احساس درد در مفاصل یکی از علائم شایع آرتریت می باشد. در آرتریت روماتوئید یا (روماتیسم مفصلی)، پوشش های مفصل متورم شده و به بافت های اطراف فشار وارد می کنند و همچنین با تولید مواد شمیایی به خصوصی، به سطح مفصل حمله کرده و آن را تخریب می کنند. فرد در هر سنی می تواند به این بیماری مبتلا شود ولی احتمال آن در سنین میانی بیشتر است. روماتیسم مفصلی، مفاصل هر دو طرف بدن در دست ها، پا ها، باسن، زانو و آرنج ها را تحت تاثیر قرار می دهد. بدون درمان روماتیسم مفصلی می تواند به یک عارضه ی مزمن و فلج کننده تبدیل شود.
حساسیت قبلی (مانند آگرانولوسیتوز یا آنافیلاکسی) به متامیزول یا هر یک از مواد کمکی (مانند لاکتوز) در آماده‌سازی مورد استفاده
پورفیری حاد
اختلال در خون‌سازی (مانند درمان با شیمی‌درمانی، عوارض جانبی سه‌گانه بارداری) در نوزادان)
شیردهی
کودکان با وزن کمتر از 16 کیلوگرم
سابقه آسم ناشی از آسپرین و سایر واکنش‌های حساسیت به مسکن‌ها
مصرف هم‌زمان متامیزول سدیم با باربیتورات‌ها یا فنیل بوتازون سبب اختلال در عملکرد سیستم آنزیمی میکروزومی کبدی و درنهایت متابولیزه شدن دارو می‌گردد.
تجویز هم‌زمان متامیزول سدیم با کلرپرومازین باعث بروز عوارض هیپوترمی شدید می‌شود.
بر اساس یک بررسی سیستماتیک از سال 2016، متامیزول به‌طور قابل توجهی خطر خونریزی دستگاه گوارش فوقانی را با فاکتوری از 1٫4 تا 2٫7 (خطر نسبی) افزایش داد.
