موارد و مقدار مصرف
الف) پیشگیری یا درمان علامتی ناشی از ویروس آنفلوانزا تیپ A در بیماران ضعیف یا سالمند.
بزرگسالان (64–13 ساله):مقدار 200 میلی گرم یک بار، یا 100 میلی گرم دو بار در روز مصرف می شود.
بزرگسالان با سن بیش از 64 سال:مقدار 100 میلی گرم یک بار در روز مصرف می شود.
کودکان 12–9 ساله:مقدار mg 100، دو بار در روز مصرف می شود. در کودکانی که 10 سال یا بیشتر سن داشته باشند و وزن آنها بیش از kg 40 باشد، می توان از دوز بزرگسالان استفاده نمود.
کودکان 9–1 ساله:مقدار mg/kg 8/8-4/4 در دو یا سه مقدار منقسم مصرف می شود. جهت کاهش سمیت، روزانه mg/kg 5 در یک یا دو دوز مصرف می گردد. مقدار مصرف روزانه نباید از 150 میلی گرم تجاوز کند.
درمان باید به مدت 48–24 ساعت بعد از از بین رفتن نشانه های بیماری ادامه یابد. پیشگیری باید بلافاصله بعد از اولین برخورد با ویروس شروع شود و حداقل تا 10 روز ادامه یابد. در صورت عدم دسترسی به واکسن ویروس آنفلوآنزا یا تماس مکرر با این ویروس، درمان پیشگیری ممکن است تا 90 روز ادامه یابد. در صورت استفاده از واکسن ویروس آنفلوآنزا، مصرف دارو 3–2 هفته ادامه می یابد تا محافظت لازم از طریق واکسن به وجود آید.
ب) درمان واکنش های اکستراپیرامیدال ناشی از مصرف دارو.
بزرگسالان:مقدار 100 میلی گرم دو بار در روز تا mg/day300 در مقادیر منقسم مصرف می گردد.
پ) درمان پارکینسونیسم ایدیوپاتیک، سندرم پارکینسون.
بزرگسالان:در افراد به شدت بیمار، مقدار 100 میلی گرم دو بار در روز تجویز می شود. بیمارانی که از داروهای دیگر ضد پارکینسون استفاده می کنند، مقدار mg/day100 به مدت حداقل یک هفته و سپس 100 میلی گرم دو بار در روز، برحسب نیاز، مصرف می شود. بیمار ممکن است به mg/day400 نیاز داشته باشد، ولی مصرف مقادیر بیش از mg/day 200 را باید به دقت تحت نظر قرار داد.
در بیماران مبتلا به اختلال عملکرد کلیه کاهش مقدار مصرف دارو ضرورت دارد.
مقدار مصرف در نارسایی کلیه
در بیماران مبتلا به نارسایی کلیه، مقدار مصرف بر اساس کلیرانس کرآتینین مشخص می شود؛ بنابراین، اگر کلیرانس کرآتینین 50–30 میلی لیتر در دقیقه باشد، 200 میلی گرم در روز اول و سپس mg100 روزانه، اگر 29–15 میلی لیتر در دقیقه باشد، مقدار 200 میلی گرم در روز اول و سپس 100 میلی گرم یک روز در میان و اگر کمتر از 15 میلی لیتر در دقیقه باشد یا در بیمارانی که تحت همودیالیز درازمدت قرار می گیرند، مقدار 200 میلی گرم هر هفته مصرف می شود.
نکات مهم قبل از مصرف آمانتادین
برای اینکه مطمئن شوید این دارو برای شما بی خطر است٬ اگر سابقه بیماری های زیر را دارید، حتما پزشک خود را در جریان قرار دهید :
- صرع یا تشنج دیگر؛
- نارسایی احتقانی قلب.
- بیماری کلیوی.
- بیماری کبدی.
- فشار خون پایین و غش کردن.
- اگزما.
- سابقه بیماری روانی، اقدام به خودکشی و یا اعتیاد به مواد مخدر / الکل.
نکاتی که در ارتباط با مصرف این دارو باید بدانید
- در بیماری پارکینسون، تأثیر دارو تا دو هفته احساس نمی شود.
- در صورت بروز بی خوابی بهتر است دارو چند ساعت قبل از زمان خواب خورده شود.
- هرگز این دارو را بیش از مقدار تجویز شده مصرف نکنید.
- در عفونت های ویروسی، شدت و مدت علایم احتمالاً در خلال ۱ تا ۲ هفته کاهش می یابد.
- در بیماران مبتلا به اختلال عملکرد کلیه کاهش مقدار مصرف دارو ضرورت دارد.
- نوشیدن مشروبات الکلی در حین استفاده از این دارو آثار جانبی این دارو را افزایش می دهد.
- قبل از انجام هر کاری که احتیاج به دقت و توجه دارد مثل رانندگی از واکنش این دارو روی خودتان مطمئن شوید تا از به وجود آوردن خطر برای خود یا دیگران پرهیز کرده باشید.
- در صورتی که پس از مصرف این دارو احساس افسردگی و میل به خودکشی در شما پیدا شد با پزشک خود تماس بگیرید.
- چنانچه مبتلا به بیماری هایی همچون صرع یا دیگر حملات تشنجی، نقایص قلبی، بیماری های کلیوی و یا کبدی هستید موارد را به اطلاع پزشک خود برسانید.
- این دارو ممکن است به جنین آسیب برساند. اگر شما باردارید و یا در طول درمان قصد دارید حامله شوید، حتما به پزشک خود اطلاع دهید.
- آمانتادین وارد شیر شده و ممکن است به کودک شیرخوار آسیب برساند. اگر شما به کودک خود شیر می دهید بدون مشورت با پزشک این دارو را مصرف نکنید
- در صورتی که یک نوبت از مصرف دارو را فراموش کردید، به محض یادآوردن آن را میل کنید، ولی اگر تقریبا زمان مصرف نوبت بعدی فرارسیده باشد فقط آن نوبت را مصرف کنید و از دو برابر کردن آن خودداری نمایید.
- اگر شما واکسن آنفلوآنزا را در ۱۴ روز اخیر دریافت کرده اید، قبل از مصرف آمانتادین به پزشک خود اطلاع دهید. همچنین درباره تمام داروهای با نسخه یا بدون نسخه ای که مصرف می کنید با پزشک خود صحبت کنید.
- از قطع ناگهانی دارو باید اجتناب شود.
- به علت افت فشار خون از تغییر وضعیت ناگهانی اجتناب کنید.
