موارد استفاده از علائم نگارشی در تایپ مقاله

برای نگارش صحیح و اصولی یک متن فارسی نیاز به استفاده از علایم فارسی داریم.باید بر حسب کاربرد این نشانه ها را در جای مربوط به خودشان استفاده کنیم. به خصوص در هنگام تایپ مقاله باید اصول و قواعد استاندارد را بیش تر در نظر بگیرید از این رو در این این بخش همه آنچه که برای تایپ یک مقاله اصولی احتیاج دارید را جمع آوری کرده ایم. این علایم نگارشی را بشناسید و دقیقا در محل مشخص استفاده کنید.

سبک نگارش رسمی در مقالات و نکات کلیدی آن

به طور پیش فرض، سبک نگارش رسمی برای انجام یک تکلیف علمی یک ضرورت است. “نگارش به زبان رسمی” الزامی است که دانش آموزان اغلب از استادان خود می شنوند. شما ممکن است هنگام کار بر روی نگارش یک کتاب انگلیسی، یک پروژه تحقیقی یا مقاله های آکادمیک، نیازمند آن باشید که از سبک نگارش رسمی تر استفاده کنید. اما سبک نوشتاری رسمی چیست؟ آیا این فقط در مورد استفاده از کلمات خاص و ساختارهای پیچیده است؟

وقتی مفهوم سبک رسمی را در ذهن خود تجسم می کنید چه چیزی به ذهن شما خطور می کند؟ پیراهن های سفید، دیالوگ یا گفتگوهای سطح بالا، بحث در مورد رشد اقتصادی یا سیاسی، جلسات رسمی و … . اما وقتی شما دانشجو هستید و صحبت از سبک نگارش رسمی به میان می آید منظور فقط مربوط به لباس و رفتار نیست بلکه نوعی دیگر از جلوه های رسمی بودن است.

آشنایی با اصول نوشتن مقاله در ورد

1- عنوان و صفحات اولیه:
در صفحه اول مقاله شما باید عنوان کامل مقاله را به صورت Bold و در اندازه 14 در وسط صفحه تایپ کنید. در سطر های بعدی باید نام نویسندگان مقاله و مرتبه علمی آنها با اندازه 11 نوشته شود. بعد از نام نویسندگان با دو خط فاصله چکیده تایپ می شود.

2- متن مقاله:
متن مقاله معمولا به صورت تک ستونی با فاصله 2.54 سانتیمتر از طرفین، بالا و پایین نوشته می شود. خطوط هم بهتر است در وضعیت Justify و با فاصله 1.15 سانتیمتر از یکدیگر تراز شوند. پیشنهاد می کنیم برای تیتر های اصلی از سایز 14pt و برای زیر تیتر ها از سایز 12pt استفاده کنید. دقت داشته باشید که عبارات انگلیسی موجود در متن شما باید یک سایز کوچکتر از فونت فارسی باشند.

3- نتیجه گیری
در بخش نتیجه گیری باید لیست مراجع مورد استفاده خود را مانند مقاله ، کتاب ، پایان نامه و ... با فرمت مناسب تایپ کنید.

تنظیمات مربوط به تایپ مقاله در ورد

برای شروع تایپ مقاله در ورد از نوار بالای صفحه وارد تب HOME شوید و مطابق تصویر تنظیمات مربوط به متن را اصلاح کنید. فرمت نوشتن را روی راست به چپ تنظیم کنید و متن را در وضعیت Justify قرار دهید. سپس سایز نوشته ها و همچنین فونت دلخواتان را انتخاب کنید. (معمولا برای نوشتن مقالات از فونت B nazanin استفاده می شود.) اگر فونت دلخواهتان را در لیست نمی بینید باید به صورت جداگانه آن را دانلود کرده و روی ویندوز نصب کنید..

نکاتی که برای تایپ مقاله در ورد باید به آنها توجه کنید

- اگر هنگام تایپ مقاله در ورد به زبان فارسی اعداد برایتان به زبان انگلیسی نوشته می شود باید برای فارسی کردن اعداد در ورد از تب File وارد قسمت Options شوید و Advanced را انتخاب کنید. سپس از قسمت Show document content گزینه Numeral را بر روی Context تنظیم کنید. با این کار اعداد به همان زبانی که تایپ می کنید نمایش داده خواهند شد.

- برای نوشتن فرمول در ورد می توانید از تب INSERT به بخش symbols مراجعه کنید و بر روی فلش Equation کلیک کنید. در این صفحه می توانید یکی از فرمول های از پیش ساخته شده را انتخاب کنید و آن را به دلخواه خود تغییر دهید. برای کسب اطلاعات بیشتر در این خصوص مقاله فرمول نویسی در ورد را مطالعه فرمایید.

- اگر مقاله خود را طی یک مدت طولانی در چند فایل ورد تایپ و ذخیره سازی کرده باشید می توانید آنها را با هم ادغام کنید. برای این کار یکی از فایل ها را در ورد باز کنید حالا برای آنکه فایل دوم را به انتهای آن اضافه کنید باید اشاره گر را در انتهای متن قرار آخرین صفحه قرار دهید سپس از تب Insert بر روی Objects کلیک کنید و گزینه ی Text From File را انتخاب نمایید. در ادامه فایل مورد نظرتان را در سیستم انتخاب کنید و Insert را بزنید.

از مهم ترین علامت های اختصاری که در همه متون اعم از متن کتاب ها مقاله ها روزنامه ها و حتی نامه های اداری استفاده میشوند عبارتند از: نقطه(.) ویرگول(,) نقطهویرگول(:) دونقطه(:)هلال پرانتز(()) گیومه(« ») خطتیره(-)سه نقطه(...) ممیز(/) علامت سوال(؟) علامت تعجب(!) علامت تکرار(//) ستاره(*) پیکان فلش(-->)هر یک از این علایم اختصاری باید در متن یک نوشته فارسی با رعایت دقت آورده شود.

علامت نقطه(.)

این علامت که در پایان جملات خبری و مرکب آورده میشود و انتهای جمله را مشخص میسازد.پس از هر اطلاعات كتابشناختی كامل در كتابنامه ها.پس از حروف اختصاری كه نماینده اسم اشخاص باشد.

علامت ویرگول(,)

برای مجزاكردن گروه ها و كلمات و پرهیز از خلط مفاهیم.برای مجزا كردن گروه ها در مواردی كه خواننده معمولاً درنگی كوتاه می كند.برای جداكردن جمله های پایه و پیرو.برای جدا كردن ساختهای دستوری مشابهی كه به توالی آمده باشند.برای جداكردن اطلاعات كتابشناختی در كتابنامه ها.پس از منادا.

نقطه ویرگول(;)

قرار گرفتن بین جمله هایی كه از نظر دستوری مستقل ولی از نظر معنایی به هم مربوط و مكمل هم اند:مردم كار را دوست دارند؛ چون بدون آن احساس می كنند به هیچ كار نمی آیند.قرار گرفتن بین جمله ها یا گروههای اسمی كه با «از این قرار است» و «شامل این موارد است» و «عبارتند از» و از این قبیل می آیند و برشمرده می شوند.

دو نقطه(:)

دو نقطه نیز مانند نقطه و ویرگول و نقطه ویرگول نشانه درنگ است و برای توضیح در مورد آنچه بیان شده می آید. این نشانه به معنی «زیرا» و «چونكه» و الفاظی به این معنی است.

علامت هلال(())

برای آوردن توضیح در درون آن. این توضیح معادل و هم معنی آن چیزی است كه قبل از پرانتز ذكر شده. هلال در این كاربرد به معنی «یا» و «یعنی» است.برای آوردن توضیحی فرعی و تكمیلی كه اهمیت آن كمتر از مطلبی است كه قبلاً ذكر شده.برای آوردن اطلاعات كتابشناختی در هنگام نقل قول مستقیم یا غیرمستقیم از متون.درج حرف اول اصطلاحاتی كه بعد از نام پیامبران و ائمه می آید.قرار دادن اصطلاحات مربوط به سوره و آیه های قرآن كریم. برای اختیاری بودن كلمه یا عبارتی.

علامت نقل قول گیومه (« »)

برای ذكر نقل قول.هنگامی كه كلمه ای نامتعارف یا كم كاربرد باشد؛ علامت نقل قول در این حالت برای جلب توجه خواننده به لفظ مفروض است.هنگامی كه نویسنده بخواهد مسئولیت كاربرد لفظی را نپذیرد.هنگامی كه نویسنده بخواهد مسئولیت كاربرد لفظی را نپذیرد.هنگامی كه احتمال خط واژه ای بیگانه با یكی از الفاظ فارسی وجود داشته باشد.هنگامی كه با زبان فارسی درباره الفاظ زبان فارسی بحث شود.

خط تیره (ـ)

مشابه كاربرد مورد ب هلال. یعنی برای آوردن توضیحی فرعی یا مكمل كه اهمیت آن كمتر از مطلبی است كه قبلاً بیان شده.برای نشان دادن سخنان قهرمانان داستانها و نمایشنامه ها. برای جدا كردن اجزاء كلمات مركب.

سه نقطه (...)

به جای یك یا چند كلمه محذوف كه به توالی آمده اند.برای نشان دادن بخشی از نقل قول.

ممیز (/)

برای جداكردن روز و ماه و سال در تاریخ ها.بین صورتهای مختلف كلمه ای كه برخی حروفش تغییر كرده است.

علامت سئوال (؟)

در پایان جمله های پرسشی مستقیم۱۲؛ چه در این جمله ها كلمات پرسشی از قبیل «آیا» و «كی» و «چه وقت» به كار رفته باشد یا خیر.هنگامی كه نویسنده در مورد نكته ای تردید و یا قصد استهزاء داشته باشد. در این صورت علامت سئوال داخل ابرو می آید.

علامت تعجب (!)

علامت تعجب در پایان الفاظ و جمله هایی می آید كه احساسات فرد را نشان می دهد. این احساسات شامل تعجب و تحسین و استهزاء و خشم و درد و رنج و افسوس هستند. علامت تعجب را به هنگام دعا و تهدید و امر نیز به كار می برند. جمله ها و كلماتی كه در پایان آنها علامت تعجب آمده، آهنگ افتان دارند.

علامت تكرار (//)

چنانچه كلمات مشابهی در چند سطر تكرار شده باشد، در سطرهای زیرین به جای نوشتن آنها از علامت تكرار استفاده می شود.

ستاره (*)

علامت ارجاع دادن به زیرنویس است. زبانشناسان آن را در بالای جمله هایی می گذارند كه از نظر دستوری صحیح نیست.در زبانشناسی تاریخی در بالای كلمات بازسازی شده می آید. یعنی كلماتی كه محقق آن را به قیاس با محتوا یا صورت متن و كلمات دیگر ساخته است و صورتی مفروض است.

پیكان (فلش) (-->)

یك كاربرد پیكان برای ارجاع دادن در فرهنگها است.كاربرد دیگر این علامت هنگامی است كه بخواهند ترتیب به دست آمدن نتیجه ای را نشان دهند.

چگونه وضعیت یک مقاله در حال داوری را پیگیری کنیم؟