میزان مصرف، تاثیرات و مکانیزم اثر قرص دی والبایوکس (سدیم والپروات)

با این وجود مصرف این دارو تنها به این مورد محدود نمی شود و در موارد متنوعی مانند پیشگیری از میگرن، بیماری های اعصاب روان مانند افسردگی و دردهای عصبی ناشی از دیابت نیز تجویز می شود.

تشنج یک حمله ی عصبی ناشی از اختلال در فعالیت الکتریکی مغز می باشد.سدیم والپروات با کاهش فعالیت های الکتریکی غیرطبیعی مغز حملات تشنجی را کنترل می نماید.

تفاوت در برندهای مختلف قرص دی والبایوکس

قرص دی والبایوکس توسط شرکت های مختلف و با نام های تجاری متفاوت تولید می شود و باید بدانید که مقدار و نوع دارو در این محصولات می تواند متفاوت باشد.از این رو اگر این دارو توسط پزشک با نام تجاری خاصی برای شما تجویز شده است و به هردلیلی موفق به تهیه آن نشدید حتما با پزشک خود در مورد تغییر دارو و جایگزینی داروی مناسب صحبت کنید و بدون مشورت پزشک از تغییر برند داروی خود خودداری کنید.در برخی موارد با تعویض دارو نیاز به تغییر مقدار مصرف دارو نیز می باشد.

مکانیسم اثر قرص دی والبایوکس

قرص دی والبایوکس مشابه فنی توئین و کار با مازپین با انسداد جریان سدیم،از فعالیت با فرکانس زیاد نرون ها جلوگیری می کند وبا مهار آنزیم تجزیه کنندهGABA،غلظت آن را در مغز افزایش می دهد. همچنین این دارو در غلظت های زیاد، جریان پتاسیم در غشاء سلولهای مغزی را افزایش می دهد و غشاء را هیپرپولاریزه می کند.

فارماکوکینتیک قرص دی والبایوکس

قرص دی والبایوکس به طور گسترده ای در بدن توزیع می شود. میزان اتصال این دارو به پروتئین های پلاسما در حدود 90 درصد است. سدیم والپروات به طور عمده ای در کبد متابولیزه می شود. قسمت اعظم متابولیسم این داور از راه گلوکوروئیداسیون و مابقی آن از طریق بتا – اکسیداسیون و امگا اکسیداسیون در میتوکندری ها صورت می گیرد که برخی از متابولیت های حاصل نیز دارای فعالیت فارماکولوژیکی هستند.

نیمه عمر قرص دی والبایوکس تقریباً 15 ساعت است که ممکن است در بیماران مبتلا به نارسایی کبدی، بیماران مسن و کودکان زیر 2 سال طولانی تر و در بیمارانی که تحت درمان با سایر داروهای ضدصرع نیز هستند کوتاه تر باشد. این دارو به شکل متابولیت از طریق ادرار دفع می شود.

مصرف قرص دی والبایوکس برحسب اندیکاسیون

بزرگسالان و کودکان

مونوتراپی : ابتدا 10-15mcg/kg در روز جداگانه در 3 دوز تجویز می شود و سپس هر هفته 15-10mg/kg به دوز روزانه اضافه می شود تا تشنجات کنترل شود یا این که بروز عوارض جانبی مانع از افزایش دوز شود.

دوز نگهدارنده به طور معمول 20-30mg/kg در روز است. در بزرگسالان حداکثر تا 60mg/kg و در کودکان تا 25-30mg/kg در روز می توان تجویز کرد. مقادیر بالاتر از 250 میلی گرم در روز باید در دوزهای جداگانه تجویز شوند.

نوزادان : فقط در انواع مقاوم صرع از این دارو استفاده می شود.

دوز اولیه 20mg/kg است و سپس هر 12 ساعت 10 mg/kg تجویز می شود.

مانیای حاد

بزرگسالان : ابتدا 750 mg در روز جداگانه در چند دوز تجویز می شودو سپس به تدریج و برای رسیدن به پاسخ بالینی مناسب دوز دارو افزایش داده می شود، حداکثر دوز دارو 60mg/kg یا 4/2 گرم در روز است.

پروفیلاکسی میگرن

بزرگسالان : 350 میلی گرم دو بار در روز تجویز می شود. در بعضی از بیماران تا 1 گرم در روز ضرورت پیدا می کند.

میزان و نحوه مصرف قرص دی والبایوکس

توجهات پزشکی – پرستاری حین مصرف دی والبایوکس

برای به حداقل رساندن سرکوب CNS به هنگام خواب تجویز کنید . از قطع ناگهانی دارو اجتناب کنید . در طی 6 ماه اول درمان آزمایش های عملکرد کبد را انجام دهید . شرح حال کامل گرفته شود و بیمار به دقت معاینه شود .

آموزش بیمار – خانواده هنگام مصرف دی والبایوکس

در صورت بروز تب بدون توجیه ، گلود درد ، راش پوستی ، زرد شدن پوست یا کبودشدگی یا خونریزی غیر طبیعی به پزشک مراجعه کنید . هرگونه فقدان کنترل صرع را گزارش دهید .

شرایط نگهداری قرص دی والبایوکس

در دمای کمتر از 25 درجه سانتی گراد نگهداری شود. از رطوبت و نور دور بماند.

موارد منع مصرف و تداخل دارویی قرص دی والبایوکس