اغلب جوش های دوران نوجوانی یا آکنه (acne) در روی پوست صورت، گردن، سینه، پشت و شانه ها ظاهر می شوند. به طور کلی هر جایی از پوست که دارای مقدار زیادی غده چربی باشد، مستعد بروز جوش است. با درمان مناسب، می توان میزان جوش ها را کم کرد.
قطعا درست نیست اما خیلی از دختران نوجوان این کار را می کنند. مثلا بیش از اندازه از کرم های سفیدکننده استفاده می کنند در حالی که باید خیلی مراقب باشند چون اغلب کرم های سفیدکننده، منافذ پوست شان را مسدود می کند و در این صورت ذرات گرد و غبار روی پوست شان می نشیند و در نهایت به بروز آکنه ختم می شود. نوجوانان باید این را به خاطر داشته باشند که هر آنچه برای دوستان شان به خوبی جواب داده، ممکن است برای آنها جواب ندهد. توصیه می شود دختران نوجوان کمتر از لوازم آرایش استفاده کنند و اگر در شرایطی هستند که باید از این لوازم استفاده کنند، احتیاط کنند و محصولاتی را بخرند که ضد حساسیت هستند.
خیلی زیاد! درآمد بیشتر کانال های ماهواره ای از همین آگهی هایی است که پخش می کنند. آنها اصلا به تبلیغی که می شود فکر نمی کنند و تنها به سود خود می اندیشند و چه بسا بسیاری از این تبلیغات پوچ و غیربهداشتی باشند اما آنها هر کاری می کنند تا آن محصول نامرغوب به فروش برسد و در این بین، این ما هستیم که نباید گول اینگونه تبلیغات کذب را بخوریم چون اگر مشکلی به واسطه استفاده از این محصولات برایمان پیش بیاید شاید دیگر جبران پذیر نباشد.در چند سال اخیر پزشکان زیادی را می بینیم که در مطب هایشان عمل های زیبایی را انجام می دهند.
بله، همین طور است. متاسفانه برخی از پزشکان با دستمزد کمی که می گیرند یا ایده آل های عجیب و غریبی که تعریف می کنند، بیماران را وسوسه می کنند. من فکر می کنم در این مورد، وزارت بهداشت باید اقدامات لازم را انجام دهد و جلوی این موضوع را بگیرد.
بلوغ جسمانی به مجموعه تغییرات فیزیکی و فیزیولوژیکی در بدن گفته می شود که براساس آنها، بیشتر بر اثر ترشح هورمون های گوناگون، بدن کودک تبدیل به بدن بزرگسال می شود. به عبارت دیگر یکسری تغییرات جسمی و روانی که سلسله وار به دنبال هم اتفاق می افتد و نهایتاً در پایان این دوره، «دختران نوجوان» زمینه و آگاهی کافی جسمی و روانی را برای «زن شدن» پیدا می کند. علامت های جسمی بلوغ به دنبال یکسری تغییرات هورمونی بدن که از طریق مغز (سیستم هیپوفیز و هیپوتالاموس) کنترل می شود و ارتباط مستقیمی با تخمدان (در دختران) دارد، ظاهر می شود. سن بروز تغییرات بدنی در دوره بلوغ بسیار متغیر است.
بطور کلی علائم جسمانی دوران بلوغ در دختران عبارتند از: «رشد جسمی و قدی»، «جوانه زدن نوک پستان ها و رشد آنها»، «پیدایش موهای ناحیه تناسلی و زیر بغل» و «قاعدگی».
این متخصص درخصوص رشد جسمی و قدی در دختران گفت: رشد دوران بلوغ در دختران حداقل ۲ سال زودتر از پسران اتفاق می افتد و بسیار چشمگیر و سریع است. به طوری که در مدت یک سال میزان رشد ۲ برابر شده و قد آنها حدود ۶ تا ۱۱ سانتی متر بیشتر می شود. البته ناگفته نماند که در برخی موارد این رشد تابع شرایط ژنتیکی فرد نیز خواهد بود. جهش چشمگیر رشد و حداکثر افزایش آن، معمولاً دو سال بعد از جوانه زدن پستان ها و یک سال قبل از شروع عادت ماهانه اتفاق می افتد. سرعت رشد در دختران به میزان هورمون رشد و هورمون جنسی (استروژن) مربوط می شود. هورمون رشد باعث افزایش رشد بخصوص در استخوان ها و غضروف می شود، ولی هورمون جنسی (استروژن) سبب بسته شدن مرکز رشد استخوانی و کاهش و کند شدن رشد استخوان می شود. به همین دلیل است که بعد از شروع قاعدگی، سرعت رشد قد کندتر شده و معمولاً بیش از ۶ سانتی متر افزایش نمی یابد.
مرحله بعدی، رشد پستان ها ست که معمولاً در سنین بین ۹ تا ۱۳ روی می دهد. به طور متوسط در ۹ سالگی پستان ها آغاز به رشد می کنند. جوانه زدن پستان ها از نوک پستان شروع شده و به طور معمول دردناک، حساس و در دو طرف همزمان است. در پایان دوره بلوغ، رشد پستان کامل می شود و به صورت پستان بالغ در می آید.
آخرین مرحله بلوغ، قاعدگی است که در سنین ۱۰ تا ۱۶ سالگی و به طور متوسط در ۱۲تا ۱۳ سالگی اتفاق می افتد. «عامل وراثت» و «عوامل محیطی» از قبیل «محل جغرافیایی و تماس با نور»، «وضعیت سلامت»، «وزن»، «تغذیه» و «شرایط روانی» در شروع سن بلوغ دخالت دارند. معمولا کودکانی که در مناطق گرم و کم ارتفاع و یا نقاط شهری زندگی می کنند و یا چاق هستند زودتر بالغ می شوند.در پایان دوره بلوغ، تغییر فرم بدن و پیدایش هیکل زنانه رخ می دهد. به طوری که چربی به شکل زنانه در بدن توزیع می شود. یعنی لگن پهن و ران ها کلفت می شود، پستان ها کاملاً رشد می کند. همچنین علاوه بر قاعدگی، رحم، مهبل و اعضای تناسلی زن نیز به اندازه کافی رشد می کنند. این مراحل معمولاً در ۱۸ سالگی کامل می شوند. بر اثر ترشحات هورمونی، فعالیت غدد چربی و عرق نیز در دختران افزایش پیدا کرده و ممکن است باعث پیدایش جوش در صورت و یا سایر اعضا بدن شود.
صورت خود را خیلی با آب و صابون نشویید.
شستشوی مکرر و شدید پوست صورت باعث تحریک آن شده و جوش ها را بدتر می کند.برای کاهش تحریک پوست، مناطق مستعد بروز جوش را با یک ماده پاک کننده ملایم و آب گرم، دو بار در روز شستشو دهید.
به پوست خود صابون بدون چربی بزنید.
صابون بدون چربی، منافذ پوستی را نمی بندد و باعث بروز جوش های سرسیاه و سرسفید نمی شود.صابون هایی را بخرید که روی بسته بندی آنها نوشته شده است: بدون روغن و یا ضدجوش یا noncomedogenic .صابون را با نوک انگشتان به صورت خود بمالید و به آرامی صورت خود را با دستانتان بشویید.شسستن صورت با لیف، اسفنج و ... ممکن است باعث سایش پوست گردد و همین عامل باعث تحریک پوست و ایجاد جوش می شود.برخی غذاها ممکن است باعث واکنش های هورمونی شدیدی در بدن شده و باعث شوند که سلول های پوستی بیش از اندازه رشد کنند و یا چربی زیادی تولید کنند
غذاهای مضر را نخورید.
برخی افراد معتقدند که مصرف غذاهای چرب و یا شکلات باعث ایجاد جوش می شود.هنگامی که منافذ پوست توسط ترشح چربی، سلول های پوستی و میکروب ها بسته شوند، ملتهب شده و آکنه ظاهر می شود.بنابراین اگر فکر می کنید غذای خاصی باعث ایجاد جوش در شما می شود، از مصرف آن دوری کنید. اما لازم نیست برای داشتن پوستی صاف، اصلا پیتزا و شکلات نخورید.
آب زیادی بنوشید.
نوشیدن آب کافی در طی روز باعث می شود که پوست شما به اندازه کافی آب داشته باشد.4 لیوان در روز آب بنوشید.نوشیدن آب باعث می شود که بدن و پوست خود را از حمله باکتری ها و سموم محفوظ نگه داریم.مصرف غذاهای سالم به همراه آب میوه ها و سبزیجات، دو ویتامین مفید را برای پوست تامین می کند، این دو ویتامین عبارتند از: ویتامین های A و E.سبزیجات برگ سبز مانند: اسفناج و بروکلی منبع غنی از ویتامین E می باشند.میوه ها و سبزیجات رنگی مانند: هویج، فلفل، هلو و طالبی منبع غنی ویتامین A می باشند.
صورت خود را خیلی آرایش نکنید.
از لوازم آرایشی چرب دوری کنید.لوازم آرایشی بدون چربی و پودری شکل، خیلی کم منافذ پوست را مسدود می کنند.قبل از رفتن به رختخواب، باید آرایش خود را پاک کنید.
برنزه نکنید.
اشعه UV یا ماورای بنفش نور خورشید یا نور مصنوعی (سولاریوم) که باعث برنزه شدن پوست می شود، شما را در معرض خطر ابتلا به سرطان پوست، پیری زودرس و چروک پوستی قرار می دهد.بسیاری از داروهای تجویز شده برای درمان جوش، شامل پمادهای رتینوئید می باشند که می توانند پوست شما را در برابر اشعه UV آسیب پذیرتر کنند.
تحت نظر پزشک متخصص پوست، داروهای ضد جوش مصرف کنید.
این داروها به سرعت عمل نمی کنند و تعدادی دارو را باید مصرف کرد تا اثر واضحی بر پوست بگذارند.برخی آکنه ها بعد از شش ماه از بین می روند.ممکن است بعد از رفع آکنه لازم باشد هنوز داروها را مصرف کنید. البته زیادی دارو نیز می تواند پوست را تحریک کند.بنابراین مدت زمان مصرف دارو را از پزشک خود بپرسید.
از کرم های ضدآفتاب بدون چربی استفاده کنید.
از کرم های ضدآفتاب بدون چربی استفاده کنید تا از پوست شما در برابر اشعه های ماورای بنفش نوع A و B محافظت کنند.این محصولات باعث می شوند، منافذ پوست مسدود نشوند.در صورتی که بیرون هستید، هر 2 تا 3 ساعت یک بار مجددا این کرم را به پوست خود بزنید.بهبودی دیرتر و زخم شدن جای جوش از مشکلات ترکاندن جوش می باشد
از محصولات چرب و براق کننده مو استفاده نکنید.
موادی مانند روغن سر یا ژل مو می توانند موجب بسته شدن منافذ پوست گردند.بنابراین موهای خود را با شامپو بشویید. اگر موهای چربی دارید، هر روز سرتان را شامپو بزنید.