قلعه بهستان
قلعه بهستان یا کهن دژ در نزدیکی روستای بهستان و در کنار رود قزل اوزن قرار دراد. این مکان تاریخی یکی از بیست قلعه تاریخی شهرستان ماه نشان به شمار می رود و از دوران مادها تا قرن پنجم هجری قمری افرادی در آن زندگی می کردند.
سازندگان قلعه بهستان اقدام به کندن کوه و تخلیه خاک ها و سنگ ها کرده و اتاق ها را ساخته اند و به ازای هر اتاق، دالان هایی ساخته شده که نقش راه های ارتباطی را ایفا می کند.
دودکش های جن
دودکش های جن در حقیقت ستونی بلند از جنس خاک رس فشرده است که در اثر فرسایش طولانی به این شکل درآمده است. در بالای این ستون تخته سنگی مسطح قرار دارد که ظاهری دودکش مانند به آن داده است. بومیان منطقه به آن ها لقب دودکش جن داده اند، زیرا درگذشته ساخت هر بنایی را که برای انسان دشوار بوده است به دیو و جن نسبت می دادند.
دریاچه شورگلی (دریاچه پری)
دریاچه طبیعی شورگلی که در کنار روستای خندق لو و پری واقع شده است. به همین دلیل به آن دریاچه پری یا خندق لو هم می گویند. چشم انداز بسیار زیبایی میان یک دشت وسیع ایجاد کرده است که هر گردشگری را به خود جذب می کند.
وسعت دریاچه حدود نیم کیلومتر مربع است و جهت آن شمالی ـ جنوبی دارد. طول دریاچه در حدود ۱.۲ کیلومتر و عرض آن ۵۰۰ متر است. این دریاچه تنها دریاچه طبیعی استان زنجان است. اداره کل میراث فرهنگی استان زنجان به تازگی سایتی تفریحی در حاشیه این دریاچه را طراحی کرده است که به زودی کار ساخت آن آغاز خواهد شد.
منطقه قارقالان
یکی از مکان های جذاب برای گردش و تماشای زیبایی های ماه نشان بازدید از منطقه کوهستانی و ییلاقی قارقالان در روستای علم کندی است. به دلیل نزدیکی به روستا، به این ییلاق «علم کندی» هم می گویند. کوه های قارقالان در منطقه علم کندی، زیبایی خاصی دارد که هر سال گردشگران زیادی را به خود جذب می کند. قارقالان منطقه ای است کوهستانی، ییلاقی و زیبا در شهرستان ماه نشان است.
دربند قاطرچی
دربند قاطرچی در ۵ کیلومتری سمت غـرب ماه نشان به طـرف روستای «ینگجه سینار» قرار دارد و و یکی از مناطـق حفاظت شده حیا ت وحش ماه نشان است. این منطقه به عنوان منطقه ای برای سکونت حیواناتی مثل قوچ و میش در نظر گرفته شده است.
منطقه حفاظت شده انگوران
منطقه حفاظت شده و پناهگاه حیات وحش انگوران در رشته کوه های زاگرس و در جنوب غرب استان زنجان در مرز چهار استان آذربایجان شرقی، آذربایجان غربی و کردستان واقع شده است. از نظر تقسیمات کشوری قسمت بیشتر آن از شمال، شرق، جنوب آن در دو بخش انگوران استان زنجان، بخش مرکزی و قسمتی از جنوب غرب منطقه در بخش افشار شهر تکاب در استان آذربایجان غربی قرار گرفته است.
قلعه گل بلاغی (قره گل)
بقایای قلعه قشلاق یا همان قلعه گل بلاغی مربوط به دوره اشکانیان است. این قلعه در شهرستان ماه نشان، در بخش دهستان قـزلگچیلو و ۷ کیلومتـری شمال شـرق روستای قـره گل دقیقا در کنار رودخانه قزل اوزن قرار دارد این اثر در تاریخ ۲۸ شهریور ۱۳۸۶ با شماره ثبت ۱۹۷۴۰ به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
چهار طاق کلیسا ماه نشان
چهار طاق کلیسا ماه نشان بنای ساده ای به ابعاد ده در ده متر است که بخش اصلی آن با سبک چهارطـاقی ساخته شده است. نقشه بنا از بیرون مربع و از داخل تقریبا چلیپایی (صلیبی شکل) است. احتمالا روی فضای چهار طاقی در گذشته گنبدی قرار داشته است که امروزه اثری از آن باقی نمانده است. بنا دارای سه ورودی در جهت شرقی، غربی و جنوبی است. مصالح استفاده شده در بنا خرده سنگ و ملات آن گچ و آهک است.
آلا داغ لار (تپه های رنگی)
«آلاداغ لار» یا همان کوه های رنگارنگ هستند که انگار رنگین کمان را روی زمین به نمایش گذاشته اند. در مسیر حرکت از سمت زنجان به طرف شهرستان ماهنشان در دو طرف جاده کوه های رنگین خودنمایی می کنند که این منطقه را در کل ایران بی همتا کرده اند. وجود رنگ هایی مثل قرمز، قهوه ای، سبز، نارنجی، زرد و سفید چشم هر بازدیدکننده را خیره می کند.
مقبره ی مولانا همتی انگورانی
مولانا همتی انگورانی از شاعران توانا و در عین حال ناشناخته اواخر قرن دهم و اوایل قرن یازدهم هجری قمری است. از او حدود هفت هزار بیت شعر در سه زبان فارسی، عربی و ترکی باقی مانده است. اشعار او در دو دفتر شعر هستند که جلد نخست شامل ۲۵۰۰ بیت است که درباره ی حضرت علی (ع) و اهل بیت سروده شده است. هم چنین دفتر دوم شامل ۴۵۰۰ بیت در قالب های غزل و قصیده سروده شده است.
مولانا همتی انگورانی در روستای انگوران از شهرستان ماه نشان زنجان متولد شد. او در زمان شاه اسماعیل صفوی برای ترویج مذهب تشیع مسافرت هایی به سرزمین های تحت سلطه امپراتوری عثمانی داشت و در ترکیه به یاد حضور او، بیش از ۱۹ قدمگاه هنوز هم به نامش باقی مانده است. او در نهایت به روستای محل تولد خود یعنی انگوران در شهرستان ماه نشان برگشت و بعد از فوت در همین روستا دفن شد. آرامگاه این شاعر توانا امروزه به عنوان یک جاذبه گردشگری در این روستا به حساب می آید.
مردهای نمکی چهرآباد
کمتر کسی است که درباره مرد نمکی ایران چیزی نشنیده باشد. این مومیایی طبیعی در منطقه ای در معدن نمک چهرآباد زنجان یافت شده است که در شهرستان ماه نشان قرار دارد. البته تعداد این مومیایی ها کشف شده بیشتر از یک مورد است ولی معروف ترین آن ها به خاطر شرایط خاص فیزیکی و اطلاعات تاریخی در موزه ملی ایران نگه داری می شوند
مهم ترین مرد نمکی یافت شده در این منطقه در زمستان سال ۱۳۷۲ توسط کارکنان معدن زمان خاک برداری پیدا شد. این جسد دارای ریش و موی بلند و حلقه ی گوشواره ای از جنس طلا در گوش چپ بود. این جسد در اواسط یکی از تونل های معدن، که حدود ۴۵ متر طول داشت، پیدا شد. بعد از پیدا شدن آن از تاریخ ۶ اسفند ۱۳۷۲، کاوش ها در این منطقه آغاز شد. بر اثر این کاوش ها، یک ساق پا درون چکمه ی چرمی، سه قبضه چاقو، شلوارک، شی نقره ای، قلاب سنگ، قطعات طناب چرمی، سنگ ساب، یک عدد گردو، قطعات سفال و چند تکه پارچه منقوش و قطعات خرد شده استخوان هم پیدا شد. باستان شناسان در مورد این مومیایی معتقد هستند که از طبقه اشراف و شاهزاده ها بوده، چون روی لباس او جواهرات و زیورآلاتی پیدا شده که مخصوص این طبقه بوده است. بعد از انتقال این جسد مومیایی به موزه ملی ایران در طول سال های مختلف تعداد ۵ جسد مومیایی دیگر پیدا شد. یک مورد از این اجساد مومیایی به قرار گرفتن در زیر آوار سقف تونل تقریبا به طور کامل متلاشی شده است. جسد مومیایی ششم هم به خاطر حساسیت در انتقال، نبود تجهیزات مناسب برای خروج از زیر آوار و وسایل مناسب نگهداری از آن، همچنان در بین تلی از نمک قرار دارد، اما ۳ جسد دیگر که نسبتا سالم هستند در موزه ای در طبقه دوم عمارت تاریخی ذوالفقاریدر شهر زنجان نگهداری می شود.
