آیا میدانستید که جای خالی دندانی که کشیده اید میتواند باعث ناصاف و کج شدن سایر دندان ها شود؟ آیا می دانستید که مشکلات مربوط به گفتار و تکلم، غذا خوردن و جویدن و سایر مشکلات ساختاری دیگر همگی می توانند در صورت از دست رفتن یک یا چند دندان در افراد ایجاد شود؟ و از همه مهمتر آیا میدانستید که یکی از بهترین راه ها برای پر کردن این جای خالی و پیشگیری از بروز این مشکلات وحشتناک گذاشتن بریج دندان است؟ اگر با چنین مشکلاتی روبرو هستید و میخواهید به کمک پل دندان یا همان بریج دندان، صاحب دندان های جدید شوید حتما این مقاله را بخوانید.
بریج دندانی یک روش دندانپزشکی برای پر کردن جای خالی دندان هایی است که از دست رفته یا کشیده شده اند. یک پل شامل یک یا چند عدد دندان مصنوعی ساده است که به راحتی در کنار سایر دندان ها قرار گرفته و مانع از به وجود آمدن مشکلاتی مثل خراب شدن طرح لبخند، مشکل در تکلم، کج شدن سایر دندان ها و .. می شود.
مزایای بریج دندانی چیست؟
پل دندانی میتواند با بستن فضای خالی قابل توجه بین دندان ها و جایگزین شدن با دندان از دست رفته مزایای زیر را برای شما به ارمغان می اورد:
- طرح لبخند شما را زیباتر میکند
- فرآیند جویدن را تسهیل میبخشد
- گفتار و نحوه ادای کلمات را بهبود می بخشد
- به حفظ شکل صورت کمک میکند
- توزیع نیرو در دندان دها و فک ها را تعدیل میبخشد
- مانع از حرکت دندان ها و کج و ناصاف شدن آن ها میشود
انواع ایمپلنت دندان
بستن فضای خالی دندان با ارتودنسی
بر اساس موقعیت و مکان دندان غایب یا دندان از دست رفته، راه های گوناگونی برای درمان دندان از دست رفته وجود دارد. به عنوان یک متخصص ارتودنسی گاها با این موقعیت مواجه می شویم که یا فضای بین دندان ها را با دستگاه های ارتودنسی ببندیم یا باز کنیم. انتخاب بهترین روش درمان ارتودنسی آنطور که به نظر می رسد کار ساده ای نیست. این تصمیم بسته به این که بیمار دچار ناهنجاری فک باشد یا خیر، نمودار رشد بیمار، پروفایل صورت، خط لبخند ، وضعیت فکین، میزان شلوغی دندانها ، سایز، اندازه، شکل و رنگ کانین متفاوت است.
روش بستن فاصله بین دندان ها با دستگاه های ارتودنسی یکی از بهترین روش های درمان دندان از دست رفته یا دندان غائب است. مگراینکه فاصله بین دندان ها بسیار زیاد باشد و امکان بستن این فاصله با درمان های ارتودنسی وجود نداشته باشد. در این مواقع از روش دوم استفاده می کنیم.
باز کردن فاصله بین دندان ها با ارتودنسی
در این روش space closure امکانپذیر نمی باشد و متخصص ارتودنسی این وضعیت را با اعمال دندانپزشکی مدیریت می کند. بدین ترتیب که فاصله بین دندان را به اندازه لازم باز می کند و سپس با ایمپلنت دندانی یا بریج این فاصله بین دندانی را پر می کند.
ایمپلنت دندانی می تواند یک راه حل طولانی مدت و ماندگار برای جایگزینی دندان از دست رفته باشد. زیرا این دندان به روش جراحی در جای مناسب کاشته می شود.روند کاشت دندان با ایمپلنت در سه مرحله اصلی انجام می شود. این سه مرحله ممکن است طی چند ماه انجام شود. امروزه بیماران زیادی از روش ایمپلنت دندانی برای جایگزینی دندان از دست رفته استفاده می کنند. زیرا این روش بهترین روش جایگزینی جای خالی دندان است.
در چه شرایطی انجام بریج دندان به کاشت ایمپلنت ارجحیت دارد؟
این سوال بسیار مهم است و زمانی مطرح می شود که بیمار می خواهد از بین روش های جایگزین کردن دندان خالی خود یکی را انتخاب کند. انتخاب روش بریج یا روش کاشت ایمپلنت به عوامل بسیار زیادی بستگی دارد. در صورتیکه شرایط بیمار توسط دندانپزشک سنجیده شود و مشکلی برای کاشت ایمپلنت نداشته باشد؛ اولین توصیه دندانپزشک به بیمار کاشت دندان به روش ایمپلنت است اما در برخی شرایط که در ادامه به آنها اشاره می کنیم امکان کاشت ایمپلنت برای بیمار وجود ندارد و به همین علت دندانپزشک از روش بریج برای پر کردن جای خالی دندان استفاده می کند.
گاهی اوقات برخی بیماران بریج دندانی را به جای کاشت ایمپلنت انتخاب می کنند چون فرایند نصب سریع تری دارد و راحت و ایمن است. در اکثر مواقع بریج دندان را می توان در دو جلسه انجام داد در حالی که کاشت ایمپلنت سه جلسه یا حتی بیشتر زمان می برد. همچنین هزینه بریج دندان نسبت به ایمپلنت مقرون به صرفه تر است. از دیگر مزایای بریج این است که کوچک سبک و راحت هستند و هنگام گاز زدن نیروی وارد شده به دندان ها را توزیع کرده و موجب می شوند فشار زیادی به دندان های کناری وارد نشود. زمانی که به بریج دندان خود عادت کنید استفاده از آن بسیار راحت و آسان می شود و به حفظ ظاهر شما کمک می کند. البته بهداشت دهان و دندان باید مانند دندان طبیعی برای آن رعایت گردد.
اما عیب بریج این است که ریسک تحلیل استخوان زیر تاج را بالاتر می برد و موجب ناپایداری و کوتاه شدن طول عمر آن می شود. معمولا تاج دندان بریج باید طی ۷ تا ۱۰ سال بعد جایگزین شود. همچنین استفاده از بریج موجب ضعیف شدن دندان های کناری و افزایش احتمال پوسیدگی آنها می شود.
