دسته بندی ها

سیاست
جامعه
حوادث
اقتصاد
ورزش
دانشگاه
موسیقی
هنر و رسانه
علم و فناوری
بازار
مجله خانواده
ویدیو
عکس

جستجو در ساعدنیوز

مجله خانواده / دین و مذهب /

ختم قرآن / تلاوت قرآن کریم؛ حزب 22- آیات 1 تا 26 سوره مائده + معنی و تفسیر آیات 

سه شنبه، 27 آذر 1403
کد خبر: 425928
ساعدنیوز: قرآن، کتاب آسمانی دربردارنده سخنان خداوند متعال است که بر پیامبر اکرم نازل شده است. در این مطلب قصد داریم به تلاوت صوتی حزب 22قرآن کریم به همراه معنی و تفسیر آن بپردازیم. برای تلاوت حزب 23، آیات 27 تا 50 سوره مائده قرآن کریم فردا همراه ما باشید.

درباره قرآن کریم

قرآن کلام خدا و کتاب آسمانی مسلمانان است که به وسیله جبرئیل به حضرت محمد(ص)، وحی شد. مسلمانان محتوا و الفاظ قرآن را نازل‌شده از سوی خداوند می‌دانند؛ همچنین معتقدند قرآن، معجزه و نشانه پیامبری حضرت محمد(ص) و آخرین کتاب آسمانی است. این کتاب بر معجزه‌بودن خود تأکید کرده و دلیل اعجازش را آن دانسته است که کسی نمی‌تواند مانندی برای آن بیاورد.

نخستین آیات قرآن ابتدا در غار حراء، واقع در کوه نور به پیامبر اسلام، وحی شد. دیدگاه مشهور این است که آیات آن، هم از طریق فرشته وحی و هم بدون واسطه و به صورت مستقیم، بر پیامبر نازل می‌شده است. به باور بیشتر مسلمانان، نزول قرآن به صورت تدریجی صورت گرفته است؛ اما برخی بر این باورند که علاوه بر نزول تدریجی آیات، آنچه قرار بوده است در یک سال بر پیامبر(ص) نازل شود، در شب قدر هم یک‌جا بر او نازل می‌شده است.

آیات قرآن در زمان پیامبر(ص) به صورت پراکنده بر روی پوست حیوانات، چوب درخت خرما، کاغذ و پارچه نوشته می‌‌شد. پس از رحلت پیامبر(ص)، آیات و سوره‌های قرآن‌ توسط اصحاب جمع‌آوری شد؛ اما نسخه‌های بسیاری تدوین شد که در ترتیب سوره‌ها و قرائت، با هم متفاوت بودند. به دستور عثمان نسخه واحدی از قرآن تهیه شد و دیگر نسخه‌های موجود را از بین بردند. شیعیان به پیروی از امامان خود، این نسخه را درست و کامل می‌دانند.

قرآن، فرقان، الکتاب و مُصحَف از مشهورترین نام‌های قرآن است. قرآن 114 سوره و بیش از 6000 آیه دارد و به 30 جزء و 120 حزب تقسیم شده است. در قرآن، از موضوعاتی چون توحید، معاد، غزوات پیامبر اسلام(ص)، داستان‌های انبیاء، اعمال شرعی دین اسلام، فضایل و رذایل اخلاقی و مبارزه با شرک و نفاق، سخن به میان آمده است.

سوره مائده؛ آیات 1 تا 26

یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا أَوْفُوا بِالْعُقُودِ ۚ أُحِلَّتْ لَکُمْ بَهِیمَهُ الْأَنْعَامِ إِلَّا مَا یُتْلَىٰ عَلَیْکُمْ غَیْرَ مُحِلِّی الصَّیْدِ وَأَنْتُمْ حُرُمٌ ۗ إِنَّ اللَّهَ یَحْکُمُ مَا یُرِیدُ ﴿1﴾ یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا لَا تُحِلُّوا شَعَائِرَ اللَّهِ وَلَا الشَّهْرَ الْحَرَامَ وَلَا الْهَدْیَ وَلَا الْقَلَائِدَ وَلَا آمِّینَ الْبَیْتَ الْحَرَامَ یَبْتَغُونَ فَضْلًا مِنْ رَبِّهِمْ وَرِضْوَانًا ۚ وَإِذَا حَلَلْتُمْ فَاصْطَادُوا ۚ وَلَا یَجْرِمَنَّکُمْ شَنَآنُ قَوْمٍ أَنْ صَدُّوکُمْ عَنِ الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ أَنْ تَعْتَدُوا ۘ وَتَعَاوَنُوا عَلَى الْبِرِّ وَالتَّقْوَىٰ ۖ وَلَا تَعَاوَنُوا عَلَى الْإِثْمِ وَالْعُدْوَانِ ۚ وَاتَّقُوا اللَّهَ ۖ إِنَّ اللَّهَ شَدِیدُ الْعِقَابِ ﴿2﴾

حُرِّمَتْ عَلَیْکُمُ الْمَیْتَهُ وَالدَّمُ وَلَحْمُ الْخِنْزِیرِ وَمَا أُهِلَّ لِغَیْرِ اللَّهِ بِهِ وَالْمُنْخَنِقَهُ وَالْمَوْقُوذَهُ وَالْمُتَرَدِّیَهُ وَالنَّطِیحَهُ وَمَا أَکَلَ السَّبُعُ إِلَّا مَا ذَکَّیْتُمْ وَمَا ذُبِحَ عَلَى النُّصُبِ وَأَنْ تَسْتَقْسِمُوا بِالْأَزْلَامِ ۚ ذَٰلِکُمْ فِسْقٌ ۗ الْیَوْمَ یَئِسَ الَّذِینَ کَفَرُوا مِنْ دِینِکُمْ فَلَا تَخْشَوْهُمْ وَاخْشَوْنِ ۚ الْیَوْمَ أَکْمَلْتُ لَکُمْ دِینَکُمْ وَأَتْمَمْتُ عَلَیْکُمْ نِعْمَتِی وَرَضِیتُ لَکُمُ الْإِسْلَامَ دِینًا ۚ فَمَنِ اضْطُرَّ فِی مَخْمَصَهٍ غَیْرَ مُتَجَانِفٍ لِإِثْمٍ ۙ فَإِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحِیمٌ ﴿3﴾ یَسْأَلُونَکَ مَاذَا أُحِلَّ لَهُمْ ۖ قُلْ أُحِلَّ لَکُمُ الطَّیِّبَاتُ ۙ وَمَا عَلَّمْتُمْ مِنَ الْجَوَارِحِ مُکَلِّبِینَ تُعَلِّمُونَهُنَّ مِمَّا عَلَّمَکُمُ اللَّهُ ۖ فَکُلُوا مِمَّا أَمْسَکْنَ عَلَیْکُمْ وَاذْکُرُوا اسْمَ اللَّهِ عَلَیْهِ ۖ وَاتَّقُوا اللَّهَ ۚ إِنَّ اللَّهَ سَرِیعُ الْحِسَابِ ﴿4﴾ الْیَوْمَ أُحِلَّ لَکُمُ الطَّیِّبَاتُ ۖ وَطَعَامُ الَّذِینَ أُوتُوا الْکِتَابَ حِلٌّ لَکُمْ وَطَعَامُکُمْ حِلٌّ لَهُمْ ۖ وَالْمُحْصَنَاتُ مِنَ الْمُؤْمِنَاتِ وَالْمُحْصَنَاتُ مِنَ الَّذِینَ أُوتُوا الْکِتَابَ مِنْ قَبْلِکُمْ إِذَا آتَیْتُمُوهُنَّ أُجُورَهُنَّ مُحْصِنِینَ غَیْرَ مُسَافِحِینَ وَلَا مُتَّخِذِی أَخْدَانٍ ۗ وَمَنْ یَکْفُرْ بِالْإِیمَانِ فَقَدْ حَبِطَ عَمَلُهُ وَهُوَ فِی الْآخِرَهِ مِنَ الْخَاسِرِینَ ﴿5﴾

یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا إِذَا قُمْتُمْ إِلَى الصَّلَاهِ فَاغْسِلُوا وُجُوهَکُمْ وَأَیْدِیَکُمْ إِلَى الْمَرَافِقِ وَامْسَحُوا بِرُءُوسِکُمْ وَأَرْجُلَکُمْ إِلَى الْکَعْبَیْنِ ۚ وَإِنْ کُنْتُمْ جُنُبًا فَاطَّهَّرُوا ۚ وَإِنْ کُنْتُمْ مَرْضَىٰ أَوْ عَلَىٰ سَفَرٍ أَوْ جَاءَ أَحَدٌ مِنْکُمْ مِنَ الْغَائِطِ أَوْ لَامَسْتُمُ النِّسَاءَ فَلَمْ تَجِدُوا مَاءً فَتَیَمَّمُوا صَعِیدًا طَیِّبًا فَامْسَحُوا بِوُجُوهِکُمْ وَأَیْدِیکُمْ مِنْهُ ۚ مَا یُرِیدُ اللَّهُ لِیَجْعَلَ عَلَیْکُمْ مِنْ حَرَجٍ وَلَٰکِنْ یُرِیدُ لِیُطَهِّرَکُمْ وَلِیُتِمَّ نِعْمَتَهُ عَلَیْکُمْ لَعَلَّکُمْ تَشْکُرُونَ ﴿6﴾ وَاذْکُرُوا نِعْمَهَ اللَّهِ عَلَیْکُمْ وَمِیثَاقَهُ الَّذِی وَاثَقَکُمْ بِهِ إِذْ قُلْتُمْ سَمِعْنَا وَأَطَعْنَا ۖ وَاتَّقُوا اللَّهَ ۚ إِنَّ اللَّهَ عَلِیمٌ بِذَاتِ الصُّدُورِ ﴿7﴾ یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا کُونُوا قَوَّامِینَ لِلَّهِ شُهَدَاءَ بِالْقِسْطِ ۖ وَلَا یَجْرِمَنَّکُمْ شَنَآنُ قَوْمٍ عَلَىٰ أَلَّا تَعْدِلُوا ۚ اعْدِلُوا هُوَ أَقْرَبُ لِلتَّقْوَىٰ ۖ وَاتَّقُوا اللَّهَ ۚ إِنَّ اللَّهَ خَبِیرٌ بِمَا تَعْمَلُونَ ﴿8﴾ وَعَدَ اللَّهُ الَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ ۙ لَهُمْ مَغْفِرَهٌ وَأَجْرٌ عَظِیمٌ ﴿9﴾

وَالَّذِینَ کَفَرُوا وَکَذَّبُوا بِآیَاتِنَا أُولَٰئِکَ أَصْحَابُ الْجَحِیمِ ﴿10﴾ یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا اذْکُرُوا نِعْمَتَ اللَّهِ عَلَیْکُمْ إِذْ هَمَّ قَوْمٌ أَنْ یَبْسُطُوا إِلَیْکُمْ أَیْدِیَهُمْ فَکَفَّ أَیْدِیَهُمْ عَنْکُمْ ۖ وَاتَّقُوا اللَّهَ ۚ وَعَلَى اللَّهِ فَلْیَتَوَکَّلِ الْمُؤْمِنُونَ ﴿11﴾ وَلَقَدْ أَخَذَ اللَّهُ مِیثَاقَ بَنِی إِسْرَائِیلَ وَبَعَثْنَا مِنْهُمُ اثْنَیْ عَشَرَ نَقِیبًا ۖ وَقَالَ اللَّهُ إِنِّی مَعَکُمْ ۖ لَئِنْ أَقَمْتُمُ الصَّلَاهَ وَآتَیْتُمُ الزَّکَاهَ وَآمَنْتُمْ بِرُسُلِی وَعَزَّرْتُمُوهُمْ وَأَقْرَضْتُمُ اللَّهَ قَرْضًا حَسَنًا لَأُکَفِّرَنَّ عَنْکُمْ سَیِّئَاتِکُمْ وَلَأُدْخِلَنَّکُمْ جَنَّاتٍ تَجْرِی مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ ۚ فَمَنْ کَفَرَ بَعْدَ ذَٰلِکَ مِنْکُمْ فَقَدْ ضَلَّ سَوَاءَ السَّبِیلِ ﴿12﴾ فَبِمَا نَقْضِهِمْ مِیثَاقَهُمْ لَعَنَّاهُمْ وَجَعَلْنَا قُلُوبَهُمْ قَاسِیَهً ۖ یُحَرِّفُونَ الْکَلِمَ عَنْ مَوَاضِعِهِ ۙ وَنَسُوا حَظًّا مِمَّا ذُکِّرُوا بِهِ ۚ وَلَا تَزَالُ تَطَّلِعُ عَلَىٰ خَائِنَهٍ مِنْهُمْ إِلَّا قَلِیلًا مِنْهُمْ ۖ فَاعْفُ عَنْهُمْ وَاصْفَحْ ۚ إِنَّ اللَّهَ یُحِبُّ الْمُحْسِنِینَ ﴿13﴾

وَمِنَ الَّذِینَ قَالُوا إِنَّا نَصَارَىٰ أَخَذْنَا مِیثَاقَهُمْ فَنَسُوا حَظًّا مِمَّا ذُکِّرُوا بِهِ فَأَغْرَیْنَا بَیْنَهُمُ الْعَدَاوَهَ وَالْبَغْضَاءَ إِلَىٰ یَوْمِ الْقِیَامَهِ ۚ وَسَوْفَ یُنَبِّئُهُمُ اللَّهُ بِمَا کَانُوا یَصْنَعُونَ ﴿14﴾ یَا أَهْلَ الْکِتَابِ قَدْ جَاءَکُمْ رَسُولُنَا یُبَیِّنُ لَکُمْ کَثِیرًا مِمَّا کُنْتُمْ تُخْفُونَ مِنَ الْکِتَابِ وَیَعْفُو عَنْ کَثِیرٍ ۚ قَدْ جَاءَکُمْ مِنَ اللَّهِ نُورٌ وَکِتَابٌ مُبِینٌ ﴿15﴾ یَهْدِی بِهِ اللَّهُ مَنِ اتَّبَعَ رِضْوَانَهُ سُبُلَ السَّلَامِ وَیُخْرِجُهُمْ مِنَ الظُّلُمَاتِ إِلَى النُّورِ بِإِذْنِهِ وَیَهْدِیهِمْ إِلَىٰ صِرَاطٍ مُسْتَقِیمٍ ﴿16﴾ لَقَدْ کَفَرَ الَّذِینَ قَالُوا إِنَّ اللَّهَ هُوَ الْمَسِیحُ ابْنُ مَرْیَمَ ۚ قُلْ فَمَنْ یَمْلِکُ مِنَ اللَّهِ شَیْئًا إِنْ أَرَادَ أَنْ یُهْلِکَ الْمَسِیحَ ابْنَ مَرْیَمَ وَأُمَّهُ وَمَنْ فِی الْأَرْضِ جَمِیعًا ۗ وَلِلَّهِ مُلْکُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَمَا بَیْنَهُمَا ۚ یَخْلُقُ مَا یَشَاءُ ۚ وَاللَّهُ عَلَىٰ کُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ ﴿17﴾

وَقَالَتِ الْیَهُودُ وَالنَّصَارَىٰ نَحْنُ أَبْنَاءُ اللَّهِ وَأَحِبَّاؤُهُ ۚ قُلْ فَلِمَ یُعَذِّبُکُمْ بِذُنُوبِکُمْ ۖ بَلْ أَنْتُمْ بَشَرٌ مِمَّنْ خَلَقَ ۚ یَغْفِرُ لِمَنْ یَشَاءُ وَیُعَذِّبُ مَنْ یَشَاءُ ۚ وَلِلَّهِ مُلْکُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَمَا بَیْنَهُمَا ۖ وَإِلَیْهِ الْمَصِیرُ ﴿18﴾ یَا أَهْلَ الْکِتَابِ قَدْ جَاءَکُمْ رَسُولُنَا یُبَیِّنُ لَکُمْ عَلَىٰ فَتْرَهٍ مِنَ الرُّسُلِ أَنْ تَقُولُوا مَا جَاءَنَا مِنْ بَشِیرٍ وَلَا نَذِیرٍ ۖ فَقَدْ جَاءَکُمْ بَشِیرٌ وَنَذِیرٌ ۗ وَاللَّهُ عَلَىٰ کُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ ﴿19﴾ وَإِذْ قَالَ مُوسَىٰ لِقَوْمِهِ یَا قَوْمِ اذْکُرُوا نِعْمَهَ اللَّهِ عَلَیْکُمْ إِذْ جَعَلَ فِیکُمْ أَنْبِیَاءَ وَجَعَلَکُمْ مُلُوکًا وَآتَاکُمْ مَا لَمْ یُؤْتِ أَحَدًا مِنَ الْعَالَمِینَ ﴿20﴾ یَا قَوْمِ ادْخُلُوا الْأَرْضَ الْمُقَدَّسَهَ الَّتِی کَتَبَ اللَّهُ لَکُمْ وَلَا تَرْتَدُّوا عَلَىٰ أَدْبَارِکُمْ فَتَنْقَلِبُوا خَاسِرِینَ ﴿21﴾ قَالُوا یَا مُوسَىٰ إِنَّ فِیهَا قَوْمًا جَبَّارِینَ وَإِنَّا لَنْ نَدْخُلَهَا حَتَّىٰ یَخْرُجُوا مِنْهَا فَإِنْ یَخْرُجُوا مِنْهَا فَإِنَّا دَاخِلُونَ ﴿22﴾ قَالَ رَجُلَانِ مِنَ الَّذِینَ یَخَافُونَ أَنْعَمَ اللَّهُ عَلَیْهِمَا ادْخُلُوا عَلَیْهِمُ الْبَابَ فَإِذَا دَخَلْتُمُوهُ فَإِنَّکُمْ غَالِبُونَ ۚ وَعَلَى اللَّهِ فَتَوَکَّلُوا إِنْ کُنْتُمْ مُؤْمِنِینَ ﴿23﴾ قَالُوا یَا مُوسَىٰ إِنَّا لَنْ نَدْخُلَهَا أَبَدًا مَا دَامُوا فِیهَا ۖ فَاذْهَبْ أَنْتَ وَرَبُّکَ فَقَاتِلَا إِنَّا هَاهُنَا قَاعِدُونَ ﴿24﴾ قَالَ رَبِّ إِنِّی لَا أَمْلِکُ إِلَّا نَفْسِی وَأَخِی ۖ فَافْرُقْ بَیْنَنَا وَبَیْنَ الْقَوْمِ الْفَاسِقِینَ ﴿25﴾ قَالَ فَإِنَّهَا مُحَرَّمَهٌ عَلَیْهِمْ أَرْبَعِینَ سَنَهً یَتِیهُونَ فِی الْأَرْضِ ۚ فَلَا تَأْسَ عَلَى الْقَوْمِ الْفَاسِقِینَ ﴿26﴾

...

تلاوت قرآن کریم؛ حزب 22– آیات 1 تا 26 سوره مائده

معنی سوره مائده؛ آیات 1 تا 26

به نام خدا که رحمتش بی‌اندازه است و مهربانی‌اش همیشگی

ای مؤمنان! به همۀ قراردادها[ی خانوادگی، اجتماعی، سیاسی، اقتصادی، نذرها و سوگندها] وفا کنید! گوشت چهارپایانِ دامی، جز آنچه [در آیات بعد حرام‌بودنش] بر شما خوانده می‌شود برایتان حلال است. و درحالی‌که مُحرِم [به اِحرام حج یا عمره] هستید نباید شکار را حلال بدانید، یقیناً خداوند آنچه را بخواهد [بر اساس علم و حکمتش و در جهت مصلحت زندگی شما] فرمان می‌دهد (1) ای مؤمنان! [هتک حُرمت] شعائر الهی [چون مناسک حج] را بر خود مباح نشمارید! و [نیز شکستن حُرمت] ماه‌های حرام، قربانی بی‌نشان، قربانی نشاندار، و راهیان به‌سوی بیت‌الحرام را که خواهان احسان خشنودی پروردگارشان هستند [بر خود روا مدارید]! چون از اِحرام درآمدید [در صورت تمایل می‌توانید] شکار کنید، و کینه‌توزی با گروهی که شما را از ورود به مسجد‌الحرام بازداشتند وادارتان نکند که به آنان ستم کنید [و حقوقشان را پایمال سازید.] و یکدیگر را بر [انجام] کارهای نیک و اطاعت از حق و ترک محرّمات یاری کنید. و بر گناه و تجاوز [از حدود الهی] به یکدیگر کمک ندهید! و به فرمان‌بردن از خدا و اجتناب از محرّماتش گردن نهید که خداوند سخت‌کیفر است (2)

[خوردنِ آنچه تناسبی با جسم و روح شما ندارد] بر شما حرام شده [چون]: گوشت مُردار، خون، گوشت خوک، آنچه وقت ذبح نام غیر خدا بر آن خوانده شده، [گوشت] حیوانِ خفه‌شده، حیوانی که به ضرب چوب و سنگ مرده، حیوانی که به سبب پرت‌شدن از بلندی جان داده، حیوانی که به ضرب شاخ حیوان دیگر بی‌جان شده، حیوانی که درنده‌ای آن را [کشته و از آن] خورده به جز آنچه [در آستانۀ مرگ با ذبح شرعی] تزکیه کرده‌اید، و نیز حیوانی که برای بُت قربانی شده، و آنچه به‌وسیلۀ تیرهای قمار سهم‌بندی می‌کنید حرام است، [همۀ] این‌ها [در صورت حلال‌شمردنْ] گناه و نافرمانی [از احکام الهی] است. امروز کافران از [شکست و نابودی] دینتان [که اسلام ناب آسمانی است] نا امید شده‌اند، جای آن نیست که از آنان بترسید، باید از من بیم داشته باشید [که مبادا با ضربه‌زدن به دین، به دست خودتان دچار عذابِ سختِ من در دنیا و آخرت شوید.] امروز [با نصب علی‌‌بن‌‌ابی‌طالب علیه السلام به امامت و ولایت،] دینتان را به کمال رساندم، و نعمتم را بر شما تمام کردم، و اسلام را برای شما به عنوان دین پسندیدم. پس هرکه در حال شدتِ گرسنگی بی‌آن‌که مایل به گناه باشد [به خوردن محرّماتِ بیان‌شده] ناچار شود، [می‌تواند به اندازۀ ضرورت از آن‌ها بهره گیرد؛ زیرا] خداوند بسیار آمرزنده و مهربان است (3) از تو می‌پرسند چه چیزی بر آنان حلال شده؟ بگو: همۀ پاکیزه‌های دلپذیر، و نیز آنچه حیوانات شکاری صید می‌کنند درحالی‌که احکام و قوانین تزکیه‌شدن را که خداوند به شما تعلیم داده به آن‌ها می‌آموزید بر شما حلال شده است، بر این اساس از آنچه برای شما [صید کرده و] نگاه داشته‌اند بخورید، و [هنگام فرستادن حیوانِ شکارکننده] نام خدا را بر آن ببرید، و از خدا [اطاعت کرده، از محرّماتش] بپرهیزید! زیرا خداوند حسابرسی سریع است‌ (4) امروز همۀ پاکیزه‌های دلپذیر برای شما حلال شده است، و طعام اهل کتاب [که با مواد نجس و حرام آمیخته نباشد] بر شما حلال، و طعام شما هم بر آنان حلال است، و زنان پاکدامنِ مؤمن و زنان پاکدامن از اهل کتاب درصورتی‌که مَهریۀ آنان را بپردازید [بر شما حلال‌اند]، درحالی‌که قصدتان ازدواج با آنان باشد نه زِنا، و نخواهید در پنهان معشوقۀ نامشروع بگیرید، هر‌کس به حقایق ایمانی کفر ورزد قطعاً عملش تباه شده، و در آخرت در زمرۀ تباه‌کنندگانِ [همۀ سرمایۀ وجودی خود] خواهد بود (5)

ای مؤمنان! هنگامی که برای نماز برمی‌خیزید صورت و دست‌هایتان را تا آرنج بشویید، و بخشی از سر و روی پاهایتان را تا برآمدگی پشت آن‌ها مسح کنید! و اگر جُنُب باشید به غسل روی‌آورید! و چنانچه بیمار هستید، یا در سفر به سر می‌برید، یا یکی از شما از قضای حاجت آمده بود، یا با زنان آمیزش جنسی داشتید و آبی [برای وضو و غسل] نیافتید به خاکی پاک تیمّم کنید؛ به این کیفیت که بخشی از صورت و دست‌هایتان را به آن مسح کنید! خداوند نمی‌خواهد [با تشریع احکامش] شما را در هیچ مضیقه و فشاری قرار دهد؛ بلکه می‌خواهد شما را [از آلودگی‌ها] پاک کند، و نعمتش را بر شما تمام کند تا سپاس‌گذار باشید (6) و نعمت‌های خدا را بر خود، و پیمانش را [در لزوم اطاعت از او و پیامبرش] که شما را مؤکداً به آن موظف داشته یاد کرده [قلباً مورد توجه قرار دهید]؛ آن‌گاه که گفتید: [به گوشِ قبول] شنیدیم و در مقام اطاعت برآمدیم. از خداوند [اطاعت کرده، از محرّماتش] بپرهیزید، قطعاً خداوند به اسرار و نیات باطن‌ها آگاه است (7) ای مؤمنان! همواره [در همۀ امور] برای خدا قیام کنید و بر اساس عدالت گواهی دهید! و نباید دشمنی با گروهی شما را از عدالت‌ورزی بازدارد، عدالت کنید که عدالت‌کردن به [اطاعت از حق و] پرهیز [از تجاوز] نزدیک‌تر است، از خداوند [فرمان برید، و از محرّماتش] بپرهیزید! زیرا خداوند به آنچه انجام می‌دهید آگاه است (8) خداوند به آنان‌که ایمان آورده و کارهای شایسته کرده‌اند وعدۀ [حتمی] داده که برای آنان آمرزشی ویژه و پاداش بزرگی است‌ (9)

وکسانی که به کفر گرویدند و آیات ما را منکر شدند اهل دوزخند (10) ای مؤمنان! نعمت خدا را بر خود یاد کرده، [قلباً مورد توجه قرار دهید،] هنگامی که گروهی قصد کردند [برای نابودکردنتان] به شما شبیخون زنند نهایتاً خداوند توطئۀ آنان را از شما بازداشت، از خدا [اطاعت کرده، از محرّماتش] بپرهیزید؛ و مؤمنان باید فقط بر خدا توکل کنند! (11) خداوند از بنی‌اسرائیل [بر لزوم اطاعت از احکامش و پیروی از موسی] پیمان گرفت، و از آنان دوازده سرپرست برانگیختیم [تا هریک عهده‌دارِ امور قبیله‌ای باشد]، و خداوند اِعلام کرد: به‌یقین من با شمایم، اگر نماز را [با شرایط ویژه‌اش] بخوانید، و زکات بپردازید، و به پیامبرانم ایمان آورید و آنان را در اهدافشان یاری کنید، و برای [جلب خشنودی] خداوند [به نیازمندان] وامی نیکو دهید دراین‌صورت گناهانتان را محو می‌کنم، و شما را در بهشت‌هایی که از زیر [درختان] آن نهرها جاری است وارد می‌کنم، پس هرکس از شما بعد از این پیمان به کفر روی کند، قطعاً از راه راست منحرف شده است‌ (12) پس آنان را به علت پیمان‌شکنی [از رحمت خود] راندیم، و دل‌هایشان را [از پذیرش حق] سخت [و غیر قابل انعطاف] قرار دادیم [تاجایی‌که] پیوسته سخنان [حق] را از جایگاه‌های حقیقی‌اش [برای گمراه‌ماندنِ مردم] تغییر می‌دهند، و بخشی از آنچه [از معارف تورات] را که به‌وسیلۀ آن پند داده شدند به فراموشی سپرده [و نادیده گرفتند]، و همواره از کارهای خائنانۀ آنان جز اندکی از ایشان [که وفادار به پیمان خدایند] آگاه می‌شوی، پس [تا آمدن حکم جهاد] از آنان بگذر! و [از مجازاتشان] چشم‌پوشی کن؛ زیرا خداوند نیکوکاران را دوست دارد‌ (13)

از کسانی که مدّعی نصرانیت بودند [نیز بر لزوم اطاعت از احکام خود و پیروی از عیسی] پیمان گرفتیم، آنان بخشی از آنچه را [از معارف انجیل] که به‌وسیلۀ آن پند داده شدند به فراموشی سپرده [و نادیده گرفتند]، بر این اساس بین آنان تا روز قیامت دشمنی و کینه انداختیم، و به‌زودی خدا آنان را از آنچه همواره انجام می‌دادند آگاه می‌کند‌ (14) ای اهل کتاب! یقیناً پیامبر ما به‌سوی شما آمد درحالی‌که بسیاری از آنچه را شما [از کتاب تورات و انجیل دربارۀ نشانه‌های پیامبری او و قرآن] همواره پنهان می‌داشتید برای شما توضیح می‌دهد، و از بسیاری [از مخفی‌کاری‌های ناروای شما هم] چشم‌پوشی می‌کند، یقیناً از سوی خداوند برای شما نور و کتابی روشنگر آمده است‌ (15) خداوند به‌وسیلۀ آن [نور و کتاب،] کسانی را که خواهان خشنودی او هستند به راه‌های سلامت هدایت می‌کند، و آنان را به خواست خود از تاریکی‌ها[یی چون؛ جهل، کفر، شرک و تکبّر] به‌سوی نورِ [معرفت، ایمان، اخلاق و عمل صالح] می‌برد، و به راه راست هدایتشان می‌کند‌ (16) قطعاً آنان‌که گفتند: خدا همان مسیح فرزند مریم است. بدون‌تردید کافر شده‌اند، بگو: اگر خداوند بخواهد مسیح و مادرش و همۀ کسانی را که در زمین هستند هلاک کند چه کسی می‌تواند در برابر [اراده و قدرت] او اختیار چیزی را داشته باشد [تا مانع این کار شود]؟ درحالی‌که مالکیت و فرمانروایی آسمان‌ها و زمین و آنچه بین آن دوتاست فقط در سیطرۀ خداست، هرچه را بخواهد می‌آفریند، و خداوند بر هر کاری تواناست‌ (17)

یهود و نصاری گفتند: ما فرزندان خداوند و محبوبان اوییم. بگو: [اگر ادعای شما درست است] پس چرا خداوند شما را به علت گناهانتان عذاب می‌کند؟ [این‌گونه که می‌گویید نیست،] شما هم بشری از [جنس] مخلوقات خدایید، هرکه را بخواهد می‌آمرزد، و هرکه را بخواهد عذاب می‌کند، مالکیت و فرمانروایی آسمان‌ها و زمین و آنچه بین آن دوتاست فقط در سیطرۀ خداست؛ و بازگشت به‌سوی اوست‌ (18) ای اهل کتاب! مسلّماً پیامبر ما پس از سپری‌شدنِ روزگاری از انقطاع نبوت، در حالی به‌سوی شما آمده که [آنچه را از احکام و معارف الهی به او وحی شده] برای شما بیان می‌کند، که [روز قیامت در دادگاه حسابرسی] نگویید هیچ مژده‌دهنده و بیم‌رسانی برای ما نیامد، بدون‌شک مژده‌دهنده و بیم‌رسان به‌سویتان آمد، و خداوند بر هر کاری تواناست (19) [به یاد آرید] هنگامی که موسی به قومش گفت: ای قومِ من! نعمت‌های خدا را بر خود یاد کرده، [قلباً مورد توجه قرار دهید،] آن‌گاه که در بین شما پیامبرانی قرار داد و بعضی از شما را به پادشاهی رسانید، و آنچه به هیچ‌کس از جهانیانِ [روزگارتان] نداده بود به شما عطا کرد‌ (20) ای قومِ من! به سرزمین مقدسی که خداوند برای شما مقرر کرده درآیید، و [در برابر دشمن و رویارویی با اهل باطل] عقبگرد نکنید! [و تن به فرار ندهید] که از تباه‌کنندگان [همۀ سرمایۀ وجودی خود] خواهید شد‌ (21) گفتند: ای موسی! همانا در آن‌جا مردمی زورگو و ستمگر هستند، و ما هرگز در آن‌جا وارد نمی‌شویم تا آنان از آن‌جا بیرون روند، اگر از آن‌جا بیرون روند البته ما وارد خواهیم شد‌ (22) دو مرد از کسانی که خداترس بودند و خداوند به هر دو نعمت [ایمان و شهامت] داده بود گفتند: از این دروازه به آنان یورش برید! چون به آن‌جا درآیید یقیناً پیروزید، و اگر مؤمن هستید فقط بر خداوند توکل کنید‌! (23) گفتند: ای موسی! تا آنان در آن هستند، ما هرگز به آن‌جا وارد نمی‌شویم، پس تو و پروردگارت بروید و با آنان بجنگید که ما [تا پایانِ کار و به دست‌آمدن فرصتِ ورود] در همین‌جا نشسته‌ایم! (24) [موسی] گفت: پروردگارا! من جز اختیار خود و برادرم را ندارم، پس بین ما و این گروه منحرف نافرمان جدایی انداز‌! (25) خداوند فرمان داد این سرزمین مقدس [به کیفر نافرمانی از خواسته‌های حق،] تا چهل‌سال بر آنان ممنوع باشد، همواره در طول این مدت در زمین [سینا] سرگردان خواهند بود، پس بر این گروه منحرف نافرمان غمگین مباش! (26)

تفسیر و نکات مهم حزب 22 قرآن کریم– آیات 1 تا 26 سوره مائده

در هنگام خواندن آیه 8 سوره مائده از حزب بیست و دوم قرآن کریم می خوانیم که می فرماید:

« یَأَیُّهَا الَّذِینَ ءَامَنُواْ کُونُواْ قَوَّ مِینَ لِلَّهِ شُهَدَآءِ بِالْقِسْطِ وَلَا یَجْرِمَنَّکُمْ شَنََانُ قَوْمٍ عَلَى‏ أَلَّا تَعْدِلُواْ اعْدِلُواْ هُوَ أَقْرَبُ لِلتَّقْوَى‏ وَ اتَّقُواْ اللَّهَ إِنَّ اللَّهَ خَبِیرُ بِمَا تَعْمَلُونَ‏ »

ترجمه

اى کسانى که ایمان آورده‏اید! همواره براى خدا با تمام وجود قیام کنید و به انصاف و عدالت گواهى دهید و هرگز دشمنى با قومى، شما را به بى‏عدالتى وادار نکند. به عدالت رفتار کنید که به تقوا نزدیکتر است و از خداوند پروا کنید که همانا خدا به آنچه انجام مى‏دهید آگاه است.

نکته ها

مشابه این آیه با اندکى تفاوت، در آیه 135 سوره‏ى نساء آمده است، «قوّامین بالقسط شهداء للّه ولو على أنفسکم أو الوالدین والاقربین» قیام به عدالت کنید و گواهان براى خدا باشید. هر چند به زیان خود یا والدین و بستگان شما باشد. تفاوت میان این دو آیه آن است که این آیه سفارش مى‏کند: کینه‏ها و دشمنى‏ها شما را منحرف نکند، ولى آیه سوره نساء مى‏فرماید: علاقه‏ها و وابستگى‏ها شما را از مرز عدالت خارج نکند. آرى، عوامل انحراف از عدالت یا بغض و کینه است، یا حبّ و دوستى که هر آیه به یکى از آنها اشاره دارد.

از آنجا که نادیده گرفتن کینه‏هاى درونى درباره مردم دشوار است، لذا در این آیه چند فرمان و چند تشویق به کار رفته است. «لایجرمنّکم... اعدلوا... هو اقرب... اتّقوا اللّه...»

پیام ها

1- عدالت اجتماعى، تنها در سایه ایمان به خدا و معاد استقرار مى‏یابد. «یا أیها الّذین آمنوا... اعدلوا»

2- عدالت، تنها یک ارزش اخلاقى نیست. فرمان حتمى الهى است. «کونوا»

3- اگر انگیزه‏ى انسان کینه‏هاى او شد، اخلاصى در کار نیست، ولى اگر قیام براى خدا باشد، کینه‏ها در اجراى عدالت بى‏اثر مى‏شود. «قوّامین‏للّه... لایجرمنّکم»

4- عدالت مستمر به صورت ملکه و عادت، ارزش است، نه عدالت لحظه‏اى. «کونوا... شهداء بالقسط...»

5 - مؤمنان، هم رابطه با خدا دارند. «قوّامین للّه» و هم در رابطه با مردم گواهى به عدل مى‏دهند. «شهداء بالقسط»

6- اگر باور کنیم که خدا عملکرد ما را مى‏داند، به عدل رفتار خواهیم کرد. «شهداء بالقسط... انّ اللّه خبیر بما تعملون»

7- انسان‏هاى کینه‏توز و عقده‏اى نمى‏توانند عادل باشند. (براى رسیدن به عدالت باید کینه‏ها را کنترل کرد) «لا یجرمنّکم»

8 - احساسات باید تحت الشعاع عدالت باشد. «لا یجرمنّکم... اعدلوا»

9- کینه‏جویى، از عوامل انحراف از عدالت است. «شنآن قوم على الاّ تعدلوا»

10- در سیاستگذارى‏ها و روابط داخلى و خارجى حتّى نسبت به دشمنان هم عادل باشیم. «شنآن قوم»

11- انسان‏هاى عادل و منصف، به تقوا نزدیکترند. «اعدلوا هو اقرب للتّقوى»

منبع: تفسیر نور / حجه الاسلام محسن قرائتى / تفسیر ذیل آیه 8 سوره مائده

قدیمی ترین قرآن های دستنویس جهان

  • نسخه خطی ایالت «بادن وورتمبرگ» آلمان

  • نسخه خطی «اندلسی» قرآن در تایلند

  • نسخه خطی قرآن «مسجد جامع» یمن

  • نسخه خطی دانشگاه بیرمنگام» انگلیس


برای مشاهده سایر حزب های تلاوت قرآن کریم با سرویس دین و مذهب ساعدنیوز همراه باشید.


پسندیدم دیدگاه ها

استخاره آنلاین
فال حافظ آنلاین
فال امروز سه شنبه 27 آذر
از سراسر وب
دیدگاه خود را ثبت نمایید
چاپ مقاله در مجله (ISI, SCOPUS, ISC, PUBMED و علمی پژوهشی) معتبر+ صفر تا صد+ ویدئو آموزشی
چگونه پایان نامه را به کتاب تبدیل کنیم؟
پذیرش و چاپ مقاله در مجلات علمی پژوهشی داخلی
وزنه برداری فوق سنگین هادی چوپان در باشگاه/اولش گفتم نمیتونه بلندش کنه تا اینکه...😍
(فیلم) خبرنگار سی ان ان شکنجه گر زندان بشار اسد را فراری داد!!
جواد نکونام: از حضور در استقلال خوشحال نبودم؛ از بچگی دلم می‌خواستم با استقلال قهرمان آسیا شوم/ هیچ مشکلی با سید مهدی رحمتی ندارم
صفر تا صد چاپ فوری مقاله پزشکی و پرستاری
تعرفه استخراج مقاله از پایان نامه
اصول مهم ویراستاری تخصصی کتاب چیست؟
تصاویر دیده نشده از عیاشی های بی‌مهابای محمدرضا پهلوی و جیمی کارتر بهمراه همسرانشان در جشن کریسمس کاخ نیاوران