریده و کنار گذاشته اید و فقط گوشت آن را میل کرده اید اما باید بدانید پوشش کرکی کیوی نیز خوردنی است. در واقع پوست کیوی بیش از گوشت آن فلاونوئید، آنتی اکسیدان، ویتامین ث دارد. همچنین فیبر موجود در پوست کیوی دو برابر گوشت آن است. پس از این به بعد کیوی را مانند هلو گاز بزنید.
هندوانه
تمام هندوانه ها محتوی «سیترولین» هستند که خاصیت آنتی اکسیدانی دارد. این ماده یک اسید آمینه است که برای قلب، سیستم ایمنی و سیستم گردش خون مفید است. اما جالب است بدانید که بخش اعظم این سیترولین در پوست هندوانه وجود دارد. همچنین می توان پوست هندوانه را همراه با گوشت آن در مخلوط کن ریخت و با اضافه کردن کمی آبلیمو میل کرد.
بادمجان
این صیفی بنفش رنگ محتوی آنتی اکسیدان بسیار قدرتمند «ناسونین» است. این آنتی اکسیدان از گسترش سرطان به ویژه در مغز و سایر بخش های سیستم عصبی جلوگیری می کند. پوست بادمجان همچنین محتوی «اسید کلروژنیک» است. این ترکیب شیمیایی ضمن افزایش خواص آنتی اکسیدان و ضد التهابی، تحمل گلوکزی را نیز افزایش می دهد.
