اسم باور از نام های زیبا و اصیل پسرانه کردی است که به معنی مرز میان دو کشتزار است. برای خواندن مطالب بیشتر درباره معنی و ریشه این اسم توجه شما عزیزان را به ادامه مطلب جلب می نماییم.
معنی باور در لغت نامه دهخدا
- مخفف بآور است. (فرهنگ رشیدی ). قبول داشتن. (غیاث اللغات ). و کسانی که به ضم «واو» خوانند خطاست. (آنندراج ). اصل این کلمه از ریشه ور به معنی برگزیدن و برتری دادن و گرویدن است. (از فرهنگ ایران باستان پورداود ص 62). و بازشناختن و اعتقاد داشتن نیز معنی میدهد و کلمه واور پهلوی و باور پارسی از ریشه «ور» پهلوی اشتقاق یافته است. (از مزدیسنا و ادب پارسی دکتر معین ص 442). استوار. راست. یقین. (برهان قاطع).
- باور بودن ؛ پذیرفته بودن. مورد قبول بودن. مورد اعتقاد بودن. استوار و یقین آمدن :
نگه کن که تا چون بود باورم
چو کردارهای تو یاد آورم.
فردوسی. - باور داشتن ؛ استوار داشتن. (برهان قاطع). اعتماد کردن به حرف کسی. (از فرهنگ شعوری ج 1 ورق 161). راست داشتن بر گفتار کسی. (فرهنگ اسدی ). اعتبار کردن. (غیاث اللغات ). و رجوع به باور داشتن در جای خود شود.
نیست در فن خودم چون خور شاهان همت
بازپرس از سخنم گر تو نداری باور.
خلاق المعانی (از شعوری ).
معنی اسم باور در فرهنگ فارسی
یقین، اعتقاد، عقیده، باورداشتن: باورکردن، سخن کسی را از راست و درست پنداشتن
( اسم ) ۱ - قبول سخن پذیرش قول کسی . ۲ - یقین اعتقاد .
شتابکار معجل
معنی اسم باور در فرهنگ معین
(وَ ) [ په . ] ( اِ. ) ۱ - پذیرفتن سخن . ۲ - یقین ، اعتقاد.
معنی اسم باور در فرهنگ عمید
- یقین، اعتقاد.
- عقیده.
* باور داشتن: (مصدر متعدی )
- باور کردن.
- سخن کسی را راست و درست پنداشتن.
معنی اسم نسا چیست؟
