لوراسیدون (لاتودا) یک گزینه درمانی جدیدتر برای بزرگسالان و کودکان در سنین خاص مبتلا به اسکیزوفرنی یا اختلال دوقطبی (افسردگی) است. به لوراسیدون آنتی سایکوتیک آتیپیک می‌گویند. نحوه اثربخشی این دارو کاملا مشخص نیست اما به نظر می رسد که مصرف این دارو مانع از عملکرد یک پیام رسان شیمیایی در مغز به نام دوپامین می‌شود. سیگنال‌های دوپامین به طور مشخص در افراد مبتلا به اسکیزوفرنی و اختلال دوقطبی غیر طبیعی است. لوراسیدون به صورت قرص خوراکی در دسترس است.
به تاریخ انقضای داروی لورازیدون توجه کنید و اگر دارویی که در دستتان است تاریخ انقضای آن تمام‌شده است، از آن مصرف نکنید.
هرگز داروی لوراسیدون را به فرد دیگری حتی با علائم مشابه خودتان تجویز نکنید.
لوراسیدون را نباید با داروهای خاصی مانند کاربامازپین (Tegretol)، کلاریترومایسین (Biaxin)، کتوکونازول (Nizoral)، فنی توئین (Dilantin)، ریفامپین (Rifadin، Rimactane)، ریتوناویر (Norvir)،خار مریم یا وریکونازول (Vfend). استفاده کنید. مصرف همزمان این دارو ها ممکن است منجر به بروز عوارض خاصی شود.
عملکرد لوراسیدون برای متابولیسم در بدن به آنزیم کبدی به نام سیتوکروم P450 3A4 (CYP3A4) نیاز دارد. Latuda نباید با القا کننده های قوی CYP3A4 (که فعالیت آنزیم را افزایش می دهد) یا مهار کننده های قوی CYP3A4 (که باعث کاهش فعالیت آنزیم می شود) استفاده شود. فهرست کوتاه این داروها شامل:
بیاکسین (کلاریترومایسین)
دیلانتین (فنی توئین)
Nizoral (کتوکونازول)
نورویر (ریتوناویر)
ریفادین، ریماکتان (ریفامپین)
مخمر سنت جان
تگرتول (کاربامازپین)
Vfend (وریکونازول)
اگر از لوراسیدون با یک القاء کننده CYP3A4 متوسط (مانند دگزامتازون) استفاده می کنید، پزشک ممکن است دوز مصرفی شما را افزایش دهد. اگر Latuda با یک مهارکننده CYP3A4 متوسط (مانند اریترومایسین یا فلوکونازول) استفاده شود، دوز اولیه باید به 20 میلی گرم در روز کاهش یابد و تا حداکثر 80 میلی گرم در روز افزایش یابد.
مطالعات نشان داده است که استفاده از داروهای ضد روان پریشی در سه ماهه سوم می‌تواند منجر به ترک دارو و اثرات عصبی در نوزادان شود. مشخص نیست که آیا لوراسیدون از طریق شیر مادر به نوزاد منتقل می‌شود یا خیر.
