میزان و نحوه مصرف داروی ابیلیفای

معرفی دارو

ابیلیفای دارویی برای درمان اختلالات روانی است و نحوه ی کارکرد آن بدین گونه است که تغییراتی در فعالیت های شیمیایی در مغز می دهد. این دارو برای از بین بردن علائم برخی از وضعیت های روحی-روانی مانند اسکیزوفرنی (جنون جوانی) و اختلال دو قطبی نوع یک استفاده می شود. هنوز ایمن بودن و تاثیر این دارو بر کودکان زیر ۱۳ سال که از اسکیزوفرنی رنج می برند و کودکان زیر ۱۰ سالی که به اختلال دو قطبی دچارند، مشخص نشده است. از این دارو همچنین به همراه دارو های دیگر برای درمان اختلالات افسردگی شدید در بزرگسالان استفاده می شود. ابیلیفای برای درمان سندروم تورت یا اختلال اُتیسم (که علائمی چون پرخاشگری، کج خُلقی، نوسانات خُلقی، بداخلاقی و آسیب وارد کردن به خود دارد) در کودکان بزرگ تر از ۶ سال نیز به کار می رود.

اطلاعات مهم درباره ابیلیفای

• هنوز ثابت نشده است که این دارو برای درمان وضعیت روحی-روانی مرتبط با زوال عقل می تواند به کار رود یا خیر. ابیلیفای ممکن است باعث افزایش خطر مرگ در بزرگسالان مبتلا به بیماری های مرتبط با زوال عقل شود.
• برخی افراد، هنگامی که از این دارو برای یک اختلال افسردگی مزمن و سایر اختلالات روانی استفاده می کنند، دچار افکار خودکشی می شوند. لذا، به تغییرات روحی روانی و علائم خود در دوره ی مصرف این دارو توجه نمائید و هر گونه بدتر شدن علائم و یا ایجاد علائم جدید را به دکتر خود اطلاع دهید.
• هنگامی که تحت درمان با داروی ابیلیفای هستید، بهتر است به طور منظم به پزشک خود مراجعه کنید تا وضعیت سلامتتان را بررسی کند. افراد خانواده یا نزدیکان شما نیز باید مواظب تغییرات در خلق و خو یا علائم شما باشند.
• چنانچه علائم زیر را دارید، بلافاصله مصرف این دارو را قطع کرده و به دکتر خود اطلاع دهید:

تب به همراه سفت شدن ماهیچه ها و ضربان قلب تند، حرکات عضلانی غیر قابل کنترل، علائمی که به طور ناگهانی بروز پیدا می کنند مانند بی حسی و ضعف، سردرد شدید، مشکلات در دید، صحبت کردن و یا تعادل.

موارد مصرف ابیلیفای ( آریپی پرازول )

این دارو در موارد زیر و صرفا با تجویز پزشک متخصص قابل مصرف می باشد:

1. تسکین افکار مشوش و بیهوده غیرواقعی: که منجر به اشتغال ذهنی فرد با آنها شده و واقع بینی و کارکرد روزانه ی وی را مختل می کند.
2. از بین بردن افکار وسواسی: مانند افکار غیرقابل کنترل توهین به مقدسات یا افکار ناخواسته ی جنسی یا افکار نامقبول ِ آسیب زدن به دیگران.
3. افسردگی مقاوم به درمان : که با سایر داروهای ضد افسردگی درمان نشده است.
4. تصحیح باورهای غلط :مانند بدبینی به مردم و بدبینی به همسر.
5. در کودکان ِ در خود فرو رفته (اوتیستیک) بین شش تا هفده سال که در ارتباط عاطفی و معاشرت با دیگران ناتوانند برای کنترل قشقرق و ناسازگاری آنها بکار میرود.
6. حالات سرخوشی در نوسانات خلقی و دو قطبی .
7. در اختلالات رفتاری کودکان مانند اختلال سلوک(conduct) یا در خصومت و لجبازی آنها با والدین (ODD).
8. در درمان اختلال تیک (توره ).

نحوه مصرف

• ابیلیفای را حتما با تجویز پزشک مصرف کنید و قبل از مصرف، تمامی مواردی که روی جلد این دارو نوشته شده است را به دقت مطالعه نمایید. همچنین از مصرف دوز بیشتر یا کمتر از مقداری که برای شما تجویز شده است، خودداری کنید و فقط در همان دوره ی زمانی که برای شما تجویز شده، آن را مصرف کنید. پزشک شما ممکن است در دوره هایی، دوز مصرف این دارو را برای شما تغییر دهد تا نتیجه ی بهتری بگیرید.
• توجه کنید که ابیلیفای را برای مدت بیشتر از ۶ هفته (دو ماه و نیم) استفاده نکنید! مگر این که پزشک حاذق به شما توصیه کرده باشد.
• این دارو می تواند به همراه غذا یا بدون آن مصرف شود.
• برای نتیجه ی خوب گرفتن از این دارو، آن را به طور منظم مصرف کنید و قبل از این که تمام دارویتان را مصرف کنید، نسخه ی بعدی را تهیه نمائید تا وقفه ای در مصرف شما ایجاد نشود.
• بهتر است مصرف داروی ابیلیفای را به طور ناگهانی قطع نکنید. قطع ناگهانی مصرف این دارو ممکن است باعث بدتر شدن شرایط شما شود.
• پزشک، باید در دوره های منظم وضعیت سلامت شما را در حین مصرف این دارو چک کند.
• دارو را در دمای اتاق نگهداری کرده و دور از گرما و رطوبت قرار دهید.

فراموش کردن نوبت مصرف

در صورتی که یک نوبت از مصرف دارو را فراموش کردید، به محض به خاطر آوردن آن را مصرف کنید. اگر نزدیک به زمان دوز بعدی مصرف دارو است، نیازی به مصرف دوز فراموش شده نیست. هرگز به منظور جبران، میزان مصرف داروی خود را دو برابر نکنید.

اوردوز – مصرف بیش از حد

در صورت مشاهده ی اوردوز با این دارو فورا با اورژانس تماس بگیرید.

علائم اوردوز آریپیپرازول عبارتند از خواب آلودگی، حالت تهوع، پرخاشگری، گیجی، تِرِمور، ضعف یا تند شدن ضربان قلب، تشنج، تنگی نفس، غش!

توصیه های دارویی

۱– توجه داشته باشید که تمام داروهای روانپزشکی فقط بنابر تشخیص یک روانپزشک که از مکانیسم اثر آن ها و از نحوهٔ تعامل نروترانسمیتر ها و رسپتور ها در سلولهای عصبی آگاهیِ کامل داشته و برآن ها مسلط است قابل تجویز است و مصرف خودسرانهٔ دارو ها آن هم فقط با کسبِ اطلاعات سَرسَری از صفحات اینترنتی و یا توصیه های ناقصِ دانشجویی و یا با الگو گرفتن از نسخهٔ سایر بیماران و تهیه آن ها از مراکز غیر مجاز خیابانی، بسیار خطرناک است و عواقب آن قابل پیش بینی نیست.

۲-همچنین در جریان باشید که سود و زیان یک دارو را باید در مقایسه با یکدیگر بسنجید و به صرف وجود یک عارضهٔ کوتاه مدت، خودتان را به اشتباه از مصرف دارویی که می تواند سرنوشت خلق و رفتار و شخصیت شما را به سمت یک زندگی سالم و پر از آرامش سوق دهد، محروم نکنید.

میزان و نحوه مصرف داروی نامندا