اورجت در دندانپزشکی عبارت است از میزان اختلاف افقی (جلو-عقب بودن) لبه دندان های پیشین فک بالا و پایین. در شرایط طبیعی باید دندان های جلو فک بالا با فاصله کمی (در حد ۲ میلی متر) جلوتر از دندان های فک پایین قرار گیرند. درصورتی که دندان های بالا بیش از این مقدار جلوتر باشد اصطلاحاً گفته می شود اورجت زیاد وجود دارد. اورجت دندان و جلو زدگی افقی زیاد دندان های پیشین فک بالا، نشانه ای از وجود مشکلات مال اکلوژن کلاس ۲ است. مال اکلوژن کلاس ۲ نسبتاً شایع بوده و بین ۱۵ تا ۲۰ درصد افراد جامعه مبتلابه آن می باشند.به طورمعمول، اورجت به دلیل مشکلات اسکلتی در فک ها (رشد بیش ازحد فک بالا یا کمبود رشد فک پایین و یا ترکیبی از هر دو) رخ می دهد.ولی باید در نظر گرفت که اورجت همچنین می تواند به دلایل و مشکلاتی دیگری مانند مشکلاتی دندانی مانند وجود دندان اضافی در فك بالا یا کمبود دندانی در فك پايين و بیرون زدگی دندان های بالا و یا به دلیل عادت های دهانی دوران کودکی مانند مکیدن انگشت شست یا استفاده طولانی مدت از بطری شیر و یا پستانک نیز رخ دهد.جلو زدگی افقی زیاد دندان باعث می شود افراد در معرض خطر بیشتر بروز ضربه و شکسته شدن و آسیب دندان های جلوی بالا قرار گیرند. بالأخص اگر بیمار ورزش های شدید و برخوردی انجام دهد.
عوامل به وجود آوردن اورجت
عادات دهانی مثل مکیدن انگشت، مکیدن لب، مکیدن زبان نیز می تواند به ایجاد این مشکل کمک نماید. وجود اورجت زیاد باعث افزایش ریسک برای بروز تروما و ضربه و آسیب به دندانهای قدامی بالا می نماید. در صورت وجود مشکلات فکی و اسکلتی می بایست بر اساس نوع مشکل اقدام به درمان کرد. اگر مشکل فکی و اسکلتی مربوط به جلو بودن فک بالا است، باید فک بالا به عقب برده شود. اگر مربوط به عقب بودن فک پایین است، فک پایین به جلو آورده شود و اگر مربوط به هر دو فک است، هم فک بالا به عقب و هم فک پایین به جلو آورده شود
اگر مشکل مربوط به دندانها است به گونه ای که دندانهای قدامی فک بالا به مقدار زیادی به سمت جلو آمده اند باید دندانهای فک بالا به عقب برده شود و اگر دندانهای قدامی فک پایین عقب هستند، باید آنها را به جلو آورد و اگر ترکیبی از دندانهای هر دو فک است، باید هم زمان دندانهای هر دو فک تصحیح شود. اگر مشکلات مربوط به ناهنجاری فکی و اسکلتی است، می بایست درمان قبل از بلوغ انجام شود. در غیر این صورت که بیمار بعد از بلوغ مراجعه نماید، احتمال جراحی به همراه ارتودنسی وجود دارد. در صورتی که مشکل دندانی باشد به شرطی که مشکلات لثه ای وجود نداشته باشد، می توان ناهنجاری بیمار را در هر سنی درمان نمود.
درمان اورجت
درمان اورجت محدودیت سنی خاصی ندارد. بیمار مبتلا به ناهنجاری اورجت می تواند در هر سنی برای این درمان به متخصص ارتودنسی مراجعه کند. در صورتی که ناهنجاری اورجت دندانی باشد درمان ارتودنسی به تنهایی کفایت می کند. ارتودنسی ثابت در درمان اورجت بسیار مفید واقع می شود و این درمان بین 1.5 تا 2 سال به طول می انجامد. در مواقعی که علت بروز اورجت ناهنجاری فکی باشد. متخصص ارتودنسی علاوه بر مرتب کردن دندان ها بیمار را به متخصص جراح فک نیز ارجاع می دهد. در صورتی که بیمار به سن بلوغ اسکلتی نرسیده باشد نیازی به جراحی فک نخواهد بود. حرکت فکین قبل از سن بلوغ با دستگاه های متحرک ارتودنسی امکانپذیر است.
برخی از شایعترین نشانه های اورجت
فرد دائما زبان خود یا داخل گونه را گاز میگیردممکن است نوک زبانی صحبت کند یا مشکل تلفظی دیگری داشته باشددر هنگام جویدن غذا درد یا ناراحتی داردشکل صورت نامتوازن استمعمولا تنفس از راه دهان استدندانها همردیف و همراستا نیستندفرد نمیتواند به راحتی لبهای خود را ببندداگر کودکتان هر یک از این نشانه ها را دارد، زمانی را برای مراجعه به متخصص ارتودنسی ترتیب دهید.